De bestemming van het leven

Ds. A.L. van Zwet | 1 reactie | 02-03-2020| 12:00

Vraag aan ds. Van Zwet. Ik vraag me vaak af of mensen die niet gelovig zijn maar verder goed leven, niet gemakkelijker leven. Ze zeggen dood is dood en als er nog iets is, is het meegenomen, of dat zie we dan wel weer. Terwijl, als ik de vier evangeliën lees, Jezus het vaak over de hel heeft. Dan heb je de vergelijking van de rijke man en de arme Lazarus. Maar als je dan weer het verhaal van de rijke jongeling leest, die wel geld aan de armen geeft, is het ook weer niet goed. Oftewel, het enige wat ik aan het geloof en de Bijbel heb overgehouden is de vraag: ga ik wel naar hemel?

Soms wou ik dat ik gewoon kon zeggen: je leeft zo goed mogelijk en je maakt je verder nergens zorgen om. Over wordt gesproken over de blijde boodschap. Maar als je niet gelooft dan ga je naar de hel. Dus wat is dat nou voor blijde boodschap? En dan ken ik nog een paar mensen uit mijn directe omgeving die zelfmoord hebben gepleegd en daar is het dus ook niet goed mee afgelopen. Help!

Als ik de vraag goed lees gaat het over goed leven, gemakkelijk leven en uiteindelijk de bestemming van het leven. Belangrijk is dan wel wat wij verstaan onder ‘leven’? De Bijbel maakt duidelijk dat het leven niet alleen gaat over gelukkig leven, lang leven of gemakkelijk leven. Het gaat wel over het leven met God. In het bijzonder: leven in vrede met God, leven in Gods gunst. Daartegenover wordt over de dood gesproken als leven zonder God. In de bekende gelijkenis van de verloren zoon  (Lukas 15) staat: Deze mijn zoon was dood en hij is weer levend geworden. Ook toen hij gelukkig en genietend leefde buiten het huis van de Vader was hij dood. Dood voor God (de Vader).

De vraag is daarom niet in de eerste plaats: ga ik naar de hemel of de hel?, maar leef ik in vrede met God. Weet ik dat God mij gunstig gezind is? Dat kunnen wij weten wanneer wij het leven zoeken en vinden in Jezus Christus door het geloof. Het geloof ontdekt dat wij buiten Christus geen leven hebben, maar in Hem het eeuwige leven hebben. Niet-gelovige mensen kunnen wel goed leven naar menselijke maatstaven en soms wel eens voorbeeldiger leven dan de gelovigen, zij hebben ten diepste het eeuwige leven niet. 

De blijde boodschap is dat een ieder die in Jezus Christus gelooft het eeuwige leven heeft. Hij mag nu al leven in een leven dat onaantastbaar is voor oordeel, dood, duivel en hel. Daar mogen we ons de meeste zorgen over maken! En laten wij dan niet denken dat het onbereikbaar is! Het is bereikbaar in het Evangelie en het wordt gegeven aan een ieder die zegt: Heere Jezus, U bent de van God gegeven Zaligmaker en aan u vertrouw ik mij toe. U bent mijn Leven! U bent mijn Alles, U alleen!

De laatste regel die gaat over zelfmoord lees ik met gemengde gevoelens. Enerzijds is het aangrijpend dat mensen de hand aan hun eigen leven slaan, anderzijds is de conclusie dat het met hen niet goed is afgelopen te kort door de bocht.  Met voorzichtigheid en met duidelijkheid mogen we zeggen dat zelfmoord weliswaar een zonde is, maar geen onvergeeflijke zonde. Voor gelovigen die in psychische wanhoop of verwarring deze daad verrichten zal het de laatste zonde zijn die vergeven wordt om Christus wil’. Niemand mag tot zelfdoding overgaan, maar niemand mag ook zonder meer het oordeel van de hel daarover uitspreken.

Tenslotte: Leef met Christus, Die ons Leven is en je hoeft je nergens zorgen om te maken!  

Ds. A. L. van Zwet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.L. van Zwet

• Geboortedatum:
  10-09-1959
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Putten
• Status:
  Actief

27 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven