Aan mijn onzekerheden werken

Ik heb nu ruim twee jaar een relatie. We houden veel van elkaar, hebben steun aan elkaar, kunnen goed met elkaar communiceren en samen het geloof delen. We hebben zo een goede basis. We zijn inmiddels verloofd en hebben serieuze trouwplannen. Ik weet ook zeker dat God mij deze jongen als toekomstige man heeft gegeven.

Toch ben ik als meisje erg onzeker over onze relatie. Waarom weet ik zelf niet. Ik was als kind al enorm onzeker. Ook is mijn zelfbeeld erg laag. Ik merk dat deze onzekerheden invloed hebben op onze relatie. Ik kan heftig reageren als mijn vriend mij ergens op aanspreekt. Ik voel me dan ontzettend aangevallen, maar vooral onzeker over mij als persoon. Ik ben snel bang dat ik niet goed genoeg ben. Ook vind ik het moeilijk om soms een conflict of ruzie te hebben. Ik ben dan bang dat we geen goed stel zijn. Zo komt het ook voor dat ik mijn vriend nooit over iets aanspreek. Terwijl ik soms dingen van hem ook niet fijn vind.

Hoe kan ik aan mijn onzekerheden werken? Ik word soms zo moe van het denken. Ik heb al verschillende gesprekken gehad bij een psycholoog maar daar komen naar de gesprekken en begintest geen psychische afwijkingen of bijzonderheden naar voren. Het moeilijkste vind ik aan deze onzekerheid dat het zoveel invloed heeft op mijn functioneren en mijn relatie. Door mijn hevige reacties is het voor mijn vriend ook niet prettig. Hij geeft wel aan dat hij dit niet erg vindt en hij me steunt. Dat is erg fijn. Maar toch voelt het achteraf altijd weer als bevestiging voor mezelf dat ik een slecht mens ben.

Beste vraagsteller,

De kern van heel je verhaal zit ‘m volgens mij in het idéé dat je onzekerheid je tot een slecht mens maakt. Lees je laatste zin er maar op na. En juist dát klopt niet. Onzekerheid is vervelend, maar niet slecht (of verkeerd, dus ‘niet goed’). Onzekerheid is lastig, maar daar kun je wel iets aan doen. Laat het een uitdaging worden in plaats van een belemmering te zijn! Luister naar je vriend, als hij je wil steunen (met lieve woorden, dingen, of hoe doet hij dit?). Díe bevestiging mag jou de zekerheid geven dat je voor hem belangrijk bent. Ja: geliefd bent! Als jij in een kringetje rond draait en je negatieve gedachten leiden tot gevoelens van onzekerheid, is het de kunst om te gaan ‘omdenken’. De spiraal te doorbreken. Tegen jezelf te zeggen: “hij houdt van me zoals ik bén, hij wil míj als zijn vrouw!” Van dergelijke gedachten word je vanzelf blij, toch? En dankbaar voor wat God je in deze vriend heeft gegeven. Blijf zó denken (en voelen), iedere keer opnieuw. Dát helpt. Echt waar!

Marijke Rots