Lesbische relatie na seksueel misbruik

Ik ben een meisje van 17. Nog voor mijn pubertijd ben ik misbruikt door een ouder persoon; in mijn pubertijd ben ik helemaal losgeslagen en heb ik met meerdere jongens van mijn leeftijd het bed gedeeld. Dit laatste was niet vrijwillig, maar ik heb me er ook nooit tegen verzet. Toen ik vorig jaar voor het eerst een meisje heb gezoend, wat in een soort geheime relatie zo is gegroeid, begreep ik voor het eerst dat seksualiteit en alles daaromheen ook fijn kan zijn.

Dat is mijn worsteling: ik denk niet dat ik lesbisch ben, ik ben op zoek naar warmte en geborgenheid en die ervoer ik bij haar (we hebben geen contact meer). Is het verkeerd en in hoeverre ben ik schuldig als ik een relatie met een meisje aan ga? Ik weet ergens dat het niet de bedoeling is, maar alles in mij zoekt er toch naar. Hoe ga ik hiermee om?

Hoi meisje van 17,

Bedankt voor je vraag! Ik waardeer je oprechtheid en eerlijkheid in je vraag. Het doet mij altijd verdriet om zo’n verhaal als van jou te lezen of horen. Dat je al zoveel nare en beschadigende ervaringen met seksualiteit hebt gehad. Waarin jouw lichamelijke waardigheid niet beschermd werd. Waarin je eenzaamheid en pijn hebt ervaren in iets wat een van de mooiste dingen op aarde kan zijn, liefdevolle seksualiteit. Het meest kostbare is vaak ook het meest kwetsbare. 

Ik ga je vraag hoe je om kunt gaan met de hunkering naar warmte en geborgenheid beantwoorden. Dit is hetgeen waar je iets heel fijns in hebt ervaren. 

Als eerst wil ik wat meer achtergronden beschrijven van de impact van wat je hebt meegemaakt, toen je misbruikt werd. Het gaat niet zozeer over de vraag of het een verkeerd soort relatie is, maar wat er gebroken is in je hart. Wat er verkeerd is gegaan toen je misbruikt werd. De gebroken stukjes van je hart en de pijn die je in en met je meedraagt. Het is nodig te begrijpen en te kunnen delen wat je voelt over wat je hebt meegemaakt en wat je is aangedaan. Het is nodig dat je inziet hoe misbruik je vormt. Mogelijk begrijp je dan ook beter welke connectie je hebt ervaren met het meisje waar je mee hebt gezoend. Is je pijn al weleens geuit? 

Seksueel misbruikt worden maakt veel kapot en brengt je iets. Het maakt veiligheid kapot en brengt onveiligheid. Het gaat over grenzen heen en brengt angst, schaamte en schuld. Het steelt onschuld en brengt eenzaamheid. Een van de mannen zei in therapie over zijn verkrachting als kind: “Het was mijn persoonlijke 9/11.” Dat is niet overdreven. Zijn waardigheid werd aangetast. Zijn eer, zijn zelfrespect en zijn toekomst vervuild. Hij werd besmet, gebruikt en verlaten. Hij ging daarna een losbandig leven leiden. 

Je wilt het gevoel van leegte en eenzaamheid graag invullen. Terwijl je kan denken dat er geen mooie toekomst meer is voor jou. Als je je toekomst kwijt bent, wat heb je dan nog te verliezen? Die leegte werd tijdens je geheime relatie eventjes gevuld. Even voelde je misschien niet meer die verterende pijn van binnen. Even niet alleen. Even niet vies. Even niet verlaten. Even geliefd, geborgen en veilig. Maar nu ze er niet meer is, nu de relatie gestopt is, is de leegte er weer. Geen één (seksuele) relatie kan die leegte vullen. Je kunt de pijn verdoven door je over te geven aan je begeerten. Dit zal de pijn niet wegnemen, maar verlengen. Je hebt iets anders nodig. Het laat zien dat je verlangt naar een plek waar jij mag zijn wie je bent. Met je hele verhaal. Met alles wat je hebt meegemaakt. En dat je gaat zien dat er ook voor jou een mooie toekomst mogelijk is. Een toekomst waarin alles uit je verleden gewist wordt en je weer nieuw, schoon en stralend mag zijn. Waar je mag leren zijn wie je echt bent, zodat niet het misbruikt-zijn je leven bepaalt, maar Jezus die jou liefheeft en je helemaal schoon wil wassen. Maar Jezus is niet gekomen om je leegte te vullen. Dat zou de leegte centraal zetten. Ik denk dat Hij gekomen is om te laten zien dat de leegte laat zien dat je Hem nodig hebt. Dat Hij jou helemaal wil kennen. 

Een liefdesrelatie, met man of vrouw, kan je schuldgevoel niet wegnemen. De diepere vragen die je jezelf zou kunnen stellen zijn deze: Waarvan ben ik bestolen toen ik misbruikt werd? Hoe voel je je over je onmacht en onvermogen om je tegen die andere jongens te verzetten? Voel je je beroofd, bestolen en vervolgens verwond achtergelaten met niemand die je ziet, niemand die warmte en geborgenheid biedt, terwijl je dat zo verschrikkelijk hard nodig hebt? Geloof je er nog in, dat de liefde bestaat? Dat er mannen zijn die wel eerbaar en liefdevol met je om willen gaan? 

Misschien zijn deze vragen nog te lastig. Misbruik maakt altijd dat je gevoelens gaat onderdrukken om het misbruik te overleven. Om de pijn niet te voelen leid je jezelf af. Je leert er dat mannen maar zo over je grens kunnen gaan. De pijn, woede, verwarring en onmacht zit verborgen opgeslagen in je hart. Juist die gevoelens zijn nodig om later te voelen dat iets niet oké voor je voelt en dat je dat mag aangeven. Nu wordt juist dat vermogen je ontnomen als je misbruikt bent. Je kan je een speelbal van de verlangens van mannen voelen, waar je niets tegen kunt beginnen. Daarom ook dat de vrouwelijke seksualiteit voor jou anders was, wel prettig. Wel liefdevol en teder. Het gaat dus niet om liefde, maar om iets te vullen. Het gaat niet om een relatie waarin je toegroeit naar het huwelijk. Het gaat om iets waar je even jezelf kunt en mag zijn. Iets wat je al veel te jong bent kwijtgeraakt.

Ben je schuldig als je een relatie met een meisje aangaat? Weet je, eigenlijk maakt het niet uit. Het antwoord op deze vraag is niet zo belangrijk. Want als je van binnen vast blijft zitten in de gevangenis, waarin je door misbruik wordt geplaatst, zal je niet gelukkiger of ongelukkiger worden als je zoiets wel of niet doet. Als je niet de verbinding kan maken en laten maken met wat er diep in je hart leeft, zal elke relatie bestaan uit leegtes vullen. 

Zoek alsjeblieft hulp, ga praten, open je hart. In therapie zal je leren dat je geen schuld hebt. Dat het misbruik niet aan jou lag. Dat je nooit de schuld kunt en mag krijgen van wat je gedaan hebt. Ook al heb je je niet verzet. Dat kón je namelijk helemaal niet. Het is één pakket van misbruikt worden. Het begon met de eerste en daarna komt de tweede, de derde en zo gaat het door, totdat jij gaat praten. Totdat jij terugkeert naar je hart, naar wie je was als onschuldig meisje en huilt over wat je is aangedaan. Om te leren schreeuwen wat binnen in je was en niet geuit werd: “Stop dit, dit wil ik helemaal niet.” 

Je toekomst kan zo anders worden dan je verleden was. Je hunkering naar die warmte en geborgenheid is zo begrijpelijk en voorstelbaar. Ook voor mij. En toch is een geheime relatie, een stiekeme relatie niet de warmte en geborgenheid die blijft.

De echte warmte en geborgenheid is te vinden in de zorg voor wat verwond en kapot is in je. Iemand die voor je zorgt en samen met je verwond en kapot raakt. In mijn leven was en is dit Jezus. De Heere Jezus heeft zichzelf laten kruisigen, laten verwonden. Hij heeft zichzelf overgegeven om Zijn bruid (de gemeente, de mensen die in Hem geloven) rein te maken. Om haar zonder smet en vuiligheid voor Zich te plaatsen. Zijn bruid was niet schoon, maar vies, vuil en verloren. Hij vond haar zo en gaf zichzelf, zodat het oude achter haar zou liggen en zij een nieuwe toekomst met Hem zou krijgen. Dat is hoe mannen opgeroepen worden met hun vrouw om te gaan. Zo mag ook jouw toekomstige man met jou omgaan. Dat is de warmte en geborgenheid die eerst zorgt voor wat verwond is en iets geeft in plaats van neemt.
 
In bewogenheid met je,
Wilbert Weerd

Dit artikel is beantwoord door

W.E. (Wilbert) Weerd

• Geboortedatum:
  01-10-1985
• Kerkelijke gezindte:
  Evangelische Gemeente
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

71 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven