Contact met leuke jongen en Gods leiding

Ds. C. Budding | Geen reacties | 02-01-2019| 15:12

Ik heb een jongen leren kennen tijdens een groepsreis. Een tijdje na de vakantie heb ik contact met hem gezocht -omdat we elkaar verder praktisch nooit zullen tegenkomen vanwege afstand- omdat ik wel bepaalde aantrekkingskracht tot hem voel. Hij ging daar op in en we hebben inmiddels al een keer afgesproken. Waar ik nu erg mee worstel is: hoe moet ik Gods leiding  zien hierin? Ik besef nu na onze eerste afspraak dat ik vanuit een aardse begeerte contact met hem heb gezocht. Maar waar was het gebed om Gods leiding  in mijn leven ook op dit vlak? Dat was er niet.

Ik merk dat ik er nu wel veel om bid, maar zou er ook graag met hem over willen spreken. Ik weet alleen niet goed hoe. Ik zou ook met hem willen spreken over deze geestelijke zaken, maar ik vind dat altijd best moeilijk daarover te spreken met iemand. We zijn beiden volgens mij erg verliefd (zonder dit nog letterlijk naar elkaar te hebben uitgesproken), dat voelt erg goed. Maar ja, als er straks een vraag om verkering komt vind ik dit (waar is Gods leiding?) wel een moeilijk thema. Kunt u mij wat tips geven hierin?

Beste vragenstelster, 

Je stelt een mooie vraag! Ik vind dat, omdat ik een oprecht verlangen proef om jouw weg met de Heere te gaan en omdat je aangeeft dat je jezelf wilt overgeven aan Zijn leiding. Tegelijkertijd stel je begrijpelijke vragen, waarbij ik aan de ene kant de vraag hoor: hoe zit het met Gods voorzienigheid en leiding, als ik zelf initiatieven neem? En aan de andere kant voel ik je geestelijke worsteling: heb ik goed gehandeld, en hoe maak ik dat kenbaar aan mijn (toekomstige) vriend? Ik zal proberen beide vragen te beantwoorden. 

Misschien mogen we aan het begin al vaststellen dat God alles weet, alles ziet en ook alles regeert. Hij is Diegene die jullie bij elkaar deed komen tijdens de groepsreis. Daar ben jij niet bewust mee bezig geweest. Dat jij (en blijkbaar ook hij) meer voor hem (en hij voor jou) ging voelen, daar kon je niets aan doen. Daarna heb jij het initiatief genomen. Daar is mijns inziens niets verkeerds mee. Inderdaad is het een goede vraag om eerlijk na te gaan, in hoeverre je dit met de Heere gedaan hebt. Dat vraagt Hij wel van ons en hierin mag je ook aan Hem je schuld belijden. En tegelijkertijd mag je Hem hiervoor danken, omdat er niets gaat buiten Zijn wil en raad om! Ik moet denken aan de eerste vraag en antwoord uit de Heidelbergse Catechismus: “...dat zonder den wil mijns hemelse Vader geen haar van mijn hoofd vallen kan...” In Zijn Voorzienigheid heeft God jullie op dit moment bij elkaar gebracht. Daarbij schakelt God onze initiatieven niet uit. Ik denk aan Abraham, die een vrouw liet zoeken voor zijn zoon Izak. Lees Genesis 24 maar eens en daarbij zie je dat Abraham het initiatief neemt. En zo mooi in deze geschiedenis: het is God die deze weg voorspoedig maakt, en Eliëzer duidelijk maakt dat Rebekka de juiste vrouw voor Izak was. Ik zou bijna zeggen: bid en werk komen hier bij elkaar. Blijf daarom de Heere bidden en smeken of Hij jullie ontluikende liefde wil laten groeien, want alleen in afhankelijkheid van Hem zal het goed gaan. 

Dat brengt mij bij je tweede vraag: Hoe maak ik dat kenbaar? Ik snap dat je in het begin aan het af tasten bent en zoekt naar woorden om elkaar beter te leren kennen. Toch, zou ik je willen aanbevelen om zo snel als mogelijk aan je (toekomstige) vriend te vertellen welke plaats de Heere in jouw leven heeft. Daarbij mag je wellicht samen met hem terugzien op Gods wonderlijke leiding die jullie bij elkaar bracht, maar gaandeweg durf je dan ook iets van je worsteling te laten zien. Dat hoeft écht niet gelijk heel hoogdravend en diepgaand, maar probeer iets van je gevoelens te laten zien. Schuw daarom vragen niet zoals: Wat betekent de Bijbel voor jou? Wie is de Heere voor jou en welke plaats heeft Hij in je leven” Daar mag je eerlijk naar vragen. 

Ik ben er diep van overtuigd dat, hoe eerder je deze dingen ter sprake brengt, des te eerder jullie relatie ook de diepgang zal krijgen die je volgens mij graag wilt. Want alleen een weg samen met de Heere, zal jullie écht gelukkig maken. Als je dit gesprek pas gaat voeren als je al heel lang verkering hebt, kan dit alleen maar voor problemen zorgen, waar je achteraf spijt krijgt dat je het niet eerder gedaan hebt. 

Ik wens jou en je (toekomstige) vriend Gods rijke zegen en hoop dat het jaar 2019 een jaar mag zijn vol vreugde om datgene wat de Heere in jullie leven doet. Tot slot zou ik je daarbij nog één raad willen geven: Als het werkelijk zover is dat jullie verkering krijgen in het jaar 2019, probeer vanaf dat moment niet alleen samen te spreken óver God, maar spreek ook samen mét God over jullie relatie en gevoelens. Kortom: Ga samen in gebed tot Hem, dan kun je al het goede verwachten! 

Prop. C. Budding

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Budding

• Geboortedatum:
  20-04-1973
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

30 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven