Autisme van zoon lastig voor dappere vriendin
C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 04-08-2020| 11:57
Vraag
Ik ben een moeder van in de veertig. Mijn oudste zoon is begin 20 en heeft nu twee jaar verkering. Mijn zoon heeft een lichte vorm van autisme. Ik vind dat hij hier goed mee om kan gaan en ook in ons gezin gaat dit steeds beter. Toch maak ik mij wel regelmatig zorgen om hem. Hij kan zo in zichzelf gekeerd zijn/zitten. Niet of nauwelijks met ons communiceren. Ook zijn vriendin heeft hier moeite mee. Soms is het tussen die twee ook echt ‘turbulent’ omdat zij niet altijd krijgt wat ze nodig heeft. Zelf vindt zij dit oke, maar wel lastig.
Toch maak ik mij als moeder hier zorgen om. Kunnen deze twee dan wel trouwen met elkaar of moet ik dit echt los laten? Autisme is natuurlijk iets wat heel lastig is en wat in heel veel verschillende vormen naar voren komt. Het is niet zo dat ik mijn zoon geen liefde gun, juist wel! Het is ook niet dat ik denk dat zijn vriendin niet goed genoeg is voor hem, want als ik zie hoe dapper ze er mee omgaat heb ik er alleen maar respect voor, maar het brengt soms wel de zorgen met zich mee.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste bezorgde moeder,
Natuurlijk zoekt u het beste voor uw zoon en mogelijke aanstaande schoondochter. Dat u zich daarbij zorgen maakt over hun manier van omgaan met elkaar hoort erbij. Het is juist mooi als u ziet dat het autisme van uw zoon ‘lastig’ kan zijn voor zijn ‘dappere’ vriendin.
Práát er met hen over. Met beiden en of met ieder apart. Spreek uw zorgen uit, maar complimenteer hen ook! Hoe opener de verhoudingen zijn hoe gemakkelijker het is voor allemaal. Nu en in de toekomst. Het meisje ‘weet’ immers waar ze aan begint... zorg dat u er bènt als ze u nodig heeft. Niet bemoeierig, maar met liefde! Datzelfde geldt voor de omgang met uw zoon: liefdevol als moeder en loslatend naar een partner. Zó kunnen de kinderen toegroeien naar een eventueel huwelijk. En tegelijk: óók dan, wanneer zoon en aanstaande schoondochter daadwerkelijk getrouwd zijn blíjft u de moeder, die biddend voor haar kinderen er is wanneer zij haar nodig hebben. Niet méér (door middel van bemoeienis!) en niet minder (door afwijzing in de zin van “ik heb jullie toch gewaarschuwd”!).
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Na het trouwen vond ik het zelf wel beter gaan minder de druk van ouders of verkeringstijd.. en ik kan het ook best vedragen soms niet maar door een mindere jeugd kan ik ook meer hebben denk ik.. uiteindelijk moeten ze er samen uitkomen..