Claimende moeder
C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 17-02-2020| 12:14
Vraag
Moeder heeft een slechte jeugd gehad en heeft daar nu nog psychische problemen door. Voelt zich snel verongelijkt. Heeft ook lichamelijke problemen. Zo’n persoon moet je willen helpen, zou je denken. Dat willen we ook! We praten veel over al hún problemen. En bij hulp bieden krijg je al snel het één-vinger-hele-hand verhaal. Grijpt alles aan voor contact. Bemoeit zich ongevraagd met ons leven, geeft constant haar mening (“dat mag toch”) en praat vooral over zichzelf. Er zijn al veel mensen afgehaakt, ze krijgen weinig bezoek, zitten veel thuis (veel klagen daarover).
We komen zo vaak we kunnen en leven mee zoveel we kunnen. Bij grenzen aangeven (“nee, we komen deze week niet nog een keer”) is ze teleurgesteld en boos. Moeder wil een kleinkind claimen –“je kan bij mij terecht als er thuis wat is”- terwijl wij willen dat ons kind zich bij ons meldt als er problemen zijn. Ze wil 'herstellen' wat wij niet goed aanleren (niet handen voor je ogen bijvoorbeeld, maar handen samen bij het bidden). We worden er niet goed van. Voorbeelden zijn bijna ontelbaar.
Hoe moet je hier nu mee omgaan als je je ouders wilt eren? We weten het niet, grenzen aangeven helpt niet. We zijn aan het overleven, het is rennen thuis. Moet je dan bijvoorbeeld stoppen met je werk om ouders ook te kunnen helpen? Of moeten zij zich terug trekken en psychische hulp zoeken?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste mevrouw,
Een moeder/dochter-vraagstuk, waarbij u aan het eind van uw brief twee vragen stelt. Zelf stoppen met werken om meer in het ouderlijk huis te gaan helpen óf moeten ouders psychische hulp gaan zoeken. Mijn antwoord -in eerste instantie- is: geen van beiden. Ik zeg dit op basis van de gegevens zoals ik die lees in uw woorden, waarbij ik u noch uw ouders kén. Het kan dus zijn, dat u iets heel anders verwacht. In dát geval zou ik u aanraden om met een bekend c.q. vertrouwd persoon te gaan práten! Maar goed, waarom zeg ik “beiden niet doen?” Met uw werk stoppen lost het probleem van het claim- en aandachtvragende gedrag niet op. Eerder wordt het erger, want moeder zal weten dat ze u ‘in haar macht’ heeft.
Grenzen aangeven dan maar. Prima! Máár... en daar wringt de schoen. Uw voorbeelden: als u zegt dat u deze week niet nog een keer komt líjkt dat een grens, maar ontbreekt de duidelijkheid. Zeg dus: tot woensdag, dan kom ik weer. Op zo’n manier is het voor u beiden duidelijk wat u wilt en kúnt geven. Een kleinkind claimen door te zeggen dat ze bij oma terecht kan: met een beetje humor maakt u ter plekke aan kind én oma duidelijk dat ú de ouder bent en opvoedt. Hetzelfde wanneer oma probeert te herstellen: “kijk eens hoe keurig oma haar handen vouwt en ogen sluit... zo leerden we het vroeger.” Helder, duidelijk, uw eigen grenzen aangevend, dat is een kunst die u moet gaan beoefenen! En met een beetje humor erbij wordt de sfeer meer ontspannen.
Enne, misschien een poosje niet meer mee eten, of samen aan tafel zitten. Breng daarom korte bezoeken, waarbij ú de regie in handen houdt. Natuurlijk mag oma best eens klagen en/of mopperen: geef haar een kwartier de tijd en zèg dat ook, daarna begint u over een heel nieuw onderwerp. Of u stelt een wandeling, het doen van een spelletje of iets anders voor. Stopt oma niet met háár ‘programma’, dan stapt u op. Mèt de aankondiging van een volgend bezoek, dat dan weer wel. Boosheid heeft geen zin, want gedrag veranderen zal niet lukken (daarom heeft psychische hulp waarschijnlijk niet veel effect). Wanneer u uw éigen houding verandert gaat de omgeving mee en wordt ‘overleven’ ineens veel gemakkelijker!
En dát is zeker ouders eren! Respect tonen, volwassen gedrag met verantwoordelijkheidsgevoel naar éigen gezin en werk, eerlijke en duidelijke communicatie (zonder verborgen boodschappen, maar mét het aangeven van grenzen) zijn de sleutelwoorden die ik u via Refoweb kan aanreiken. Laat maar eens horen of u er iets mee kunt!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook: