Dochter wil geen contact meer

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs | Geen reacties | 22-11-2018| 12:12

Graag uw aandacht voor het volgende. Onze oudste dochter wil geen contact meer met ons (haar ouders). Zij heeft sinds kort een (veel jongere) vriend. Zij wilde geld lenen, maar wij weigerden dat omdat het volgens ons te maken had met die vriend. Wij kennen hem niet, nooit ontmoet, zij wisselt nogal eens van partner. Dagelijks stuurde zij mij appjes en foto’s, maar dat is helemaal voorbij. Ik mis haar enorm, maar zij heeft mij geblokkeerd, zodat ik haar niet kan bereiken! Ik heb haar geschreven, maar hoorde daar niets op. Wat moet ik doen? 

Een moeder.

Wat moet dat pijn doen voor u als ouders! Een kind die zich van liefhebbende ouders afkeert... Dat slaat een wond. Dat kerft in je ziel.

U noemt in uw vraag niet de leeftijd van uw dochter. Ik weet dus niet of ze een puber is dan wel een (jong)volwassene. Dat maakt een verschil, maar in beide gevallen heeft u het juiste gedaan. Geen geld gegeven, omdat uw intuïtie daar geen goed gevoel bij had (intuïtie van ouders klopt meestal). U heeft uit liefde haar dit geweigerd.
 
U schrijft dat ze u voorheen dagelijks appjes en foto's stuurde. Dat doet mij vermoeden dat jullie band heel goed was. Nu heeft ze u geblokkeerd, omdat u niet deed wat zij wilde. Omdat u zich niet liet gebruiken voor dingen die waarschijnlijk niet goed voor haar waren. U heeft het juiste gedaan. En dan is het heel bitter dit als reactie te krijgen... U heeft haar nog geschreven, maar reactie blijft uit. 
 
En toch... U vergeet dat u nog een machtig wapen in handen heeft. Dat kan ze niet blokkeren of tegen houden: het gebed! Wat moet ik doen, vraagt u. Bidden! En kijken wat God doet! Mensen zeggen vaak: je kunt alleen nog maar bidden... Alléén nog maar? Als laatste reddingsboei? Het is het kráchtigste wapen om mensenharten te bereiken. Al word je door je dochter geblokkeerd, met God spring je over een muur!

Als wij niet meer weten wat we moeten doen, gaat God aan het werk. Vaak op het moment dat wij als ouders op het nulpunt staan. Zodat het wonder des te groter wordt. Leg haar in Zijn handen, ze is nergens veiliger dan daar!

We halen vaak allerlei capriolen uit om onze kinderen bij ons te houden, bij de kerk te houden etc., maar we drijven ze vaak alleen maar verder weg. Laat God nu Zijn gang met uw dochter maar gaan, in het vertrouwen dat ze als een verloren dochter zal terugkeren, bij biddende ouders die op de uitkijk staan.
 
Heel veel sterkte en vestig uw hoop op Hem! Hij zal u niet beschamen!
 
Hartelijke groet,
Irma Roobol

Dit artikel is beantwoord door

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs

• Geboortedatum:
  21-02-1975
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barendrecht
• Status:
  Inactief

25 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven