Het mag niet
Redactie Refoweb | 1 reactie | 27-02-2019| 08:08
Vraag
Mijn ooms en neven zijn erg druk met motorsport. Ze hebben allemaal een crossmotor en zijn supporter bij elke wedstrijd. Ik vind het supergaaf om te kijken naar bijvoorbeeld de Dakarrace van crossmotoren, maar volgens mijn familie is dat slecht, net zoals het crossen zelf. Het mag niet, want het is je leven in gevaar brengen. Ik zie het niet zo. Maar zo gaat het ook met karten. Het mag niet. Hoe moet ik hiermee omgaan?
Ook heb ik een vraag over broeken bij vrouwen, ik zie er niks verkeerds in, net als films en tv. Maar mijn ouders en kerk (Oud Gereformeerde Gemeenten) zijn er fel op tegen. Mijn ouders willen er niks van weten en zeggen dat je iets beters kan doen met je tijd, zoals een boek lezen (wat hetzelfde is in mijn ogen). Als ik op catechisatie zit en dit vraag, krijg ik geen antwoord, een antwoord waar je niks mee kan, of er wordt gewoon gezegd dat het niet kan. Hoe moet ik hiermee omgaan?
Een jongen van 16 die niet in een kerkdictatuur wil leven.
Antwoord
Je vraag over motorcross is al eerder beantwoord. Vragen en antwoorden over het dragen van broeken bij vrouwen zijn al vaak verschenen op Refoweb. Hetzelfde geldt voor het kijken van films en tv-kijken. Die hoef je in ieder geval niet meer op catechisatie te stellen 
Maar het gaat in het christelijk geloof in eerste instantie niet om het naleven van regels (hoewel iedere maatschappelijke vereniging, organisatie of overheid ook regels stelt, denk bijvoorbeeld maar eens aan de verkeersregels). Maar het gaat er om dat we leven tot eer van God. En dat kunnen we alleen als we in Christus Jezus zijn, met Hem verbonden zijn, als we weten van vergeving van onze zonden. We kunnen ons hele leven lang tweemaal op een zondag naar de kerk gaan en keurig leven volgens de regels van ons kerkgenootschap, maar toch in de eeuwige rampzaligheid terecht komen. Wat we daarom nodig hebben is geloof en bekering (de boodschap waarmee de Heere Jezus hier op aarde Zijn bediening begon, Mark. 1:15). En dat is voor iedereen die maar wil (Jes. 55:1-3) te verkrijgen, we hoeven alleen maar onze bedelaarshanden uit te steken naar de levende God om ons eeuwig gelukkig te laten maken. Ja, LATEN maken! Want we kunnen het niet zelf (omdat) we willen het ook niet zelf (Rom. 3) en we hoeven het ook niet zelf, want alles is al gedaan door de Heere Jezus Zelf. Je hoeft er alleen maar om te vragen.
Alles wat de wereld te bieden heeft lijkt zo enorm aantrekkelijk, maar het is niets anders dan gebakken lucht. In een ogenblik is het voorbij en dan moet je weer op zoek naar een nieuwe kick. Zo geheel anders is het leven met Christus: Hij vervult ons leven met zo’n ongekend en diep geluk, dat we niets anders meer willen. Vergelijk het met het allerleukste en gelukkigste moment in je leven. En dan duizend keer. Dat is het leven met Jezus. Dan hoef je niks anders meer en dan wil je niks anders meer. Het is bij wijze van spreken de ‘hemel’ op aarde.
Bovendien: dat is eeuwig. Het aardse leven is ten opzichte van de eeuwigheid maar een fractie van een seconde. Zou je de eeuwigheid op het spel willen zetten voor die ‘ene seconde’ lol en leut?
In de Bijbel staat het indrukwekkende voorbeeld van die Sunamitische vrouw die van God een zoon had gekregen omdat ze goed voor de profeet Elisa zorgde (2 Kon. 4). Echter, op een dag sterft deze jongen en bedroefd reist deze vrouw naar Elisa. Die vraagt aan haar: “Is het wel met u?”. Dat betekent: “Hebt u vrede.” En zo vraagt hij dat ook over haar man en haar kind. En dan het wonderlijke antwoord: “Het is wel” (“het is vrede”). En dat is nu het grote wonder van een levend geloof. Dan is het zelfs “vrede” als het grootste ongeluk je overkomt, je een vader, moeder, broer, zus of kind verliest... Dan is er verdriet (ja zeker) maar ook vrede omdat je weet dat de Heere het nooit verkeerd doet en “alle dingen medewerken ten goede” (Rom. 8:28).
En tegelijkheid krijgen we van de Heere nog zoveel meer. Ook hier op aarde. Hij is namelijk geen dictator. En van een dictatuur kan dus ook geen sprake zijn. Paulus zegt wel: alles wat we doen, moeten we doen ter ere van God (lees ook: 'Alles ter ere van God doen'). Oftewel, dan moeten we Hem er voor kunnen danken. En dat wordt lastig als God jouw Vader is en Zijn Naam in films wordt misbruikt. Er zijn tegenwoordig vrijwel geen films meer te vinden waarin niet wordt gevloekt en gespot, of films zonder (zinloos) geweld en erotiek.
Er zijn nog zoveel dingen die God ons geeft ter ontspanning, om van te genieten, dat woorden tekort schieten om daar voor te danken.
Maar waarom stel jij je vragen niet aan de Heere Zelf? We hebben een levende God die altijd luistert. En dat doet Hij 24 uur per dag, zeven dagen in de week. Ga maar eens op je knieën en vraag eerbiedig of Hij tot je wil spreken en of Hij antwoord wil geven op jouw vragen. En dat doet Hij, want in jouw (kinder)doop heeft God Zelf gezegd dat Hij je Vader wil zijn. De Zoon heeft dat bevestigd door te verklaren dat Hij je Zaligmaker wil zijn. Gods Heilige Geest heeft verzekerd dat Hij in je hart wil werken. Kortom, er staan onder het “teken en zegel” van de Heilige Doop drie handtekeningen uit de hemel. Een verklaring van echtheid, dat God niet liegen kan en niet liegen zal. Je hoeft Hem er alleen maar om te vragen. En Zijn antwoord? Dat lees je in Zijn Woord of hoor je zondags als je goed luistert in de preek. Want God geeft altijd antwoord door de middelen Die Hij ons gegeven heeft: (De bediening van) Zijn Woord.
Een leven tot eer van God en mét Hem is het mooiste wat er is, het beste wat er is en het meest vreugdevolle dat er is. En trouwens, er is geen beter alternatief. Want al het andere leidt tot de eeuwige rampzaligheid. Lees Psalm 73 maar eens. Asaf had in eerste instantie ook moeite met de ‘kerkelijke dictatuur’.
Tot slot nog een leestip. Er is een piepklein boekje van de Engelse predikant J.C. Ryle, vertaald in het Nederlands, met de titel “Blijdschap”. Hij legt daarin perfect en op een simpele wijze uit hoe en waar echte vreugde te vinden is die al het verstand te boven gaat en ook nooit meer verdwijnt.
Redactie Vragenrubriek
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Bij mijn oom en tante was het ook zo.
Altijd: Dat mag niet, dat hoort niet, dat zijn we niet gewoon. Daar moesten mijn neven het maar mee doen.
Schijnbaar is iets leuks doen of ontspanning verboden.
Tijdens het rondje fietsen kan je ook iets overkomen. Karten op binnengaan is 100 keer veiliger, maar goed.
Mijn neven hebben de kerk vaarwel gezegd vanwege die strenge regels.
Beste vraagsteller, je bent nog jong en woont thuis, dus je zal toch wel naar je ouders moeten luisteren. Als je ouder bent kan je eigen leven leiden.
