Vol hoofd door hoogsensitiviteit

Ik wil een reactie geven op een vol hoofd door hooggevoeligheid
Ikzelf en mijn zoon zijn beiden hooggevoelig en gebruiken beiden Sertraline een antidepressiva type SSRI en daar hebben we beiden heel veel baat bij Ik zou zeggen doe er je voordeel mee want hooggevoelige mensen hebben vaak last van angsten en depressies
Mvrgr Kees Walhout
Email walhoutca@zeelandnet.nl

Dat volle hoofd komt door dat hooggevoelige mensen spanningen overnemen van anderen Ik voel of mensen gespannen zijn
Ikzelf ben ook heldervoelend dwz ik voel hoe andere mensen zijn
En ben ook helderziend
Dit komt vaak voor bij hoogsensitieve mensen
Mvrgr Kees Walhout

Met helderziendheid bedoel ik bijv
Dr komt heel heel de week een psalm in je gedachten en die staat dan zondags in de kerk op t bord
Bij mij kwam er eens een tekst in mn gedachten en ik ging door de week naar een andere gemeente naar kerk
en de dominee preekte over die tekst
Je kunt t gemakkelijk verwarren met t werk van de Heilige Geest
Mvrgr Kees Walhout

Dat volle hoofd is herkenbaar voor mij. Als ik iets moet gaan doen waarbij heel veel prikkels op mij afkomen, zoals bijv een feest s'avonds, een vergadering, neem ik een lage dosering bromezapam (in overleg met de huisarts) Dat maakt dat ik veel dingen langs me heen kan laten glijden en de nacht rustiger doorkom. Doe ik het niet, kan ik absoluut niet in slaap komen en heb er de dag erna ook nog de gevolgen van.
Na een gewone drukkere (werk) dag helpt het om langzaam af te gaan bouwen. Voor het slapen gaan een glaasje goede wijn kan misschien helpen of een beker warme melk. Als ik op bed lig en het is toch nog te druk in mijn hoofd, zet ik classic fm of radio 4 aan, (hij gaat automatisch uit na 1 uurtje) dan word je een beetje afgeleid door de muziek. Eventueel via je smartphone met oordopjes.

Een ander goed middel om spanningen goed te verwerken
is Seroquel Ik gebruik t naast Sertraline om spanningen ahw te vergeten Een ander voordeel is je slaapt er goed van
Mvrgr Kees Walhout

Herkenbare vraag van de vraagsteller. Mijn tip zou zijn zorg dat je een rustig en prikkel arm plekje hebt waar je je regelmatig terug kan trekken (bijvoorbeeld slaapkamer), zodat je daar tot rust kan komen. Mij helpt 's avonds een uurtje sporten ook, even uit je hoofd en gewoon doen (met een wandeling of een stuk fietsen kun je natuurlijk hetzelfde bereiken).
Ik ben geen voorstander van medicatie, zou eerst andere tips uitproberen, want medicatie kent ook bijwerkingen. (Uiteraard kan het voor mensen ook heel erg helpend zijn)
En probeer het positieve er van in te zien. Ik probeer mijn hsp juist in te zetten! Ik vind het juist mooi om hsp'er te zijn!

Heel herkenbaar wat je schijft en een hele goede reactie van Lauras. Zelf ben ik ook een echte HSP-er, soms heel confronterend en lastig. Ga er ook het positieve van inzien. Wij (hspers) beleven alles heel intens, leven daardoor bewuster en zien meer dan een ander. Met onze hoog-gevoeligheid kunnen wij veel betekenen voor een ander, het is onze kracht. Het blijft een zoeken naar balans en grenzen bewaken. Drie keer per week ga ik hardlopen, puur om het hoofd te legen, ik neem regelmatig een moment voor jezelf (dag vrij), zodat je niets hoeft. Wij staan anders in het leven dan een ander, maar ga je zelf niet anders of zielig zien, ook wij zijn uniek en van grote waarde in deze maatschappij. Creëer voor jezelf rust en zeg ook eens 'nee'.
'Soms moet je keuze maken...Nee zeggen...En voor jezelf kiezen, niet uit egoïsme...maar simpelweg om het feit dat je anders jezelf kwijtraakt'

Mooi @lauras en @vadervandochters!

Als moeder en leerkracht basisonderwijs, weet 'k hoe intensief het kan zijn om hsp-er te zijn. Tegelijk kan ik er zo intens van genieten.... over intensiteit gesproken.... Het gaat heel diep en is eigenlijk niet goed in woorden te vangen. Het is voor mij een heel proces geweest om er mijn weg in te vinden en dat ervaar ik nog steeds zo. Mij helpt het vaak om even de tijd te nemen om te 'landen'. Dat klinkt misschien een beetje zweverig maar voor mij helpt het echt. Heel bewust contact maken met je zelf en de grond onder je voeten, bijv. met de zon in je gezicht of onder een warme douche.
Breekbaar verbonden zijn en tegelijk is het zo'n groot geschenk om hsp te zijn!
Je mag op ontdekkingstocht, worstelend, soms twee stappen vooruit en dan weer drie achteruit maar je zult je weg vinden. Intensief blijft het!
Zelf slik ik ook medicatie. Geen hoge dosering maar wel het zetje wat 'k nodig heb en wat bij mij ontbreekt, wat ik niet aan maak. Ik zie het daarom als een zegen dat dit er is.
Veel succes en zegen in je zoektocht!

Het kan helpen om op je werk regelmatig de stilte op te zoeken. Bijv. door tijdens een pauze even alleen te gaan wandelen. Fietsen helpt ook goed om je hoofd leeg te maken.
Voor ik ga slapen lees ik in de Bijbel en neem ik de tijd om te bidden. Dan kom ik tot rust en kan ik meestal rustig slapen.

Mijn belangrijkste tip: ga naar een ergotherapeut die gespecialiseerd is in Sensorische Integratie (SI), het wordt vergoed via je zorgverzekeraar. Deze kan namelijk met jou kijken (door een relatief eenvoudige test) voor welke prikkels je gevoelig bent (geluid/aanraking/visueel/smaak/geur) en ook kijken welke prikkels dat kunnen 'dempen' en hoe je kunt ontladen. Dit is echt per persoon verschillend en er wordt met jou gezocht naar wat werkt. Ook kan ze tips geven voor het inrichten en aanpassen van je omgeving of werk(plek). Echt de moeite waard!

Persoonlijk ben ik ook bekend met hsp. Wat ik echter door de jaren heen geleerd heb, is, bijvoorbeeld leren om grenzen aan te geven en te bewaken, naar mezelf en naar anderen, emoties van mezelf en anderen leren herkennen zodat je weet wat bij jou hoort en kunt laten wat bij de ander hoort. Prioriteiten te stellen, anders om te gaan met gedachten over mezelf en anderen, leren om angsten onder ogen te zien en te overwinnen. Kortom, alles wat met (gebrek aan) (zelf)vertrouwen te maken. En daarnaast idd genoeg tijd tussen afspraken plannen om even bij te tanken... 's avonds geen beeldschermen meer als je er overdag achter zit. etc.

Als je met deze dingen leert omgaan, dan hou je de mooie dingen over, zoals intens van muziek kunnen genieten, empathisch naar anderen kunnen zijn etc zonder dat het je belemmert.

Wat betreft medicatie: vraag God wat de weg is. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat dit niet de weg is. Stel je vertrouwen op God en niet op medicatie. Hij is het die Rust belooft en geeft!

Bedankt Lizzie voor je aanvulling ook wat betreft medicatie, eye opener voor mij wat je zegt over het leren kennen en herkennen van emoties. Het benoemen van gebrek aan (zelf)vertrouwen is hierbij ook een goed punt! Dankjewel

Medicatie als seroquel (antipsychoticum) zou ik echt niet aanraden. Het middel is erger dan de kwaal. Ja je slaapt goed, maar ook overdag duf, verminderd reactievermogen, om nog maar te zwijgen over andere bijverschijnselen als afvlakking van gevoelsleven en mogelijk heftige verschijnselen bij afbouw (waarbij ook geen goede protocollen bestaan voor afbouw en de doseringen niet klein genoeg te maken zijn voor geleidelijke afbouw). Sowieso, als je hoogsensitief bent reageer je vaak veel sterker op medicatie waardoor je al heel snel op een te hoge dosering zit. Ik moest zelf van seroquel de kleinste pilletjes door de helft doen, dat was mijn normale dosis. Dan snap je ook wel dat er bij afbouw niet veel ruimte meer is voor kleine stapjes.

Als je moeite hebt met slapen is het eerste waar je naar moet kijken je leefstijl. Welke balans is er tussen prikkels en rust?
Welke dingen doe je overdag qua werk/school, vrijetijdsbesteding, taken thuis, welke mensen ontmoet je en wat voor invloed hebben die op je? Moet je ver reizen naar school of werk en hoe gaat het daar met de prikkels? (Is bijvoorbeeld een noisecancelling headphone een optie?)
Maar ook dingen als: hoe ziet de plek waar je tot rust wilt komen eruit? Is je kamer prikkelarm of altijd een bende met heftige kleuren op de muren, posters, schilderijen, een altijd tikkende klok, ligt je mobiel al zoemend onder je kussen etc.
Het kan ook dat je bijvoorbeeld heel gevoelig bent op visuele prikkels maar geluidsprikkels minder hinderlijk vindt, of andersom. Ook kunnen dingen als merkjes in je kleding of de stoffen waarmee je in aanraking komt (kleding, bank, bed) je prikkelen door hun structuur.
Zoek uit waar je last van hebt en maak aanpassingen waar nodig.

Veel hoogsensitieve mensen hebben een grote antenne voor sfeer. Als je op school, werk, vriendenkring of thuis een negatieve sfeer hebt hangen kan dit je ontzettend uitputten. Ook als je een vriend/vriendin, collega, familielid of ander persoon in je leven hebt die depressief, bazig, angstig, (passief-)agressief is in contact kan dit erg veel invloed hebben. Als je ergens op eieren voelt te lopen verklaart dat waarschijnlijk veel van je vermoeidheid, en is het belangrijk daarin grenzen te stellen.
Dat kan zijn door het contact verminderen, maar het kan ook door het contact anders in te vullen. Als je bijvoorbeeld merkt dat zodra het over een bepaald onderwerp gaat een negatieve sfeer ontstaat kun je zorgen dat je niet meer over dat onderwerp praat. Waar passend vermijd je het, waar nodig geef je gewoon eerlijk aan dat je het niet over dit onderwerp wilt hebben, en geef je een onderwerp aan waarover je wel wilt praten.

Je moet altijd kijken naar de balans tussen in- en ontspanning. Als je iets doet waar je veel prikkels maar ook veel energie van krijgt is dat een goed ding en is het meestal goed om dat te blijven doen, maar wel in combinatie met dat je daarna ook even rust voor jezelf kunt nemen om het te verwerken. Als je iets hebt wat je veel energie kost maar weinig/niks teruggeeft moet je én iets doen wat je energie geeft, én nog ergens tijd vinden om alles te verwerken. Dat kost dus meer tijd en energie om te kunnen balanceren. Daarom is het verstandig te kijken of je dingen die teveel kosten en te weinig opleveren kunt veranderen naar een manier waarop je er meer energie van krijgt of ze te verwisselen voor iets anders wat een beter kosten-batenplaatje heeft. (Op werk/school in de pauze ergens een leeg kemertje opzoeken om daar even uit te rusten kan bijvoorbeeld een mogelijkheid zijn, tezij de gezelligheid in de pauzemoment juist hetgeen is wat het leuk maakt.) Als het niet anders kan dan dat er dingen in je dagritme zitten die energie kosten dan zul je moeten accepteren dat je er onder te lijden hebt en goed voor jezelf moeten zorgen. Als je opleiding alle energie vraagt maar je echt die opleiding moet doen, dan kan dat je je sociale contacten niet meer kunt onderhouden omdat je thuis te moe bent de prijs zijn die je daarvoor betaalt. Schaam je niet om anderen om hulp te vragen voor bepaalde energievreters zodat jij iets meer tijd krijgt voor energiegevers. Je mag kwetsbaar zijn en je mag behoefte hebben aan ontspanning. Het kan helpen iemand in je omgeving te hebben die je hierin steunt dus zoek iemand die je vertrouwt om je worsteling uit te leggen zodat die je kan steunen. Je zult waarschijnlijk op veel onbegrip stoten in de buitenwereld als je eerlijk vertelt waar je last van hebt en dat kan een reden zijn dat je het mensen niet vertelt. Maar zoek op z’n minst één medestander die je wel begrijpt en je kan aanmoedigen je grenzen te stellen.

