Moeilijk om positief te zijn tegen zoon

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 05-06-2020| 08:09

Vraag

Mijn zoon van twaalf heeft een heel ander karakter dan ik, echt tegenovergesteld. Ben ik hardwerkend, doelgericht, ondernemend en goudeerlijk, hij is heel gemakzuchtig, onderneemt bijna niets, is niet echt leerbaar, pakt gerust ongevraagd geld van mij om iets te kopen, kortom allerlei dingen die ik niet begrijp dat je ze doet en waar ik vaak ook gewoon van baal. Hij heeft dit altijd al gehad. De pubertijd zal dit waarschijnlijk nog versterken.

Ik wil geen moeder zijn die altijd maar afkeurend is en negatief over het gedrag van haar kind, maar ik vind het zo moeilijk om positief tegen hem te blijven. Er gebeurt zo vaak iets waar ik weer van baal en me aan irriteer. Ik word ook somber als ik aan zijn toekomst denk. Hij heeft een extreem hoog IQ (>145) maar met deze karaktereigenschappen komt hij niet ver, denk ik. Kortom, ik maak me zorgen om hem en vind het moeilijk positief te zijn tegen hem. Hoe moet ik hier mee omgaan?


Antwoord

Beste vraagsteller,

Een zoon met een hoog IQ, praat daar eens mee over de dingen die u nu aan Refoweb schrijft. Wellicht is zijn reactie op een ijverige, hardwerkende ouder iets van “dan hoef ik niet” en dóét hij dus ook niets. Omdat hij niet kan tippen aan u, die niet zijn voorbeeld ‘moet zijn’ maar daadwerkelijk ís, steekt hij geen energie in wat dan ook. Wat híj niet doet, doet ù immers wel en zo hoeft hij ook geen verantwoordelijkheid te nemen. Hebt u weleens zò naar uzelf gekeken? Misschien is dit nogal confronterend voor u, maar bespreek uw probleem met uw zoon eens op die manier met hem.    

En spreek dan meteen af dat er grenzen zijn en dat hij verantwoordelijkheid heeft voor bepaalde dingen. Bijvoorbeeld over de geldzaken die u noemt. Niet zomaar pakken, dat kan echt niet (=grens). Als hij zakgeld krijgt moet dat voldoende zijn voor zijn behoeften waarbij, voor grotere aankopen dan zijn budget is, gespáárd dient te worden (=verantwoordelijkheid leren). En voor u geldt: zorg, dat hij niet bij uw portemonnee kan komen (=grens + geen aanleiding geven!).  Opvoeden is in de eerste plaats een confrontatie met de opvoeder zelf, want wat men zaait oogst men ook! 

Een bloedband is er (meestal), maar toch min of meer vreemden voor elkaar... waarbij allerlei verwachtingen een rol spelen, al dan niet uitgesproken. Voorbeeldje: mijn kind zal het beter krijgen dan ik, dus heb ik álles over voor hem/haar. Maar de ouder vergeet dan dat ieder mens een uniek schepsel is met eigen mogelijkheden en beperkingen. Nogmaals: kijk eerst naar uzelf, uw houding in het leven met de waarden en normen die u belangrijk vindt! Ú werkt hard en verwacht dat eveneens van uw kind, maar waarom eigenlijk? Dát ‘antwoord-aan-uzelf’ is belangrijk, want u communiceert niet alleen met woorden maar juist ook in dàden! Opvoeden gaat dus niet vanzelf: lees eens een goed boek over opvoeding en speciaal over het omgaan met slimme pubers!
 Verantwoordelijkheid gééft een ouder naarmate een kind die aankan: kleine kinderen mogen nog niet alleen naar school gaan, pubers breng je niet meer weg. Steeds een beetje meer loslaten, zodat een kind uit kan groeien tot een zelfstandige volwassene. Het aangeven van grenzen hoort daarbij, ook al wordt de ‘speelruimte’ steeds groter. Afspraken met elkaar maken die haalbaar zijn en daardoor gehandhaafd (en zo nodig gecontroleerd!) kunnen worden is dé sleutel. 

En last but not least: als ouder geef je geen aanleiding tot het overschrijden van grenzen door zaken te vóórkomen: een kleuter waarschuw je voor ‘gevaar’ (“pas op, die kachel is heet!”). Een puber kan níet bij de portemonnee of pinpas, want die ligt niet op een ‘openbare’ plaats. Dit zijn belangrijke handvatten. En dan nog een vraag van mijn kant: u schrijft over uzelf, niet over een partner. Is die er niet om zaken mee te bespreken? En een eventuele mentor of vertrouwde leerkracht op de school: ga in gesprek met anderen vóórdat de situatie escaleert door voortgaande negatieve spiraal!

Marijke Rots

Lees meer artikelen over:

opvoedingzoon
Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1537 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Bijbelse regels over seksualiteit uit liefde gegeven

Ik en mijn vriendin hebben seks voor het huwelijk gehad en hebben dat nog steeds. Wel hebben we grenzen in onze relatie als het om seks gaat. Ook hebben allebei nog nooit seks gehad met iemand anders....
2 reacties
04-06-2021

Koffie wel/niet schadelijk in zwangerschap

Is koffie wel/niet zo schadelijk in een zwangerschap als dat ik op internet lees? Mijn huisarts heeft tijdens haar zwangerschappen (vroeger) veel koffie gedronken omdat dit nog niet zo bekend was toen...
1 reactie
04-06-2015

Minder behoefte aan seks

Ik ben een getrouwde vrouw en moeder en heb een kleine part-time baan. In mijn werk kom ik soms met heftige zaken in aanraking (moeilijke dingen die spelen in gezinnen of bij kinderen). Als ik een dag...
6 reacties
04-06-2011
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering