Angst voor een onzekere toekomst

C. M. Chr. Rots - de Weger | 2 reacties | 24-09-2018| 13:06

Ik heb nu langere tijd een relatie met een geweldige man. Alleen zit ik weleens met mijzelf in de knoop. Het laatste halfjaar (in de voorjaar en in de zomer) ging het goed, maar nu weer wat minder. Ik kan me heel erg bezig houden met het overdenken van mijn keuze. Ik vraag me dan af of ik wel de goede keuze maak om met hem te gaan trouwen, wat eigenlijk voortkomt uit angst om dan niet meer terug te kunnen.

Ik weet niet waarom, omdat ik met iemand ben die eigenlijk alles heeft wat ik zoek. En ik hou heel veel van hem, daar ligt het ook niet aan. Ik probeer er niet aan te denken, maar als we bijvoorbeeld een film kijken waarin een stel uit elkaar gaat omdat ze bijvoorbeeld toch niet genoeg van elkaar houden of toch niet willen trouwen omdat ze alleen bang waren om alleen te zijn, begin ik al te twijfelen. Heb ik dat ook niet misschien? Maak ik ook de verkeerde keus? Is er iemand bij wie het nóg beter is?

En waarom... ik weet het niet. Een bepaalde onzekerheid. Misschien ben ik gewoon gewend geraakt aan al die dingen die hij voor me doet, dat ik denk dat het vanzelfsprekend is geworden. Ik weet ook dat ik gigantisch geluk heb met deze man. Hoe kan je die gedachte om zetten naar iets positiefs? Misschien is dit gewoon vrouwen eigen, maar vraag me af hoe andere hiermee omgaan.

Beste vraagsteller,

Of piekeren cq. twijfelen typisch iets is voor vrouwen weet ik niet. Je kunt er wel iets aan doen, of in ieder geval kun jíj er iets aan doen. Simpelweg je afvragen hoe het komt dat je alle gedachten hebt, díe je hebt. Misschien ben je wel heel perfectionistisch. Verwacht je (te) veel van jezelf en/of van de ander. Misschien is er inderdaad een soort van angst voor een onzekere toekomst. Probeer na te gaan waar de oorzaak ligt. Afhankelijk daarvan ga je jezelf ‘toespreken’: je hebt het nú goed, zoals je schrijft. Of dat zo blijft weet geen mens. In de toekomst kijken gaat niet lukken. Een stukje vertrouwen in het leven (in jouw leven) heeft óók te maken met een levensvisie.

Gezien je vraag via Refoweb ga ik ervan uit dat je christen bent en kennis hebt van de Bijbel. Waarin o.a. Psalm 138 laat zien dat God nooit loslaat wat Zijn Hand begonnen is te doen. Hij wil áltijd het goede voor Zijn kinderen, waarbij Híj wéét wat ‘het goede’ is! Vertrouwend dat God ons leven leidt, kun je ‘stappen zetten’. Door te zingen “wat de toekomst brengen moge, mij geleidt des Heeren hand.” En door heel praktisch je gedachten te analyseren: is het reëel wat je denkt, of zijn het irreële gedachten die je gevoelens beïnvloeden? Schrijf dat eens op in een schema: links je gedachten zoals je ze hebt, rechts zoals je zou wíllen denken. Dat betekent dan waarschijnlijk dat je links negatieve gevoelens ervaart en rechts, bij de gedachten horende, positieve gevoelens kunt noteren. Leer zo’n analyse jezelf aan door iedere keer weer terug te keren naar dit voorbeeld.  

Nog een gedichtje om uit te printen en op een voor jou strategische plek op te hangen (badkamerspiegel, agenda, koelkast):

wanneer ik terugblik
dan zie ik Gods zegen
en kijk ik vooruit
dan is er Gods trouw
die nimmer zal einden
en mij blijft omringen,
als ik mij geheel
aan Zijn zorgen vertrouw.
(uit “bij een mijlpaal”, dichter onbekend)     

Ik hoop, dat je hier iets mee kunt, anders hoor ik het graag.

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1537 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven