Risico's bij zwangerschap boven 40 jaar
drs. J. de Jongh-van Hoof | 3 reacties | 10-03-2020| 07:55
Vraag
Vraag voor een arts. We zijn op oudere leeftijd getrouwd en wij staan open voor een zwangerschap. Maar we weten ook dat een zwangerschap boven de leeftijd van 40 jaar (de vrouw is 42 jaar en de man is 40 jaar) risico’s met zich meebrengt. Wat zou u hierin willen adviseren? We weten dat God ons leven leidt, maar we willen ook ons verstand gebruiken.
Antwoord
Het uitstellen van zwangerschap gaat gepaard met een toenemende kans op ongewenste kinderloosheid. Als het vrouwen wel lukt om op latere leeftijd zwanger te worden, zijn de risico’s op complicaties tijdens de zwangerschap en de bevalling groter dan bij jongere vrouwen. De kinderen hebben een grotere kans op chromosomale afwijkingen en op mentale of fysieke handicaps die samenhangen met de toename van vroeggeboorten en vruchtbaarheidsbehandelingen.
Vooraf moet gezegd worden dat al de genoemde leeftijden en kansen gemiddelden zijn: Ze zeggen weinig over de kansen van een individuele vrouw. Dit verklaart waardoor sommige vrouwen al op hun 36e onvruchtbaar zijn, terwijl anderen op hun 43e nog zwanger worden en bevallen van een gezonde baby.
Hieronder volgt een samenvatting van een artikel uit het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, aangevuld met andere cijfers:
Vanaf de leeftijd van 41 jaar is een ‘gemiddelde’ vrouw onvruchtbaar; zij heeft dan geen enkele kans meer op een doorgaande zwangerschap. Dit terwijl de regelmaat van de cyclus pas na het 45e jaar begint af te nemen.
De kans op zwangerschap op 41 jaar is veel groter dan op 43 jaar bijvoorbeeld. Een vrouw van 40 jaar heeft bijvoorbeeld nog 25 procent kans om zwanger te worden met haar eigen eitjes, terwijl een vrouw van 43 jaar maar 10 procent kans meer heeft. Bij de vrouwen die zwanger geworden waren op 40 jaar hadden 24 procent van hen een miskraam, bij de vrouwen van 43 jaar was dat al 54 procent.
Ook de kans op een kind met aangeboren afwijkingen neemt toe. Bij vrouwen ouder dan 40 eindigen 50 van de 100 zwangerschappen in een spontane abortus.
Boven de 30 jaar neemt ook de kans toe op ziekten en complicaties bij de zwangerschap en de bevalling, zoals afwijkingen die met hypertensie samenhangen, zwangerschapsdiabetes, cervixinsufficiëntie, voortijdig breken van de vliezen en overvloedig bloedverlies tijdens of na de bevalling. Deze kansen op complicaties nemen boven de 35 en 40 jaar duidelijk verder toe. Voor veel ziekten in de zwangerschap geldt dat ze goed kunnen worden behandeld als ze eenmaal onderkend zijn. Wel treden er dan meer complicaties bij de moeder op en de kans op een kunstverlossing neemt toe. Het risico op deze complicaties stijgt van ongeveer 2 procent bij 20 jaar naar 6 procent bij 35 jaar.
De kans op een keizersnede is voor een 37-jarige vrouw ongeveer 22 procent; die kans is bijna tweemaal zo groot als voor een 23-jarige vrouw.
De sterfte van een baby voor de geboorte of in de eerste 28 levensdagen, is bij moeders van 35 jaar en ouder 1,25. Dus één baby op de 100 sterft in deze periode. Bovendien is het bij oudere moeders tweemaal zo vaak nodig om in te grijpen in de zwangerschap of om door te verwijzen voor intensieve zorg.
In ons land lijkt de frequentie van aangeboren afwijkingen, afgezien van de chromosomale afwijkingen, niet toe te nemen met de leeftijd van de moeder. De meest voorkomende chromosomale afwijking is het syndroom van Down; het risico op een kind met dit syndroom is voor een 41-45 jarige vrouw is 2-6 kinderen op de honderd kinderen.
De kans op vroeggeboorte neemt ook toe met de leeftijd van de vrouw. Ongeveer een kwart van de te vroeg geboren kinderen heeft speciaal onderwijs nodig.
Voordelen zijn er ook. Het grootste voordeel is dat je zelf volwassener bent. Je hebt waarschijnlijk ook een grotere financiële zekerheid. Sommige studies wijzen op het feit dat oudere moeders, die dikwijls hoger geschoold zijn, wijzere beslissingen nemen ten aanzien van de opvoeding van het kind. Ze zijn ook meer geneigd om borstvoeding te geven en gezond te eten in de periode voor het zwanger worden.
https://www.ntvg.nl/artikelen/gevolgen-van-uitstel-van-zwangerschap/volledig
https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/het-goede-moment.htm
José de Jongh-Van Hoof
Dit artikel is beantwoord door
drs. J. de Jongh-van Hoof
- Geboortedatum:30-11-1967
- Kerkelijke gezindte:Zevende-dags Adventist
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Huisarts
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Maar wat betekent dit voor jullie persoonlijk?
Uiteindelijk ligt de uitkomst van elke zwangerschap in Gods hand.
De mens wikt, maar God beschikt.
Hoewel de kansen lager liggen, kunnen ook jonge mensen een kindje met een handicap krijgen.
Voor de wereld is een gaaf kindje heel belangrijk "als het maar gezond is" horen we niet alleen bij niet-gelovigen, maar ook vaak in onze eigen kring. En zeker kann een kindje met gezondheidsproblemen een wissel op ons leven trekken en plannen door elkaar werpen.
Maar is er niet een belangrijker aspect, dat we nogal snel vergeten?
Met de huidige techniek kunnen we vaak zeggen of een kindje een aangeboren afwijking zal krijgen of niet, of het gelukkig zal zijn of voorzichtig... En niemand kan zeggen of het kindje een kind van God zal worden. Is dat niet het belangrijkste, of juist het enig belangrijke bij het krijgen van een kindje?
Elk kind, hoe het ook is, is een geschenk van God. En onze opvoeding en hoe we met een kind omgaan is in gewisse wijze een geschenk aan, of opdracht van Hem, die ons ook gemaakt heeft en een plan voor ons leven heeft.
De meeste drugsverslaafden zijn niet met een handicap ter wereld gekomen.
Wat de mensen vanouds gezegd hebben: de mens wikt, God beschikt - het is waar.
Wij kunnen nadenken - en dat is ook verstandig - maar uiteindelijk moeten we al onze beslissingen in Gods hand leggen. En we mogen erop vertrouwen, dat hij ons leven zo leidt, zoals het goed is.
Dat betekent niet, dat ons leven altijd zo loopt als wij het ons voorstellen. Dat kan betekenen, dat we een stenige weg voor ons hebben en dat we struikelen, vallen en opstaan. Maar toch mogen we weten, dat alles wat we meemaken ertoe dient ons zo te leiden en te maken tot de persoon, die God van ons maken wil. Dat alles daadwerkelijk ons ten goede dient.
We vergeten vaak, dat alles wat we hier hebben, hoe goed en mooi ook, maar onbelangrijk is in vergelijking tot de eeuwigheid. En dat vreugde en verdriet, maar ook verantwoording voor onze naasten en onze kinderen een geschenk van God is. Plezierig leven is niet het hoogste doel in dit leven. Onze verantwoording en ons kruis op ons nemen, zonder te klagen, met de blik naar boven gericht - ook dat is wat een voor God waardevol leven uitmaakt.
