Kind(eren) financieel helpen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 5 reacties | 17-12-2019| 13:31
Vraag
Een van onze kinderen is getrouwd en heeft een gezin met jonge kinderen. Ze hebben het financieel niet ruim. Wij willen ze helpen door maandelijks geld te geven waarmee ze hun zorgpremie kunnen betalen. Onze andere kinderen hebben het, op financieel gebied, bovengemiddeld. Wij vermoeden dat onze andere kinderen zich achtergesteld zullen gaan voelen als zij geen schenking krijgen.
Is dit gevoelen van hen terecht, zij hebben het immers goed? Mogen ouders niet met het hunne doen wat zij willen? Wat is wijs? Er in openheid met de andere kinderen over spreken, met als mogelijk gevolg onenigheid? Of het laten rusten en de schenking doen onder voorwaarde van stilzwijgen, met als mogelijk gevolg dat zij er op een gegeven moment toch achter komen? Alle kinderen een even grote schenking doen is geen optie voor ons.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste ouders,
U stelt een aantal vragen waarop ik kortweg bevestigend zou kunnen antwoorden. Maar éérst een vraag aan u: willen de kinderen die u op het oog hebt wel geld (maandelijkse bijdrage of eenmalige schenking) van u ontvàngen? U schrijft dat ze het niet breed hebben, zeker niet als u gaat vergelijken met de anderen. Maar dat zou voor mij nog geen reden zijn om geld te géven, tenzij er een vráág van de kinderen ligt óf dat u reeds een en ander met hen hebt besproken. Een minder ruime beurs kan een lastig onderwerp zijn, want het gezin zal haar trots hebben. Bovendien leer je vanzelf creatief te worden als je financiële prioriteiten moet stellen en daar is niets mis mee!
Nu uw vragen:
- Ja, de kinderen die niets zouden krijgen zullen zich achtergesteld voelen wanneer u uw ene kind op financieel gebied bevoorrecht. Het argument dat zij over bovengemiddelde financiën beschikken geldt domweg niet, want het zal veel meer gaan om het gevoel van aandacht en liefde dan over de centen.
- Ja, ouders mogen met hun bezit doen wat zij willen. Maar is het verstándig wanneer u een van de kinderen meer geeft? Veroorzaakt u zelf dan geen onenigheid, nu of later? Hoe deed u dit toen de kinderen nog thuis woonden: kregen ze niet een ongeveer even duur cadeau met hun verjaardagen of andere gelegenheden?
- Ja, er in openheid met de andere kinderen over spreken zou naar uw idee onenigheid op kunnen leveren. Dat lijkt me zeer wel mogelijk. Nogmaals, niet om het geld maar juist vanwege gevoelens van eerlijkheid en rechtvaardigheid!
- Dan toch maar stiekem goed-doen door geheimhouding te vragen? Nee, nee, dat zou ik nóóit doen, want dát is vragen om problemen, nu of later.
- Álle kinderen schenken is geen optie en ook voor de meesten niet nodig. Blijft inderdaad de vraag: wat is wijsheid in dezen? In ieder geval ópenheid. Naar alle partijen!
Als laatste een mogelijkheid om te overwegen: uw brief goed gelezen hebbende concludeer ik dat er straks iets te erven ís. Dat is mooi, en nog mooier is het als uw erfgenamen daar oprecht blij mee kunnen zijn zonder dat er nare gevoelens opgeroepen worden! Bespreek met een notaris hoe u een en ander zou kunnen regelen. Bijvoorbeeld hoe u dan nú al een schenking zou kunnen doen aan een van de kinderen, waarbij er op zijn tijd verrekend wordt met waar alle kinderen recht op hebben. Op deze manier doet u niemand te kort, geeft ú ‘met warme hand’ en hoeft niemand zich tekort gedaan te voelen. U communiceert wél met allemaal dat u deze oplossing voor ogen hebt, zodat er ten allen tijde openheid is (zonder bedragen te noemen, dat hoeft dan weer niet). Wie weet hoe er mogelijk later ook nog eens door de ‘rijke’ kinderen omgezien wordt naar de broer/zus die er nu financieel (nog) niet zo rooskleurig voorstaat. Ofwel, deze manier zou wel eens meer samenbindend kunnen zijn dan u op dit moment bedenkt! Mijn advies is dan ook: bespreek de mogelijkheden met een financieel deskundige, ofwel een notaris die schenkingsaktes op kan maken zodat eerlijkheid gegarandeerd is! Tenslotte: u weet toch, dat eerlijkheid het langste duurt en leugens altijd achterhaald worden en tot boosheid leiden?
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Uit de vraag komt niet helemaal duidelijk naar voren hoe oud de kinderen zijn en wat de oorzaak is van de financiele krapte. Wat maakt dat dit gezin niet zelf de zorgpremie kan betalen? Is het een tijdelijk probleem? Dan is mogelijk een lening een optie. Is het een langer bestand probleem? In dat geval zou het goed zijn om te kijken of het gezin gebruikt maakt van regelingen die er in Nederland zijn.
Ik ben wel benieuwd wat het inkomen van dit gezin is. Leven zij van bijstands/ PW-uitkering? In dat geval kunt u de zorgpremie betalen maar het gevolg is dat veel gemeenten in Nederland er dan voor kiezen het bedrag dat u hen geeft in te houden op de uitkering.
Heeft het gezin recht op toeslagen? En maken zij hier gebruik van? Waar wordt de zorgtoeslag aan besteed?
In veel gemeenten zijn er diverse regelingen voor gezinnen met kinderen die met weinig geld moeten rondkomen. (informatie hierover kunt u verkrijgen via de gemeente)
Is er sprake van schulden, achterstanden of betalingsregelingen etc.?
In dat geval is het m.i. goed om te weten dat het geen oplossing is om betalingen over te nemen. De situatie is daarmee niet opgelost. Sterker nog, u houdt de situatie in stand doordat u het gezin laat zien dat er wel een oplossing komt.
Naar mijn idee is het in dat geval goed om te kijken naar de oorzaak van de financiele problemen en daar op in te spelen...
Wat ik er mee wil zeggen is dat het afhangt van de relatie die je met elkaar hebt, of zo'n gebaar gedoe oplevert.
Overigens zou ik zelf hooguit de mogelijkheid van ondersteuning opperen en het financieel krappe gezin zelf geheel vrij de keus laten.
vlees en fruit,kaas zijn meestal duur.
betaal eens de kinderschoenen,of hun wasmachine of een nieuwe naaimachine.
hebben ze een winterjas nodig,bied eens aan,dat u het leuk vind om dit voor hen te betalen,als extraatje.
zo kunt u ook doen met al uw kinderen[praat uit ervaring] we wisten het,maar er werd verder niet onderling over gesproken ,door broers en zussen wie wat had gekregen.
omdat de gift zo gewaardeerd werd.
mn broer kreeg eens overal vloerbedekking van zn schoonmoeder.
samen hadden ze lang gespaard,telkens ziektes v d kinderen en andere onkosten,dus...dat eerst betalen.Deden ze zonder mopperen,
komt hij thuis,was zn hele huis ...met prachtige vloerbedekking,
als verrassing.
al zei hij wel,ik had er toch liever zelf voor gewerkt.
en lieve schoonzus zei,lieverd ,tegen mn broer,kben toch zo blij,jij werkt zo hard, je gunt mij alles.Dat weet moeder,ze is stapel op je.
onze moeder heeft genoeg en gunt jou zo graag je wens.
ons beide wens. ons moeder heeft het ook krap gehad vroeger...........
en.moeder kan t niet meenemen hoor,daarom doet ze dit uit liefde,
en deze moeder zette haar oren wijd open,als ze iets vernam,wat evt nodig was, in t gezin van haar kinderen.
dan hoeft t niet elke maand............en blijft t zo fijn.
k doe niks af aan t antwoord van mevrouw Rots hoor.
Uit de praktijk weet ik dat geven goed is/kan zijn, maar zelf raad ik ook aan wat @Bessensap noemt.
Zelf zou ik 't niet kunnen waarderen van m'n ouders, dat komt dan omdat bij mij de ander uit het gezin ook niet zoveel jaar heeft 'hoeven' ploeteren met een studie, verhuizen voor beter werk waardoor we meer kunnen verdienen.
Als de minder bedeelde wel enorm z'n best doet, maar écht geen baan kan vinden bijv of nood heeft door ziekte, dan zou ik hulp wel kunnen begrijpen.
