Stoppen met Citalopram tegen angststoornis en depressie
drs. N. Wolswinkel | 1 reactie | 26-02-2019| 08:59
Vraag
Sinds drie jaar slik ik, 19-jarige jongeman, Citalopram 20 mg tegen angststoornis en lichte depressie. Graag wil ik stoppen/minderen, maar tegelijkertijd ben ik ook ontzettend bang dat het mij niet gaat lukken. Een paar keer een poging gedaan, maar steeds krijg ik dan een terugval. Dat heb ik trouwens toch regelmatig. Gelukkig niet meer zo heftig als twee jaar geleden, maar toch heel vervelend. Dan valt ineens een hevige angst over mij, een ontzettend leeg gevoel en heb ik nergens zin in en doet alles om mij heen niets. Is dit een teken dat ik nog niet helemaal genezen ben en dat ik echt nog niet zonder medicijnen kan? Ik zou zo graag weer normaal in het leven willen staan. Mij niet steeds overal zorgen om maken. Want achteraf weet ik best dat het piekeren/angst niets heeft opgelost.
Ik heb trouwens ook een poosje hulp gehad, maar ik zie er tegen op om weer hulp te zoeken. De hulpverlener die ik had, daar had ik niet zo’n goede klik mee. En misschien zijn mijn klachten niet groot genoeg om weer hulp te zoeken. Maar vooral ik zie er tegen op om weer mijn verhaal te moeten doen.
Dat is ook tevens weer het grootste probleem, ik heb niks ernstigs meegemaakt of een of ander trauma opgelopen. Ik heb gewoon een fijne jeugd gehad en dan toch een angststoornis ontwikkeld... Soms denk ik bij mezelf: kom op, grote schop onder je achterwerk heb je nodig, ga verder en leef! Daarom de vraag: is het verstandig om te stoppen met Citalopram?
Antwoord
Het antwoord op de vraag kan kort zijn: nu niet zo maar stoppen met citalopram. Een beslissing om te stoppen of te minderen moet deel uitmaken van een plan. Dat plan moet je maken met de voorschrijver van de medicijnen en de behandelaar. Een stuk begeleiding kan zeker ook deel uitmaken van het plan, een angststoornis is vaak te ingewikkeld om met enkel een pilletje op te lossen. Oftewel: ga het gesprek aan met je huisarts.
Drs. N. Wolswinkel
Dit artikel is beantwoord door
drs. N. Wolswinkel
- Geboortedatum:02-02-1957
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Huisarts
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Waarom wil je eigenlijk van de citalopram af? Bij mij hielp het wel maar ik herken dit wel, ik wilde er ook zo snel mogelijk weer mee stoppen.Je voelt je niet natuurlijk , om het zo eens te zeggen; je emoties vlakken af, goed bij angst natuurlijk.maar minder leuk als je blij zou willen zijn of zelfs als je verdrietig zou willen zijn. Ik had ook last van slapeloosheid bijvoorbeeld zonder dat ik overdag moe was. Ik kon bovendien geen druppel alcohol drinken; niemand merkte dat maar dan veranderde ik inwendig in een soort standbeeld.
Ik heb het een half jaar gebruikt. Omdat ik merkte dat ik al bij de aanvangsdosis - een halve dosering - baat had heb ik de huisarts gevraagd om dat te handhaven. Die had daar geen bezwaar tegen. Tussendoor twee keer zelf gestopt en ja dan was het na een dag weer mis. De derde keer was na een half jaar en toen lukte het me. Ik ben daarna best nog wel vaak teruggevallen maar kon de angst beter hanteren. Het is een beetje haat-liefde met die middelen. Aan de ene kant helpen ze onmiskenbaar, aan de andere kant zou je heel graag zonder willen. Bespreek dit met je arts. Iedereen is ook weer anders maar mogelijk kun je onder begeleiding afbouwen in plaats van zelf het initiatief te nemen.
Achteraf heb je makkelijk praten. Als ik er nu op terugkijk - het is al weer meer dan tien jaar geleden - kan ik er ook nog wel om lachen. Hoe vaak ik de spoedeisende hulp niet op stelten heb gezet. Of bij vrienden, buren naar binnen ben gestormd met de vraag : help!! Enorme drama's die allemaal een storm in een glas water bleken.
Schrale troost wellicht maar je relaas is heel herkenbaar. Sterkte ermee!!!
