Vriendin vertellen over kinderloosheid

C. M. Chr. Rots - de Weger | 5 reacties | 21-09-2018| 12:31

Vraag

In mijn familie zijn meerdere mannen kinderloos en er wordt ook gevreesd dat dit erfelijk is, al zijn hier volgens de doktoren geen aanwijzingen voor (die kunnen overigens ook geen oorzaak aanwijzen zoals een erfelijke ziekte die kinderloosheid kan veroorzaken). Dit weet ik eigenlijk al mijn hele leven, maar omdat er werd gezegd dat het niet erfelijk was heb ik er verder niet over in gezeten. Dus ook niet toen ik verkering kreeg. Ik heb wel gezegd dat het er was, maar ook dat het verder niet erfelijk zou moeten zijn.

Nadat ik een aantal maanden verkering had, kwam mijn broertje hier ook achter en die heeft zich laten testen. Uit dat onderzoek bleek dat dat hij met hetzelfde zat en dus ook geen kinderen kan krijgen. Ik heb dit toen vrijwel direct aan mijn vriendin verteld. Die had dat uiteraard niet zien aankomen. Toch besloten we om bij elkaar te blijven en dat ik me niet zou laten testen, omdat we vonden dat dit soort dingen in het huwelijk thuishoren en omdat we er niet vanuit wilden gaan dat je met kinderen gelukkiger zou zijn dan zonder. In beide gevallen is de liefde tot elkaar het uitgangspunt, vonden wij. Dit legde uiteraard wel de nodige druk op onze relatie en dit is volgens mij ook de reden dat onze verkering een half jaar na dit nieuws uit ging. Volgens mijn vriendin waren er overigens nog meer redenen, maar die heeft ze (nog) niet verteld.

Ik zit nu dus in de situatie waarin ik weet dat ik een vrij grote kans heb dat ik geen kinderen kan krijgen maar wel graag hoop te trouwen, want alleen door het leven gaan zie ik ook niet zitten. Nu is mijn vraag: stel dat ik weer verkering krijg, moet ik dit dan (bijna) gelijk vertellen (dit vind ik persoonlijk wel zo eerlijk), of pas later als we al veel meer aan elkaar gehecht zijn? Dat gaat wel tegen mijn principes over eerlijkheid en openheid in. Al weet ik overigens niet of ik ooit nog wel eens verkering durf te vragen, omdat ik het een meisje echt niet wil aandoen kinderloos door het leven te gaan, omdat ik zo graag een vrouw wil.


Antwoord

Beste vraagsteller,

Eigenlijk geef je zelf al het antwoord op je vraag: als je graag open en eerlijk wilt zijn, dóé je dat ook in een mogelijke (nieuwe) relatie. Niks mis mee. Ja, zelfs heel goed te noemen, want niets zeggen -of voorlopig niet- voelt gewoon níét goed. Je eigen woorden!

Je dilemma is moeilijk, zeker. Máár een eventueel huwelijk zonder kinderen kan een heel goed huwelijk zijn: liefde tussen man en vrouw, dáár gaat het om. En dát is precies wat je zelf ook schrijft! 

Het is géén argumènt om “een meisje niet kinderloos door het leven te laten gaan.” Het is wel een bespreekpunt binnen de relatie. Vroeger of later, in ieder geval op een passend moment. 

Moderne wetenschap is heel goed, maar kan een mens ook voor een ethisch dilemma plaatsen. Dat zie je maar weer. Nog steeds is vertrouwen op Gods leiding in ons leven een mooi ‘principe’ waarmee we onze zorgen aan Hem kunnen toevertrouwen door biddend onze weg te gaan. Dat is geen gemakkelijke dooddoener, het ontslaat ons wel van menselijk berekenwerk! 

Ik wens je alle goeds toe en bovenal een lieve levenspartner!

