Psalmenimpasse
Ds. A.A. Egas | Geen reacties | 06-01-2020| 10:35
Vraag
Mijn vraag is heel kort: Hoe komen we uit de ‘psalmenimpasse’? Toelichting: veel reformatorische dominees staan afwijzend tegenover opwekkingsliederen, maar die zijn onder christenen juist heel populair. De taal is vlot en aansprekend, de melodie of het ritme wordt door velen gewaardeerd. De psalmen uit 1773 het tegenovergestelde van wat aanspreekt bij de opwekkingsliederen...
Ds. Meeuwse heeft een psalmberijming geschreven waar niemand uit zingt. De berijming uit 1967 wordt wel als elitair en ook als ouderwets ervaren. Weerklank heeft een selectie uit psalmberijmingen opgenomen (maar worden zij straks de nieuwe Vrijgemaakten met hun eigen berijming?). Er is een Nieuwe Psalmberijming van stichting Dichtbij de Bijbel. Maar veel scholen zijn interkerkelijk en daar leert men psalmen uit 1773, waarvan we ons af kunnen vragen of die verantwoord is, begrijpelijk is en of ze die over 25 jaar nog zingen.
Mijn vraag is dus eigenlijk: wat moet er gebeuren zodat heel kerkelijk Nederland gezamenlijk uit één begrijpelijke psalmberijming kan zingen? Gaan kerkelijke commissies zich straks bijvoorbeeld buigen over de Nieuwe Psalmberijming? Zodat zowel Vrijgemaakten als GGiN’ers hieruit kunnen zingen? Zodat kinderen op de kindernevendienst en kinderen op de reformatorische school dezelfde psalmversjes kunnen zingen, leren en begrijpen? Ik hoop dat mensen over hun eigen schaduw heen kunnen stappen. Ook als ze graag uit 1773 willen blijven zingen. Wie of wat helpt?
Antwoord
Beste vriend(in),
Je schrijft over een probleem dat ook mij raakt. Het is inderdaad zo dat de Psalmberijming 1773 op sommige punten een aanvechtbare vertaling geeft van de grondtekst, dat ook bepaalde uitdrukkingen sterk verouderd zijn en vervreemdend kunnen werken. Toch is daarmee niet alles gezegd. Het overgrote deel van de Psalmen is prachtig vertaald en spreekt tot het hart van Gods kinderen. Pas zei een ouderling nog tegen me, uit de grond van zijn hart, wat sloten de psalmen toch prachtig aan bij de preek. Hoeveel gelovigen worden niet dagelijks getroost door deze psalmen, zowel in hun persoonlijk geestelijk leven, als wanneer ze de psalmen gezamenlijk zingen in de eredienst.
Verder is het zo dat de Psalmen door de kinderen op de christelijke en reformatorische scholen geleerd worden en geven de leerkrachten toelichting en uitleg bij de teksten. Veel onduidelijkheid wordt hierdoor voorkomen. We moeten het probleem daarom ook niet groter maken dan het is. Nog steeds geldt dat de berijmde Psalmen van 1773 voor de gemeenteleden met zegen worden gezongen en vertolken wat er in hun hart leeft. De Psalmen zijn nog steeds een middel waarmee ze hun schuld voor God mogen belijden, zingen mogen van de vergevende liefde van de Heere en Hem in de Psalmen mogen prijzen. Is daar alles mee gezegd en moeten ze ongewijzigd blijven? Nee. Het is mijn verlangen dat de kerkelijke vergaderingen van de verschillende kerkverbanden samen zien dat een revisie van 1773 wenselijk is om ook voor de toekomst met elkaar de psalmen te kunnen blijven zingen. Dat we daarmee ook een verantwoord tegenwicht kunnen bieden tegen allerlei liederen met een minder getrouwe Bijbelse boodschap.
Persoonlijk vind ik de berijming van de ds. C. J. Meeuse een heel goed vertrekpunt. Hij schrijft zelf: “Ze is ontstaan uit liefde tot de Bijbelse psalmen en uit een begeerte zo zuiver mogelijk te vertolken welke boodschap daarin te vinden is.” Ook hij erkent dat er kritiek te leveren is op de berijming van 1773, waarbij hij onder meer wijst op het bewuste gebruik van Heer in plaats van HEERE of Heere. Het moet ons gebed zijn dat de kerken uit de kramp van vrees voor verandering komen en hieraan onder leiding van de Heilige Geest te durven beginnen. Bid jij ook mee?
Met een hartelijke groet en Gode bevolen,
Je ds. A. A. Egas
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.A. Egas
- Geboortedatum:30-05-1957
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Damwoude
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
