Onrustig is ons hart, totdat het rust vindt in God

Geachte dominee, Ik zag laatst bij een predikant een tekst voor het raam waar op stond: “Onrustig is ons hart, totdat het rust vindt in God”. Dominee, kan dat ook voor mij? Kan mijn hart ook rust vinden in God, moet ik daar wat voor doen? Wilt u reageren?

Beste bezoeker,
 
Fijn dat je deze vraag stelt. Het is een vraag van levensbelang! We komen deze vraag bijna zo tegen in het Woord van God. Lees Hand. 16 : 14-40 maar eens. De vraag van de stokbewaarder, te midden van de grote onrust in zijn leven, luidt: “Wat moet ik doen, opdat ik zalig worde?” Waar kwam die onrust vandaan? Wel, hij zag na de aardbeving (denk je niet meteen aan Zuid-oost Azie?) hoe het er geestelijk met hem voor stond. Als hij voor God zou moeten verschijnen, zou hij verloren gaan! Is dat ook jouw onrust? Dat je God niet hebt gegeven waar Hij recht op heeft? Dat is toch de diepste kern van onze zonde. Daarom zijn we strafwaardig voor Hem. Het is al een zegen als we iets van zo`n heilige onrust krijgen. Maar ga daar nu nooit in rusten! Nee, zie maar eens wat Paulus antwoordt op die vraag. “Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden”. Het kon dus voor die man, omdat er ruimte is bij de Heere voor de grootste zondaar. Daarom kan het ook voor jou!

Wat is dat dan: geloven in de Heere Jezus Christus? Mag ik het zo zeggen: het is capituleren voor Hem en jezelf als zondaar aan Hem als Zaligmaker overgeven, je als het ware in Zijn armen werpen, zo zwart en vuil als je bent. Hij ontvangt je met open armen, niet zoals je zou moeten zijn, maar zoals je bent! Het is net als met iemand in een brandend huis. De brandweer roept hem of haar toe: “Spring uit het raam in het vangzeil dat wij voor je hebben opgezet!”Je begrijpt: zo iemand heeft geen keus. Die springt! Geloven is niet zozeer kiezen, als wel vluchten. Dat mag jij ook doen, zonder voorwaarden vooraf. Ja, dat moet je zelfs doen, omwille van je leven!

Is het dan jouw prestatie als je tot geloof komt? Nee, het is gave van God. Maar dat mag je juist stimuleren om je aan Hem over te geven. Omdat Hij het geeft kan het ook voor jou. Zo alleen vind je rust. “Op het Godslam rust mijn ziele; vol verwond`ring bidt zij aan; alle, alle mijne zonden heeft Zijn zoenbloed weggedaan”. Al het andere is schijn. Daar vind je nooit rust in. Als je nu ziet, dat er zo`n Zaligmaker voor je is, Die je in het Evangelie wordt aangeboden, wat let je om tot Hem te gaan? “En daarom zal de HEERE wachten, opdat Hij u genadig zij” (Jes. 30 : 18). Letterlijk staat er zelfs: de HEERE verlangt er intens naar om u genadig te zijn. Moet dat je hart niet verbreken?
 
Een hartelijke groet, ds. P. D. J. Buijs