Marijke Rots

Lees meer artikelen over:

kinderloosvruchtbaarheid
Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1530 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
5 reacties
Niagara
21-09-2018 / 20:19
Je lijkt ervan uit te gaan dat elke vrouw ter wereld afknapt op een man die geen kinderen kan krijgen. Dat is niet waar.
Er zijn heus ook wel vrouwen op de wereld die kinderen krijgen niet als hun hoogste levensdoel zien. Sommigen hebben het zelfs überhaupt niet als levensdoel. Voor de ene vrouw zal het onoverkomelijk zijn als het niet kan, voor de ander heel moeilijk maar wel overkomelijk en voor een derde niet eens een probleem.
Het is een delicaat onderwerp, maar denk ik wel goed om op tijd te vertellen, en ook niet voor de vrouw te beslissen wat zij ervan moet vinden. Houd er rekening mee dat het heel moeilijk kan zijn maar geef haar gewoon de waarheid zodat ze een eerlijke keuze kan maken. Die kan zomaar positiever uitpakken dan je verwacht. Jij kunt niet voor een ander bepalen dat ze het erg moet vinden, en ook niet dat als ze het wél moeilijk vindt, ze niet tóch een relatie met jou belangrijker mag vinden dan het verlangen naar kinderen.
Als je haar inlicht voor zover jouw informatie strekt en haar de keus laat wat ze beslist aan hand van die informatie, zul je misschien een aantal pijnlijke afwijzingen doormoeten (maar misschien ook niet), maar dat is wel de enige manier om zuiver een relatie aan te gaan.
Jaleco
21-09-2018 / 21:42
Ik zou me sowieso laten testen, al is het maar om zekerheid te hebben. Dat legt dan wellicht ook minder druk op je (komende) vriendin. En misschien is er helemaal niets aan de hand...
AHHK76
22-09-2018 / 00:07
Een vriendin van mij is door verschillende jongens afgewezen, omdat ze wist dat ze moeilijk kinderen zou kunnen krijgen. Inmiddels is ze getrouwd en heeft ze 3 kinderen gekregen (de eerste wel met vruchtbaarheidsbehandeling, maar de anderen niet).
Een collega van mij en zijn vrouw hebben zich laten onderzoeken, zij zouden geen kinderen kunnen krijgen en ook daar is inmiddels de derde geboren. Hier is veel gebed aan vooraf gegaan.
Anderen gaan trouwen en weten van niets en krijgen soms geen kinderen...
Wij weten niet welke weg God met ons gaat.
Dus ik zou zeggen, als het blijft malen of je wel of geen kinderen kunt krijgen, laat het onderzoeken, maar weet dat God overal boven staat.
Als je er voor jezelf vrede mee hebt, dat het mogelijk niet kan, laat het dan gewoon zo. Want wie zegt dat het uitkomt wat dokters zeggen EN dat je toekomstige vrouw wel kinderen kan krijgen?
Maar wel ten alle tijde... openheid misschien niet de eerste date, maar wel binnen een paar maanden!!!!! Sterkte, wijsheid en rust toegewenst!
Portugal
22-09-2018 / 13:25
Ik weet uit ervaring hoe dit is. Mijn vriend vertelde al snel nadat we elkaar hadden leren kennen dat hij onvruchtbaar is. Ik vond het heel erg om te horen. Maar ik was blij met zijn openheid. Voor mij was het fijn de manier waarop hij het mij vertelde en hoe hij me ruimte gaf om aan de gedachte te wennen. We hebben er samen veel over gepraat en het verdiepte onze relatie. Voor mij is wel of geen kinderen kunnen krijgen nooit een reden geweest om onze relatie te verbreken. Het gaat in een relatie toch allereerst om de liefde die je voor elkaar voelt? Sterkte in je afwegingen!
Samanthi
23-09-2018 / 12:13
@AHHK76
Het gebeurd ook andersom er is medisch niets mis en toch komen er geen kinderen.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Ik ben gelovig geworden, maar vriendin niet

Vijftien jaar geleden heb ik mijn huidige (vrouwelijke) partner leren kennen. Zelf was ik daarvoor al enige tijd gelovig maar door levensomstandigheden en teleurstellingen ben ik eigenlijk van het gel...
Geen reacties
21-09-2020

Geloven maar nog niet de Heilige Geest ontvangen

Ik zou graag een vraag stellen over Handelingen van de apostelen 8:14-16. Daarin staat dat bepaalde mensen (Samaria) het Woord hadden aangenomen (vers 14), maar de Heilige Geest was nog op niemand van...
Geen reacties
21-09-2015

Waardering van canonieke, apocriefe en gnostische geschriften

Is dezelfde historische criteria gebruikt op de bronnen die Jacob Slavenburg gebruikt in zijn boeken als op de bronnen waaruit onze Bijbel is ontstaan? Worden zijn boeken door sommigen alleen afgeweze...
Geen reacties
21-09-2017
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering