(Geen) Last van misstap

Mijn man en ik zijn drie jaar geleden getrouwd. In onze verkeringstijd zijn wij over de schreef gegaan op seksueel vlak. Hier heb ik mijn zonden over beleden en tot op heden veel berouw van. Ik wilde eigenlijk wachten, maar ben op een gegeven moment meegegaan in zijn wens. Hij heeft mij vooraf verteld over een eerdere misstap. Achteraf heb ik hier niet genoeg over doorgevraagd. Ik heb geleerd dat God genadig is en ging er vanuit dat hij vergeven was voor zijn misstap.

In de afgelopen jaren is mij helaas steeds duidelijker geworden dat hij eigenlijk weinig spijt heeft van die eerdere misstap en het meer ziet als levenservaring. Dit doet mij ontzettend pijn omdat ik het gevoel heb dat hij niet vergeven is voor die zonde en ik daar ook belast mee ben. Hij is van mening dat ik door mijn kerkelijke achtergrond er een te groot punt van maak en wil het liefst dat ik het er niet meer over heb. Hoe moet ik omgaan met deze last en een partner die hier geloofsmatig anders naar kijkt door zijn kerkelijke achtergrond?

Helaas zitten jullie allebei op een ander spoor als het gaat om het besef van zonden. Je man ziet bepaalde zaken op seksueel gebied niet als zonde en jij wel. Aanvankelijk dacht je dat hij dat ook als zonde zag en dat hij mocht leven van vergeving. Zo kon je met hem verder, maar nu blijkt dat hij dat eigenlijk helemaal niet als zonde ziet. Ja, dan blijken jullie op een verschillend spoor te zitten als het gaat om het besef wat er nu wel als zonde gezien moet worden en wat niet.

Eerlijk gezegd is het nog niet zo eenvoudig om daarmee op een zelfde spoor te komen. Dat vraagt een diepgaand gesprek over waarom jij het als zonde ziet vanuit het Woord van God en waarom hij daar ruimer en anders over denkt. Zo’n gesprek moet je wel aangaan. Hoe moeilijk dat ook is. Deze spanning in jullie huwelijk mag je niet laten voortduren. Als je met elkaar verder wil is het belangrijk dat er wederzijds respect is voor elkaars standpunt. Hoe verschillend ook. Dat vraagt wel goede begeleiding. Dat kan geboden worden door een predikant, maar ook een relatietherapeut kan daar veel in betekenen. Naast pastorale bijstand is therapeutische hulp daarom ook zeer belangrijk. Praat daar met elkaar over en ik hoop dat jullie hulp zoeken.

Ds. R. W. van Mourik, Alblasserdam