Persoonlijk spreken van de Heere of toeval

Bij mijn eerste kind zat m'n ex de hele tijd te zeuren dat ik niks goed deed. Hij kreeg melk uit een fles en dat kwam er soms uit en dan was het mijn schuld, want of de dop moest een mm verder gedraaid of weet ik wat. Een deskundige zei later overigens dat het normaal was, kwam door een klepje dat nog niet goed is bij pasgeborenen. In ieder geval, ik dacht: ik kan niks en ik werd er zo hopeloos van dat ik mijn klacht tot God bracht en ik sloeg de Bijbel open. Geen idee waar. Ik had die tekst nog nooit gezien. Er stond: zelfs jakhalzen zogen haar jongen.
Dat vond ik zo'n goeie. Echt van: maak je niet druk. Als zelfs een jakhals het kan, kan jij het ook. Ik heb de Heer gedankt voor Zijn Persoonlijk woord.

Mooi, Coby6! :)

Ik heb ook weleens dat ik bijvoorbeeld onder een preek zit en dan lijkt het wel of de predikant weet waar ik de afgelopen week in gedachten mee bezig was, een bepaalde vraag, of iets waar ik onzeker over was.
En wanneer het dan een antwoord daarop is kan ik zo blij worden, zo verwonderd dat God echt van me afweet.
Maar dat blijft niet altijd hoor, het is zo weer weg. En dan komen de bestrijdingen weer. 'Wat denk je wel niet, speciaal voor jou? Dat kan toch niet, je hoeft je echt niets in te beelden...'
We blijven hier de strijdende kerk.

Mooi antwoord, vooral die uitdrukking van de oom van de kandidaat. Dat is echt bijbels.

@dorpeling, wat je zegt raakt me, omdat ik dat herken vanuit mijn eigen leven. Die aanvallen van de satan: "is het wel voor jou, wat denk je wel niet." Terwijl er echt daarvoor zo'n verwondering en blijdschap was.
In Jakobus 4:7 staat: onderwerp u aan God, weersta de duivel en hij zal van u vluchten.
Dat vind ik zo bijzondere zorg van God! Zodra zo'n beschuldiging er is, gelijk tegen de Heere zeggen. Dan komt het in het licht en moet de duisternis wijken. De Heere zegt in Efeze wordt vernieuwd in de geest van uw denken.
Door te doen wat God zegt, geeft Hij ook wat Hij zegt.
Dat betekent niet dat er geen strijd is. Ik heb regelmatig gehoord "uurtjes van korte duurtjes" of "zo genoten, zo weer toegesloten". Ik meende dat het zo ging in het leven met God omdat dat verteld werd. In mijn eigen leven was dat in het begin ook zo, later ging ik dat als een leugen zien. Omdat de Heere het heeft over stromen van zegen, aan Hem ligt het niet, Hij geeft overvloed. Wat een liefde, wat een zorg. Hij geeft geen steen ipv brood. Hij troost zoals een moeder troost staat er in Jesaja. Een moeder koestert haar kind. Even op schoot en hup weg jij?
Oh die overweldigende liefde van God! Ik wil dit delen niet om mij, maar om Goed van God te spreken. Hem te eren en te loven.

Daarom zijn we geschapen @vrouw78, met dat doel!
Dank voor die mooie tekst uit Jakobus.

Wat die strijd betreft, dat blijft hier. God 'zal in het midden van U doen overblijven een ellendig en arm volk, die zullen op de Naam des HEEREN betrouwen.'

@dorpeling, ik schreef:" dat betekent niet dat er geen strijd is"

U schrijft :"wat die strijd betreft, dat blijft hier." Met als tekst Zefanja 3:12.

Als ik de kantekeningen daarbij lees, kan ik die tekst niet zien als een reden dat wij strijd hebben in ons leven.
Zef. 12 Maar Ik zal in het midden van u doen overblijven 46een ellendig en 47arm volk; die zullen 48op den Naam des HEEREN betrouwen.

46 Ten aanzien dat Ik het wel terdege zal gekastijd en vernederd hebben.
47 Dat is, gering en veracht bij de wereld, en door Gods genade nochtans rijk gemaakt in het geloof en andere geestelijke gaven.
48 Dat is, op den Heere, niet op enige uitwendige dingen, hetzij Jeruzalem, of den tempel, of iets dergelijks; maar alleen op den Heere. Zie Jer. 9:23, 24. verwijsteksten

Hoe leest u dat?

Er zijn ook teksten over wie we zijn in Christus, dan zijn we niet arm en ellendig. Waar het mij om gaat is dat in de vraag er twijfels zijn over iets te benoemen als Gods stem of toeval, u het heeft over iets ervaren in de preek, (wat ik zie als Gods goedheid en zegen) vervolgens benoemd dat het niet zo blijft en de aanvallen van satan benoemd.
Ik heb het idee dat we te weinig goed van de Heere spreken(hoe komt dat?) en niet in de gaten hebben hoeveel aandacht de duivel en zijn aanvallen krijgt. Het kan zijn dat u een ander idee heeft.
Dit zeg ik niet om u persoonlijk aan te vallen. Dit zeg ik omdat God alle lof en eer waard is. En dat Hij dus wijsheid geeft(door bijv de tekst in jakobus) om om te gaan met de aanvallen van satan opdat we God weer loven en prijzen. Strijd betekent voor mij dat iets inspanning vraagt. Het gaat niet vanzelf. En dat is nou zo geweldig, dat de Heere geeft wat Hij vraagt. Dat kan voor ons ego lastig zijn en pijnlijk, dat afsterfproces. Ja, dat kan als strijd worden ervaren. De volgende woorden vanuit Gods woord geven me zo'n bemoediging, dat ik soms denk, wat maakt het nou zo'n strijd voor mij? Werp al u bekommernis op Hem, Hij zorgt voor u. En ps 62(met eigen woorden) stort je hart uit voor God en vertrouw op Hem. Dan kom ik weer uit bij die overweldigende trouwe zorg en liefde van onze God, Vader, Zoon en Heilige Geest.
(Ik lees m'n eigen reactie even terug en vraag me af of ik doordraaf..

Tegelijkertijd denk ik dat we nooit te veel goeds van de Heere kunnen spreken.

De Bijbel is het Woord van de Almachtige God Jahweh, de Heilige Schrift!
Het is 'levend' en oefent kracht uit en het is tot stand gekomen door de werking van de Heilige Geest.
Gods Woord zegt het zo: ...
"Want het woord van God is levend en er gaat kracht van uit. Het is scherper dan een tweesnijdend zwaard en dringt diep door: het scheidt ziel en geest, en gewrichten van het merg. Het kan gedachten en bedoelingen van het hart onderscheiden." Hebr. 4:12.
en
"De hele Schrift is door God geïnspireerd en nuttig om te onderwijzen, terecht te wijzen, dingen recht te zetten en te corrigeren in rechtvaardigheid, 17 zodat een man van God volledig bekwaam is, helemaal toegerust voor elk goed werk." 2Tim 3:16-17.

Als men in Gods Woord leest dan spreekt de levende God Jahweh tot de lezer via de pagina's van de Bijbel.
Als de lezer over Gods raad mediteert en het toepast eet hij/zij als het ware 'geestelijk voedsel', voedsel voor het belangrijkste deel van de mens de geest, en komt iemand tot (het werkelijke) leven.

Het is te vergelijke met een letterlijke maaltijd.
Je eet en drinkt, je lichaam zet voedsel om in energie en bouwstoffen en je kunt van allerlei activiteiten verrichten.

Zonder het geestelijk voedsel van de bron van leven Jahweh leeft een mens niet, dagelijkse inname van dat voedsel is dan ook van levensbelang.

Mensen blijven hun leven lang afhankelijk van dit geestelijk voedsel.

Praat ook elke dag met God en 'luister naar/gehoorzaam' Zijn stem.

@vrouw78, Ik heb bij deze tekst niet de kanttekeningen gelezen, maar ben persoonlijk van mening dat een tekst op meerdere manieren verstaan kan en mag worden.

In deze heb ik het begrepen in die zin, dat strijd voor mij ook vaak betekend dat ik zo twijfel en bij mezelf ga zoeken, arm en ellendig ben, terwijl ik dan naar Hem moet kijken. In mij heb ik niks om voor God te bestaan. Alles waar ik maar op zou kunnen staan of hopen is dan weg, terwijl ik even daarvoor nog zo verwonderd was over Zijn aanwezigheid. Dan blijft alleen Christus over. En dat wil Hij toch, dat we Hem in alles steeds weer nodig hebben en krijgen.
En dan vervolgd de tekst 'die zullen op de Naam des Heeren vertrouwen.' Op Hem betrouwen, omdat Hij Heere is, Zijn Naam betekend toch de 'Ik zal zijn, die Ik zijn zal' en wat Hij beloofd heeft zal Hij ook waar maken.
Schoon 'k arm ben en ellendig,
Denkt God aan mij bestendig;
Gij zijt mijn hulp, mijn kracht.
En dan kun je toch niet anders dan Hem loven en eren, omdat Hij weer uithelpt en ook licht geeft op Wie Hij is en wil zijn, zelfs voor mij.

Goede zondag!