Kijken naar knappe jongemannen

dr. J. van der Wal | 1 reactie | 26-02-2020| 12:43

Vaak hoor je dat jongens en mannen, ondanks dat ze een vaste relatie hebben of zelfs (vele) jaren getrouwd zijn, toch naar andere vrouwen kijken. Ik ben nu een man van midden 40, maar heb in mijn puberteit nooit naar meisjes omgekeken. Wel heb ik spontaan twee keer verkering gehad, wat weer uitging. Iemand wees mij er op er een meisje gek op mij was. Ik vond haar ook wel leuk en na een paar jaar zijn we getrouwd en hebben ook kinderen gekregen.

Buiten mijn eigen vrouw kijk ik nooit naar andere vrouwen. Ik zie daar gewoon niets in en heb daar ook niets mee. Wel heb ik wat met  jongens en jonge mannen (die zijn dan 15 - soms bijna 30 jaar jonger dan ik zelf). Zelf denk ik dat dit door jaloersheid komt. Ik vind ze vaak leuker en mooier dan ik zelf ben/was. Ik ben onder andere al jong kaal en heb x-benen. Jongens en jonge mannen vind ik aantrekkelijk als die dat niet hebben. Graag kijk ik dan ook foto’s van jongens en jongemannen op bijvoorbeeld Instagram en Facebook die er goed uitzien. Is dat verkeerd? En zo ja, waarom vermeldt de Bijbel bijvoorbeeld dan dat David er knap uit zag?

Om met je laatste vraag te beginnen: niet alleen van David, maar ook van anderen zegt de Bijbel dat mensen een knap uiterlijk hebben. Als je bedenkt dat we oorspronkelijk volmaakt zijn geschapen, is uiterlijke schoonheid geen probleem. Zie bijvoorbeeld ook het Hooglied en  Ezechiël 16:11-14, waarin de Heere Zijn volk vergelijkt met een mooie vrouw. En Samuël typeert Saul als een aantrekkelijke man (1 Samuel 16). Tegelijk zegt de Bijbel ook dat uiterlijke schoonheid zeer betrekkelijk is en vergaat. Je bent beter af met innerlijke schoonheid: “maar uw sieraad moet zijn de verborgen mens van het hart, met het onvergankelijke sieraad van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is voor God” (1 Petrus 3:4). 

Je hoofdvraag is of het verkeerd is om naar andere mannen te kijken die je mooi vindt, terwijl je jezelf minder mooi vindt en geen belangstelling hebt voor het uiterlijk van andere vrouwen.

Ik ga daar geen oordeel van goed of verkeerd over uitspreken. Een paar opmerkingen en vragen wil ik wel bij je neerleggen.

Je schrijft niets over de relatie met je vrouw, terwijl dat m.i. toch een kern is van je identiteit als getrouwde man. Zit het in die relatie goed, is er liefde over en weer, dan ligt daar in potentie (maar geen garantie!) veel dat je bewaart voor verleiding van buiten en de gevaren van een negatief zelfbeeld. Je aanvaard te weten door een ander, maakt je minder kwetsbaar voor gevoelens van leegheid en de behoefte om die op een schadelijke manier te compenseren. Veel meer geldt dit als je je geborgen weet in Jezus Christus. Begin bij deze dingen, versterk dat en leef daaruit!

De manier waarop je schrijft over het kijken naar andere mannen, roept de vraag op welke gevoelens en verlangens daarbij aan de orde zijn. Je schrijft daar niet over en ik wil dat ook niet invullen. Tegelijk krijg ik niet de indruk dat het neutraal is, zoals je kijkt naar een mooi schilderij of een landschap. Je stelt je vraag ook niet voor niets. Dat je als getrouwde man andere mannen aantrekkelijk vindt, is op zich niet iets dat je verkeerd of zondig moet noemen. Mensen kunnen in meer of mindere mate biseksueel zijn. Dat is geen keuze, maar een gegeven en/of een zo ontwikkelde toestand. Het wordt anders als dat kijken gevoed wordt door begeerte zoals de Bijbel dat noemt in verband met overspel en als je dat bewust gaat opzoeken. Dan kom je op gevaarlijk terrein. Ook in dit opzicht geldt: safety first! Omkeren dus en terugkeren naar je “eerste liefde.”

Dr. J. van der Wal

Dit artikel is beantwoord door

dr. J. van der Wal

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven