Melaatsen niet in de tempel
Ds. J.L. Schreuders | 1 reactie | 12-03-2019| 16:11
Vraag
Melaatsen mochten evenals Samaritanen niet in de tempel komen. Toch stuurt Jezus hen, inclusief deze Samaritaan, naar de priesters? Hoe dit dat?
Antwoord
Beste vragensteller,
Jezus stuurt hen naar de priesters omdat zij onderweg gereinigd zullen worden. In het bevel naar de priester te gaan zit dus de belofte van de reiniging opgesloten. De priester is degene bij wie je moest wezen om de reiniging te kunnen vaststellen. Hij is de enige die volgens de wet een melaatse kan rein verklaren en de bijbehorende reinigingsriten kan uitvoeren. Daar zit dus helemaal niets vreemds aan.
Jezus maakt -en dat is een grote genade!- geen onderscheid tussen de Joden en de ene Samaritaan. Hij reinigt ze alle tien. Dat de Samaritaan in Jeruzalem niet terecht kon voor de reinigingsriten dat zal zo zijn. Misschien is hij wel naar de berg Gerizim gegaan, want ook de Samaritanen erkenden de vijf boeken van Mozes en daarmee de reinigingsvoorschriften van de melaatsen. Wij weten niet hoe hij dat gedaan heeft, maar alleen dat Jezus hen alle tien genas en alle tien naar de priester stuurde. En we weten dat de Samaritaan terug kwam, nadat hij al dan niet bij een priester was geweest. De anderen hadden aan de priester genoeg. Daarin ligt voor iedereen een hele les.
Ds. J. L. Schreuders
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.L. Schreuders
- Geboortedatum:24-08-1957
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Boven-Hardinxveld
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
In Exodus 12:38 staat: dat er veel vermengd volk optrok met de kinderen van Israël uit Egypte. Zij vormden met elkaar een geheel toen beiden op een eerbiedige afstand stonden bij de berg Horeb. Zowel de Israëliet als de meegetrokken heidenen hoorden de woorden van de Eeuwige en Zijn inzettingen. Ondanks het feit dat er staat geschreven: spreek tot de kinderen van Israël is dat inclusief de vreemdeling die in hun midden verkeerde. Ook zij deelden in de zegen van het water en manna in de woestijn.
Ook op hen was Leviticus 13 en 14 van toepassing alsmede de wijze waarop de genezing vastgesteld werd. Er is dus geen ruimte voor exclusiviteit voor het Huis van Israël. Ook de vreemdeling deelt daarin mee. Dat is pure genade, die toen ook al geldig was aangaande de melaatse.
Een מְצוֹרָע (melaatse) mocht nimmer de tempel betreden. Hij moest dus buiten de stad of legerplaats een priester benaderen om hem te onderzoeken op zijn genezing van zijn/haar melaatsheid.
Daarom is het helemaal niet zo verwonderlijk dat de melaatse Samaritaan ook genezen wordt. Die Samaritaan klopt aan bij de Hebreeuwse priester om hem te controleren op afwezigheid van מְצוֹרָע.
De verhouding tussen de Samaritanen en de Hebreeën is beslist niet vriendelijk. Het kan ook een reden zijn dat de Hebreeuwse priester het voorgeschreven reinigingsritueel voor de מְצוֹרָע geweigerd heeft.
U kunt nalezen in Leviticus hoelang een reinigingsperiode duurt. Ook de verschillende soorten offers leren ons dat מְצוֹרָע een heel bijzondere ziekte is.
Natuurlijk blijft ook de vraag staan: waarom sprak Jezus deze van מְצוֹרָע genezen Samaritaan aan? Hij moest zich immers aan de priester vertonen. Heeft deze Samaritaan dan niet voldaan aan het gebod omdat hij (naar alle waarschijnlijkheid) afgewezen is door de Hebreeuwse priester.
Mag ik u wijzen op het feit dat Jezus niet uit de stam van Levi komt en dus geen priester kan zijn volgens de Hebreeuwse opvatting.
Jezus staat voor een veel hogere orde namelijk als een Hogepriester naar de orde van Melchizedek. In die hoedanigheid ontvangt Hij deze Samaritaan en Hij verwonderd zich daarover dat uitsluitend deze man terugkeert en zich vertoont aan de Hogepriester.
De Samaritaan is aangekomen bij Hem, die de mensheid kan en wil reinigen van alle ongerechtigheden. Die genade is ook deze man ten deel gevallen voor wat betreft zijn genezing.