Als je niet kunt slapen van je volle hoofd, komt dat omdat je dingen te verwerken hebt. Je kunt zoeken naar manieren om minder te verwerken te hebben, en je kunt zoeken naar manieren waarop je het beter kunt verwerken. Het is wenselijk dingen te verwerken vóór het slaapmoment komt, anders komt alles op je af op het moment dat je gaat slapen en gaat het ten koste van je hoognodige nachtrust. Daarin moet je goed kijken welke verwerkingsmanier bij jou past. De één verwerkt goed door alles aan iemand te vertellen of alles op te schrijven, de ander door te bidden, uit het raam te staren in de trein, gewoon even niks te doen en alleen maar te denken, of juist een gedachteloos taakje te doen zoals dode blaadjes uit de tuin plukken, vingerhaken of (hard)lopen.
Mits deze taak dus niet te veel aandacht vraagt van het denkvermogen! Anders is er geen euimte voor verwerkung meer.
Beeldschermen líjken vaak zo’n gedachteloze taak maar slokken je aandacht vervolgens zo op dat je niet aan verwerken toekomt. Dat is handig als afleiding of als uitsteller van het verwerkmoment, niet als verwerkmoment zelf.

Als je merkt dat bij verwerken je steeds verzandt in gepieker, angstgedachten of andere dingen die het verwerkingsproces tegenhouden, kun je een bepaald zinnetje zeggen, of gewoon ‘stop’, om de verkeerde wending van je gedachten een halt toe te roepen. Vervolgens richt je je aandacht even op iets anders, je kijkt of je op dat moment weer terug kunt naar wat je aan het verwerken was of dat je beter even wat anders kunt doen.
Als je merkt dat je steeds een specifieke gedachte tegenkomt waar je op vastloopt kun je ook een vaste zin daarop verzinnen. Als je bijvoorbeeld steeds onzeker over jezelf bent kun je een zinnetje als ‘ik ben een parel in Gods hand’ tegen jezelf zeggen totdat de verkeerde gedachten ophouden. Zoek een zinnetje wat bij jouw situatie past.
Als het echt niet werkt zoek dan een afleiding en probeer het later weer. Soms is het gewoon niet het goede moment (als je ziek bent bijvoorbeeld kan alles negatief worden in je hoofd). Dan moet je het soms uitstellen, maar zorg dat je het wel weer oppakt als het kan.

Als hoogsensitief persoon moet je bepaalde dingen leren verdragen, maar andere dingen juist begrenzen. Alles begrenzen resulteert in kluizenaarschap, alles verdragen in overprikkelde overspannen mensen. Het zoeken van de balans en je grenzen is een levenskunst waarin je soms meer in het kluizenaarschap, soms meer in het overspannen vlak terecht komt. Gun jezelf tijd om te leren wat voor joi de goede balans is, elke keer opnieuw. Want als je een andere levensfase ingaat zul je steeds opnieuw de balans moeten vinden. Hierin moet je leren inzien welke dingen onveranderlijk zijn, en welke wél kunnen en moeten veranderen. Zul je leren waar je lijden moet verdragen en waar je onnodig lijden kunt voorkomen. Ik hoop dat je steunende mensen om je heen zult hebben in dit proces. Maar hoe dan ook, weet dat God al je gevoelens begrijpt en jou de weg wil lijden die het beste voor jou is. Hij is de goede Herder. Denk maar eens aan dat kinderliedje ‘Jezus is de goede Herder’. Als je Hem zo mag kennen is dat een troost in alles.