Verlangen naar het krijgen van een relatie

Alie Hoek - van kooten | Geen reacties | 16-10-2019| 11:58

Ik heb een vraag om advies. Ik ben een meisje van 20 jaar en heb nog geen relatie gehad. Aangezien veel mensen uit mijn omgeving wel hiermee bezig zijn, merk ik dat ik er ook veel behoefte aan ga krijgen. Dat vind ik niet persé erg, maar wat ik lastig vind zijn mijn gedachten daarover. Het voelt bijna als een obsessie om bij elke jongen die ik spreek gedachten te hebben over hoe het zou zijn deze jongen als vriend te hebben. Ik vind het enorm lastig hiermee om te gaan.

En ergens voel ik ook dat het op dit moment niet slim zou zijn om een relatie te beginnen, juist omdat ik voor mijn idee daar nu geen goede keuze in kan maken. Ik probeer mijn single-tijd als zegen van God te zien, maar praktisch gezien lukt dat niet. En ik probeer ook God om steun te vragen in dit alles. Maar onbewust gebeurt het toch steeds weer. Daar baal ik van en dit zou ik graag anders zien. Ik zou graag ‘gewoon’ met een jongen kunnen praten en mezelf zijn, zonder continu verder te denken. Heeft iemand hier misschien advies over?

Beste vraagstelster,

Het is op zich een gezonde ontwikkeling dat je in je (latere) tienerjaren gaat verlangen naar het krijgen van een relatie. Dat heeft God zelf zo in de schepping neergelegd. Je komt eerst losser te staan t.o.v. je ouders en je gaat er naar verlangen om een relatie te krijgen. Onbewust ga je je dan oriënteren. Je gaat als het ware in je gedachten een soort van format maken waar die jongen aan zou moeten voldoen: ongeveer zelfde leeftijd, zelfde kerkelijke achtergrond of in ieder geval een christen, opleidingsniveau, type jongen enz. enz. En iedere keer als je dan iemand van het andere geslacht ontmoet die in aanmerking zou kùnnen komen, moet je daaraan denken. Zo gaat dat een tijdje door totdat  je op een gegeven moment iemand tegenkomt die je erg aanspreekt (die onbewust voldoet aan dat format) en kunnen er gevoelens van verliefdheid ontstaan.

Dus ga die gedachten niet onderdrukken. Dat hoort gewoon bij je leeftijd. En bovendien is het zo dat hoe meer je het probeert te onderdrukken des te meer kom je dan als het ware met jezelf in conflict. Het is eigenlijk heel goed dat te hebben want zo kun je je er op oriënteren al is het ook wel eens lastig dat je bij iedere ontmoeting met een jongen er aan moet denken.  Maar zodra je een (goede) relatie hebt, is het over.  

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

940 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven