Snel huilen

Ik ben heel snel ‘beledigd’ (ik weet niet of dat het goeie woord is). Ik kan heel snel het gevoel krijgen dat ik moet huilen. Voorbeeld: Ik loop in de supermarkt. Er staat een vrouw in de weg. De eerste keer wacht ik netjes. De tweede keer gaat ze weer in de weg staan met haar karretje en precies als ik dan denk ik loop voorbij, wil ze weer verder gaan. Gelijk een snauw naar m’n hoofd: NOU! Van... blijf uit de buurt. Op dat moment krijg ik bijna tranen in m’n ogen, of ik voel me gelijk heel erg beledigd. En dat is in heel veel situaties zo.

Ik ben een vrouw van 21 en ik kan nooit eens tegen iemand in gaan om mijn eigen mening ook gewoon op een normale manier te zeggen, in een ruzie of dergelijke, zonder een brok in m’n keel, of tranen in m’n ogen te krijgen (bijna nooit). Altijd voel ik me gelijk rot. Daarom laat ik het ook heel snel ergens bij. Soms zo dat als ik de schuld krijg van iets -wat niet zo is- het er dan maar bij laat. Omdat ik er toch niet goed in ben om terug te reageren en op het punt sta om te gaan huilen. Dat had ik bij mijn vader ook altijd. Ik moest gelijk huilen als hij boos op me werd. En dan vond hij dat ik niet helemaal ‘fris’ was als ik elke keer ging huilen... Kan ik hier wat tegen doen? Heeft iemand wat tips?

Beste vraagsteller,

Zeker is er wat aan te doen als je je gevoelens en daaruit volgend gedrag in de hand wil hebben (en houden). Maar daar is een anonieme en redelijk korte brief met dito schriftelijk antwoord niet zo geschikt voor. Wél een eerste stap op weg naar hulp. Hulp in de vorm van gesprekken heb je dan ook echt nodig, denk ik. Nu dan ook zèlf de tweede en derde stap gaan zetten is mijn tip! Maak een afspraak met je huisarts en vraag een verwijzing naar een maatschappelijk werker of psycholoog. Dat zijn mensen die iets weten van communicatie, van het omgaan met gevoelens en het aanleren van (gewenst) gedrag. Bedenk dat er géén domme of gekke vragen zijn. Zeker niet voor iemand die jou het nodige kan leren. Dóén, dus! Ook al moet je wellicht eerst een drempel over. Dat is niet erg, want iedere nieuwe weg begint met de eerste stap. En vanzelf gaat het niet! Ik wens je dus alle vereiste moed toe, met Bijbelwoorden uit Spreuken 16:32.

Laat nog eens horen of ik je toch een beetje heb kunnen bemoedigen of zelfs helpen.

Marijke Rots