Dure kledingsmaak

B.S. van Groningen | Geen reacties | 26-09-2018| 10:05

Al een tijdje worstel ik met een bepaalde kwestie. Mijn vader heeft een belangrijke kerkelijke functie. We hebben een groot gezin en ik (meisje) ben nog een tiener. Mijn ouders verwachten van ons een bepaalde kledingstijl. Ik ben het daar van harte mee eens. Mijn moeder heeft een dure kledingsmaak. Toen College Style nog niet failliet was droegen mijn zussen, onze moeder en ik altijd alles van College Style. Compleet met vrij kostbare schoenen en op zondag een kostbare hoed. Inmiddels wil mijn moeder niet meer winkelen bij  College Style (na de doorstart) omdat ze de winkel niet meer vindt passen bij onze signatuur. Nu gaan we naar een andere zaak.

Ik voel me schuldig naar de Heere vanwege deze pracht en praal in ons gezin. Ik weet ook dat er in de gemeente over wordt geroddeld. Ik schaam me op zondag vaak. Mijn ouders hebben flink geërfd, anders zouden ze zich dit niet kunnen permitteren. Ik vind deze ijdelheid niet gepast. Mijn beide ouders denken daar anders over. Ze vinden dat wij nu ‘passend’ gekleed gaan met als voordeel dat de kleding wordt gekocht bij een winkel uit onze achterban.

Mijn eigen kleding gaan kopen is vooralsnog geen optie. Ik zit nog op school en onze ouders verbieden het ons te werken voor geld. Dus eigen geld heb ik niet niet genoeg om kleding van te kopen. Ik spaar ook voor mijn uitzet. Omdat wij als gezin een voorbeeldfunctie hebben zit ik hier erg mee. Hoe denkt u daar over?

Beste vraagstelster,

Ik heb lang gewacht om op jouw vraag te antwoorden. Waarom? Het betreft hier een kwestie tussen jou en je ouders. Toch zal ik het proberen, maar dit is mijn mening, die wil ik jou niet opdringen en ook wil ik niet in de richting van je vader (en moeder) de les lezen. Dus ga ook met mijn antwoord op een eerlijke manier om.

Ik probeer jouw vraag op de voet te volgen. Je bent het met een bepaalde kledingstijl eens met je ouders en toch kom je met deze vragen/opmerkingen. College Style was vroeger goed genoeg voor jullie, nu – na het faillissement niet meer: waarom niet? Is het niet hoogmoedig om te zeggen dat het niet meer bij jullie signatuur past. Waar is de eenvoud die de Heere in Zijn Woord voorschrijft?

Nu gaan jullie naar een andere zaak en je voelt je nu pas schuldig naar de Heere. Bij het kopen bij College Style niet? Dat er over jullie geroddeld wordt in de gemeente is niet goed, dan moeten ze het openlijk tegen jullie zeggen. Maar... ik kan me er wel iets bij voorstellen: zo is jullie gezin geen voorbeeld. Met jou ben ik het eens dat deze ijdelheid niet gepast is. Soberheid in alles, ook in kleding is wat de Heere van ons vraagt.

Jouw ouders denken daar anders over. Heb je met hen hierover gesproken. Dat is eigenlijk de eerste stap. Trouwens, nu kopen jullie kleding uit de achterban, zeg je. Was College Style dit dan niet? Spelen hier geen andere zaken dan alleen het faillissement? Trouwens, waarom verbieden je ouders om te werken voor geld? Dat je dan geen eigen geld hebt om kleding te kopen, begrijp ik. Je spaart ook nog voor je uitzet. Heb je dan al verkering?

Je vraagt me naar mijn mening. Tussen de regels door moet je al een antwoord hebben gelezen. Netjes gekleed gaan, prima. Maar dit gaat veel te ver. Kleding is tot bedekking, maar niet om mee te pronken. Op een nette, Bijbelse manier zou ik dit toch kenbaar maken aan je ouders. Als het echt vanuit je hart komt, dat je hier moeite mee hebt, mag/moet je dit ook aan de Heere voorleggen. Nergens wordt overdaad in welk vorm dan ook aangeprezen, wel ootmoed, nederigheid, enz.

Beste tiener, ik hoop dat je ook met anderen hierover kunt spreken, maar bovenal dat je voor de Heere een goed geweten hebt. Het is geen gemakkelijke zaak, maar hierin moet je de Heere meer gehoorzamen dan je ouders. Deze dure smaak heeft niets met de vreze van de Heere te maken. Weest met ootmoedigheid bekleed.

Ik citeer één tekst en al gaat die alleen over de vrouwen, ook de mannen krijgen een waarschuwing: Desgelijks ook dat de vrouwen in een eerbaar (niet duur, niet opzichtig) gewaad met schaamte en matigheid (geen overdaad), zich zelven versieren niet in vlechtingen des haars of goud, of paarlen, of kostelijke kleding, maar (hetwelk den vrouwen betaamt, die de godvruchtigheid belijden) door goede werken... 1 Timotheüs 2 ( en 10) 

B. S. van Groningen

Dit artikel is beantwoord door

B.S. van Groningen

• Geboortedatum:
  25-04-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Inactief

120 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven