Ziektevrees
W.T. Nijhof | 14 reacties | 29-07-2019| 08:05
Vraag
Mijn man heeft -gelukkig niet altijd maar wel bij tijden, zoals ook op dit moment- veel last van hypochondrie (ziektevrees). Dan hier en dan daar wat voelen waarbij hij dan meteen aan kanker denkt, het gevolg is spanning die door z’n lijf giert en hij staat te trillen op z’n benen. Soms ook paniekaanvallen. Dit is erg slopend en vermoeiend. Hij is in het verleden hiervoor eens voor een intakegesprek bij Eleos geweest, maar toen was het alweer over op het moment dat hij daar was (een paar maanden na het gesprek bij de huisarts) en had het dus geen effect.
Vragen: zijn er (liefst christelijke) instanties waar je op korte termijn goede hulp kan krijgen voor deze problematiek? Is er literatuur over het omgaan met je naaste met hypochondrie? Hoe kan ik als echtgenote hem hierin het beste ondersteunen?
Als we er over praten doet hem dat wel goed. Maar hij heeft er soms ook juist tijdens zijn werk last van en dan kan dat natuurlijk niet. Soms denk ik dat ik het moet negeren zodat hij er geen aandacht mee kan vangen, maar dat voelt niet goed, omdat ik hem dan voor mijn gevoel in de kou laat staan en dat wil ik niet. Als ik zeg dat hij kerngezond is, helpt dat niet, “dat kun je makkelijk zeggen maar dat weet je nooit zeker.” Als hij er last van heeft, praat ik zo min mogelijk over ziekteberichten van anderen, maar dat is tegelijk iets wat je niet kunt voorkomen, omdat je het zo vaak hoort. En als ik er niet over praat, doet een ander het juist wel.
We hebben beide moeders verloren aan een ernstige ziekte, wat het al met al niet gemakkelijker maakt. Maar ik vind het moeilijk om de juiste weg hierin te vinden. Afleiding helpt wel, maar buiten de belevenissen van de kinderen om is er niet goed iets te realiseren wat dag in dag uit afleiding geeft... Als hij niet naar een hulpverlener wil (duurt te lang), wil ik met al mijn liefde en met Gods hulp die hulpverlener zijn, maar hebt u alstublieft tips hierin? En zijn er meer die dit herkennen?
Antwoord
Beste partner/moeder/hulpverlener,
Laat ik met het laatste beginnen. Jij moet niet de hulpverlener worden van je eigen man. Je bent zijn vrouw en dat moet het blijven.
Mijn advies zou zijn om eerst weer via de huisarts de hulp te zoeken die nodig is. Wellicht kan Eleos hierin ook passende begeleiding bieden. Vaak wordt dit ziektebeeld behandeld met cognitieve gedragstherapie en eventueel medicatie. In de cognitieve gedragstherapie leer je dan hoe je denkfouten kunt omzetten naar een realistische gedachte.
Het is denk ik goed om naast de gedragstherapie ook in te zetten op systeemtherapie, want ik kan me voorstellen dat het hele gezin hieronder lijdt. Je vraagt specifiek om een christelijke hulpverlener. kijk hiervoor eens op de site: www.ikzoekchristelijkehulp.nl
Ik wens je heel veel sterkte en Gods zegen toe.
Hartelijke groet,
Willem Nijhof
Lees ook: 'Broer is hypochonder'
Dit artikel is beantwoord door
W.T. Nijhof
- Geboortedatum:07-09-1985
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Maatschappelijk werker met eigen praktijk voor maatschappelijk werk en psychosociale hulpverlening www.praktijkcompass.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Misschien probeert je man ook steeds geruststelling te zoeken bij jou. Maar die geruststelling helpt maar even en dan heeft hij weer opnieuw geruststelling nodig.
Ik denk dat jij het probleem niet op kunt lossen. Hulp zoeken is de enige oplossing en dat ga ik ook doen.
Wat bij mij wel helpt soms is humor. Af en toe maakt mn man grapjes over mijn 'ziektes' en dan kan ik er zelf de humor ook wel (even) van inzien en dan zie ik even dat ik best wel overdrijf.
Die paniekaanvallen worden bij mij erger na verhalen over ziektes bij anderen. Dus ik raad je aan om, als het kan, sommige verhalen over ziektes bij anderen niet te delen met je man.
Ik had ook een abonnement op de dokter, die wilde mij aan de anti-depressiva. Elke week wilde ik wel gaan. Maar het hielp niks.
Wat mij echt geholpen heeft is goede pastorale hulp. Gebeden van de mensen om mij heen. Als je man weet dat hij kind van God is is er bij de Heere vrijheid. Een kind van God hoeft niet bang te zijn. Psalm 34.
Alles draait om je denken. Door onbijbelse gedachten te geloven en daar uit te leven komt er angst. Door onbijbels te leven en zonden niet te belijden krijgt satan ruimte en zullen zijn aanvallen heftig zijn.
Het is nodig de leugen in kaart te brengen, de leugen die bij mij heerste was: elk pijntje, bobbeltje is kanker en doodgaan is eng. Ik moet mijn lichaam controleren, anders kom ik er te laat achter dat ik kanker heb en kan ik niet meer geholpen worden.
Daar tegenover moet de waarheid van het Woord komen te staan: de dood heeft zijn prikkel verloren, mijn tijden zijn in Zijn hand, het komt mij niet toe te weten de tijden en gelegenheden die in Zijn hand zijn ik moet Zijn getuige zijn. Wees niet bezorgd over je lichaam, jij gaat de musjes te boven. Werp alle zorgen op Mij, ik zorg voor jou.
Jezus wil dat we in de storm ons oog leren richten op Hem, wandelen op water. Hij heeft alles in Zijn handen, elke cel, elke tumor. Niets zal gebeuren tenzij Hij het toelaat. Wij moeten leren onze gedachten bij Hem te brengen, te toetsen, te belijden en Bijbelse gedachten aan te nemen. We mogen groeien in vertrouwen dat Hij alles maar dan ook alles in Zijn hand heeft. En dat alle dingen meewerken ten goede, ook de moeilijke die Hij ons geeft.
Er zijn echt oneindig veel bijbelgedeeltes die ons hierin kunnen onderwijzen. De HG wil ons leren de Bijbel te leven. Maar zonder strijd geen overwinning. D-day is geweest, maar V-day komt nog. Tussen deze twee dagen liggen onze battles.
Één ding ontbreekt je man: vertrouwen in God. Hij kent God niet als Beschermer, Verzorger. God is meer dan een Vergever. Hij wil ons alles geven wat nodig is.
Zelf mag ik helemaal vrij zijn. Dit was een proces van strijden in de kracht van Hem. Hij is mij alles geworden. Het was een zware strijd maar het leven met Hem wat over is gebleven is het zo waard.
Jullie mogen mij mailen: gengpennekamp@live.nl
Ik weet niet uit welke gemeente jullie komen maar onze gemeente heeft helaas geen tools voor dit soort heftige angststoornissen. Eleos zal je cognitieve gedragstherapie geven, wat mij ook niks hielp. Het - misschien is het toch waar- maakt dat je ook met deze therapie niks kunt. We moeten afdalen naar de kern. Waarom en waarvoor ben je zo bang. Wat zegt de Bijbel daarover en uit welke schatten mogen we als Zijn kinderen leven.
Jij mag mij ook gerust mailen. Wat God mij leerde wil Hij jullie ook leren.
Word of faith is helaas onbijbels en ik raad deze mensen met deze problematiek ook niet aan daar hun heil in te zoeken. Wij kunnen met onze woorden werkelijk niets in onszelf veranderen. Word of faith is een gevaarlijke charismatische leer. Mensen hebben ooit tegen mij gezegd dat ik kanker zou krijgen van mijn eigen gedachten/woorden. Dat ik gezondheid over mijzelf zou moeten uitspreken. Dat dit mij gezond zou houden. Mensen met ziektevrees worden aangevallen in hun denken. Zij kiezen niet voor deze gedachten. Ze zijn voor hun idee eraan overgeleverd. Word of faith is zeer onbijbels en geeft linken met reiki. Ik raad je aan de volgende link eens te lezen.
http://www.toetsalles.nl/word-faith.index.htm
We moeten bijbels denken.... Ziekte is het gevolg van de zondeval, Jezus kampte er zelf ook mee. Laten we elkaar niet wijsmaken dat onze positieve woorden of negatieve woorden ons gezond houden cq ziek maken. Alleen Hij bepaalt en heeft elke ziekte in Zijn hand, Gods kinderen zijn niet overgeleverd aan woorden maar vallen onder Zijn bescherming en zorg. Gebeurd ons dat niets? Alleen dat wat Hij toelaat. Hij wil alle dingen voor ons gebruiken. Kijk maar eens naar Job. Hiervoor hoeven wij niet bang te zijn. Al ga ik door een donker dal, Hij is bij mij. Psalm 23
Bijbelteksten uitspreken over onszelf heeft geen zin. In de word of faith leer leren ze dat je genezing over jezelf kunt uitspreken. Bijv 'Ik ben genezen door Jezus.' Je moet daarna gaan leven alsof het gebeurd is, anders heb je deze woorden in ongeloof uitgesproken, medicijnen de deur uit doen enzo. Ook als je niks merkt van je genezing en je nog doodziek voelt. Je woorden die je in geloof uitspreekt worden waarheid hoe dan ook! Maar o wee als je ze niet gelooft dan wordt je weer ziek. Alles hangt dus af van ons geloof in de kracht van onze eigen woorden. Dus als ik slechte dingen zeg, gaan deze waarheid worden. Dus als ik vaak gedachten heb over ziekte, zal ik ziek worden. Leert ons dat Gods Woord? Dat we iemand ziek kunnen maken door ziekte uit te spreken tegen diegene? Leert de Bijbel ons dat wanneer we genezing uitspreken, we altijd genezing ontvangen?
We moeten Gods wil zoeken. Wil God altijd iedereen genezen? Nee... de Heere gaat ook nog wel eens een andere weg. Timotheüs had een zwakke gezondheid en Paulus laat twee zieke broeder achter op een eiland. Paulus kon zichzelf de doorn in zijn vlees niet afnemen, hoeveel woorden hij ook bad.
God belooft ons niet dat we nooit ziek worden, dat geen gevaar onze tent zal naderen. Dus dat over jezelf uitspreken heeft echt geen enkele zin. Heel de schepping is aan de zinloosheid onderworpen, inclusief de mens. De schepping zucht, ook de mens. Maar God beloofd ons wel dat Hij alles in Zijn hand heeft en dat alle dingen meewerken ten goede. Dat we nergens bang voor hoeven te zijn en ook niet bezorgd hoeven te zijn. Hij zorgt voor ons, wat Hij ook toelaat. We kunnen alles aan, door Hem die ons kracht geeft. Ook een ziekte. Wie God aan zijn zij heeft, hoeft niet bang te zijn. Niemand wil ziek worden, iedereen wil gezond blijven tot in het oneindige... maar ook dat is onbijbels. We moeten allemaal eens sterven daar moeten we gewoon rekening mee houden. Ooit zal dat komen. Er zal een einde komen aan dit aardse leven, behalve als Hij ons komt ophalen. Maar Hebreeën 2: 14 en 15 is er heel duidelijk over dat een gelovige niet bang hoeft te zijn voor de dood. De duivel die macht heeft over de dood is teniet gedaan. Wanneer je ziektevrees hebt, geloof je ten diepste deze teksten niet. Ik destijds iig niet. Ik had de meest nare gedachten over mijn dood. Deze gedachten waren onbijbels. God leert Zijn kinderen juist om niet meer bang te zijn voor de dood. Door veel te bidden, en mijzelf deze teksten uit het hoofd te leren, door steeds te kiezen voor de waarheid van Gods Woorden leerde ik loslaten. Mijn leven weer overgeven in Zijn handen. De controle aan Hem te geven. Ipv alles zelf krampachtig te willen vasthouden.
Word vernieuwd in de geest van uw denken! Leg daarom de leugen af en spreek de waarheid. Ef 4: 23 en 24a We moeten bijbels gaan denken, onze eigen gedachten toetsen en duivelse gedachten bestrijden met de waarheid van Gods Woord.
Hebben onze woorden geen kracht? Zeker wel, elk naar woord tegen een ander uitsproken kan emotionele schade aanrichten. Daarom waarschuwt de Heere ook voor de zonde van de tong. Maar gelukkig is het niet zo dat onze woorden de ander of onszelf letterlijk ziek kunnen maken. Anders waren er al heel wat mensen op deze manier vermoord.
Wat heerlijk dat je genezen bent. Helaas lees ik nergens in je reactie hoe groot God is, maar alleen dat je genezen bent door zelf Bijbelteksten over genezing uit te spreken. Kortom: als je dat doet, word je genezen.
Kun je mij een bijbelse onderbouwing geven die deze theorie staaft?
God roept ons op te bidden voor onze medebroeders en zusters voor genezing. Genezing kunnen we niet claimen, al ben ik t wel met je eens dat God in bepaalde gemeenten veel te weinig als Geneesheer wordt gezien. Maar hoe onbijbels wordt er tegenwoordig ook omgegaan met de gave van genezing. Hoe veel mensen hebben genezing geclaimd en komen teleurgesteld thuis? Hoeveel mensen hebben geen gebedsdiensten afgesjouwd, vol geloof maar zijn nooit genezen? Hoeveel mensen hebben niet geloofd in deze theologie, maar zijn overleden aan kanker? Heb jij antwoorden op die vraag? Mensen die vol geloof bidden, maar toch niet genezen? Waar ligt dat dan aan?
Ik vind je reactie snijdend. Je zegt: 'angst voor ziekte uitspreken, dat schiet niet op lijkt me...' Door deze zin, is mij gelijk duidelijk dat het voor jou niet helder is wat hypochondrie is en dat dit een pijnlijke veroordelende opmerking is. Precies zoals ik m al wel vaker gehoord heb. Ooit zei iemand: 'kijk maar uit hoor, want jij denkt dat je kanker hebt, dan zul je het ook krijgen.' Dat helpt! Alsof ze deze gedachten willen, ervoor kiezen kunnen. Hun denken is geïnfecteerd door de satan, door aards en onbijbels denken. Denk je dat hypochonders zelf wel denken dat het opschiet dat ze deze gedachten hebben? Ze willen er dolgraag van verlost worden. Als je dan ook nog eens gaat zeggen dat ze wel ziek worden door hun gedachten, word het alleen maar erger. Zeggen dat ze positief moeten gaan denken of Bijbelteksten over genezing moeten uitspreken over zichzelf, werkt eigenlijk precies hetzelfde. Je neemt de bron niet weg.. Als mensen tegen hypochonders zeggen: 'kijk naar de positieve dingen, tel je zegeningen...' Dan komen er gelijk gedachten: als ik mijn kinderen maar zie opgroeien, misschien haal ik de kerst wel helemaal niet.' Dat verlamt je, geeft je intens verdriet. Dan val er niks meer te genieten, je bent doodsbang. Je vraagt een drenkeling toch ook niet naar de mooie vissen te kijken? Een drenkeling moet gered worden en leren zwemmen. Het helpt hem niet als hij zegt: 'ik kan zwemmen, ik kan zwemmen.' Hij weet niet hoe hij moet zwemmen. En dat is wat met hypochonders ook moet gebeuren. Ze moeten opnieuw leren denken, bijbels denken. Op God leren vertrouwen. Bij Hem durven te schuilen.
'Leer hen alles te onderhouden wat ik gesproken heb.' zeg Jezus vlak voor Zijn hemelvaart. We moeten leren te doen wat Hij geboden heeft!
We moeten iedere gedachten brengen tot gehoorzaamheid! 2 Korinthe 10: 5 dus pak een gedachte en toets deze aan Gods Woord. Kennis van het Woord is dan van groot belang. En bid om kracht om de duivelse gedachten te kunnen verwerpen. Want dat is een zware strijd, die je echt op je knieën moet uitvechten. We hebben bidders om ons heen nodig om door te kunnen blijven vechten.
Je zegt: hij is niet eens ziek!
Hoe weet je dat zo zeker? Weet jij dat je niet ziek bent? Er is geen mens die 100% zeker kan zijn, dat hij niet ziek is! Er zijn veel mensen die dachten gezond te zijn, maar jaren met kanker hebben gelopen zonder klachten te hebben en als er klachten komen, blijkt dat ze al helemaal verkankerd zijn.
Dat is waar een hypochonder mee worstelt. Deze onzekerheid! Angst voor de aftakeling en de dood. En is het dan zo dat een christen dat niet kan overkomen? Of overkomt dat alleen christenen die geen Bijbelteksten van bescherming of genezing over zich hebben uitgesproken. Volgens mij moet ieder mens eens sterven, vroeg of laat. En ook christenen sterven aan ernstige ziektes. We worden niet als Henoch en Mozes opgenomen in de hemel. Ook Hizkia werd ziek, werd genezen en kreeg nog 15 jaar. Geen 20 jaar. Hij moest ook sterven. De dood is voor hypochonders angstaanjagend.
Als we lichamelijk ziek zijn, gaan we naar de dokter. Bij psychische klachten en ziektes kunnen we hulp vragen bij een psycholoog/ GGZ.
Dat zijn volgens mij middelen die God ons gegeven heeft en die, onder Zijn zegen, kunnen helpen.