Seks als zondig zien
Ds. P. van der Kraan | 8 reacties | 29-08-2018| 13:39
Vraag
Sinds ik, moeder van een jong gezin, tot geloof gekomen ben, durf/kan ik niet meer echt genieten van gemeenschap met mijn man. Ik zie/ervaar seks bijna altijd als zondig, terwijl ik er totaal geen nare ervaringen mee heb (nooit misbruikt, geen porno gekeken, enz). Ik denk bij elke handeling: heeft de Heere dit wel zo bedoeld? Het lijkt zo snel op lust. Vooral richting het moment van orgasme lijkt alles zo ik-gericht. Gevolg: ik kan me niet overgeven aan het plezier en daardoor bijna niet meer genieten van seks.
Ja, ik weet dat seks hoort en mag binnen het huwelijk, dat het door God gegeven is, maar voor mijn gevoel kan je vrijen nooit rein houden. Moet ik accepteren dat seks nu eenmaal een gebied is waarbij de zonde welig tiert en de duivel zijn duizenden verslaat (iedereen?) en het dus inderdaad niet rein te houden is, of klopt mijn 'seksbeeld' niet?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Ik kan je vraag en gevoelens wel begrijpen. Als je nog maar kortgeleden tot geloof gekomen bent, kan de omgang met de Heere zo teer zij dat het minste of geringste wat ertussen komt als een wolk is die de zon verduistert en kan zoiets als zonde wordt ervaren. Voor deze gevoelens moet ruimte zijn en praat er als man en vrouw eerlijk over om wederzijds begrip te kweken.
Soms kan het ook wenselijk en nodig om je van seksuele omgang te onthouden, maar altijd voor een bepaalde periode waarover je het als man en vrouw met elkaar eens bent (zie 1 Kor. 7:5), met de bedoeling om deze periode in te vullen met vasten en bidden. Maar zo’n periode dient begrensd te zijn. Ook rond de wetgeving (zie Ex. 19:15) verbiedt God geslachtelijke omgang. Beide voorbeelden, zowel uit Ex. 19:5 als 1 Kor. 7:5, staan in verband met concentratie op het heilige en de heilige God zelf. En hebben niets te maken met de gedachte of het feit dat gemeenschap binnen het huwelijk op zichzelf genomen zondig is. Wel kan dit al gauw zondige trekken krijgen als we er egoïstisch mee omgaan of zelfs grenzen overschrijden, wat ook binnen de huwelijksgemeenschap mogelijk is, Maar je geeft zelf aan dat daarvan geen sprake is.
Dan blijft over dat seksualiteit als diepste uitdrukking van liefde tot en overgave aan elkaar als man en vrouw een scheppingsgave van God is. En als deze als zodanig wordt gebruikt, geldt het woord van Paulus aan Timotheüs (1 Tim. 4:4,5): “Want alle schepsel Gods is goed, en er is niets verwerpelijk, met dankzegging genomen zijnde; Want het wordt geheiligd door het Woord van God, en door het gebed.” Dat schrijft Paulus uitgerekend als waarschuwing aan Timotheüs vanwege mensen die in de gemeente het huwelijk verbieden en tevens de leden van de gemeente gebieden zich van voedsel te onthouden - allebei gaven die God geschapen heeft. Dat geldt zowel van de goede gaven uit Gods hand op onze tafel als ook van de gave van de seksualiteit. Als je met laatstgenoemde gave echt de liefde viert, kun je God zelfs danken voor deze scheppingsgave. We moeten oppassen dat we ook weer niet overgeestelijk worden. Zie het als een gave van onze goede God dat de Schepper man en vrouw zo geschapen zijn dat ze zich op de meest intieme manier aan elkaar kunnen verliezen in de liefde én dank God voor Zijn goede gaven. Dan gebruik je wat God ons geeft zoals Hij het ons gunt en tot Zijn eer.
Ds. P. van der Kraan
Lees ook: 'Danken na een vrijpartij'
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. van der Kraan
- Geboortedatum:06-02-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Arnemuiden
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik denk dat seksualiteit binnen het huwelijk tussen een man en vrouw altijd zuiver en mooi en goed is.
Het kan zijn dat je denkt dat bepaalde handelingen niet goed zijn of onrein, maar alles is rein binnen het huwelijk.
Het gaat erom de ander te bevredigen en genot te geven maar natuurlijk mag je er ook zelf van genieten.
Daarvoor heeft God het juist gemaakt: om van te genieten en op zon diepe intieme manier de liefde tot elkaar uit te drukken.
Ik denk niet dat het (bijbels gezien) nodig is om je schuldig te voelen of te twijfelen of dingen wel rein zijn.
Je mag genieten van elkaar en aan elkaars behoeften voldoen :)
Zonder angst, schaamte, schuldgevoel of terughoudendheid.
De liefde bedrijven zoals God het bedoeld heeft is iets prachtigs..
Begrijp me niet verkeerd, jouw reactie is namelijk in de diepste zin waar, maar ik kan me voorstellen dat bepaalde seksuele handelingen toch te denken kunnen geven. Laat ik voor de duidelijkheid maar een paar voorbeelden noemen: anale seks of het elkaar bevredigen met de mond kan in Bijbels licht problemen geven. Dit zijn namelijk vormen die op zijn minst 'disfunctioneel' kunnen worden genoemd, omdat ze niet bijdragen aan waar God de seksualiteit voor heeft bedoeld, namelijk voortplanting.
Dus: als het om dergelijke wensen van een huwelijkspartner zou gaan, of je hebt hier zelf behoefte aan, dan kan ik me goed indenken dat je het als zondig ziet en het niet bij God durft te brengen en zéker Hem er niet voor zou kunnen danken.
Het blijft een gevoelig onderwerp en dit is slechts mijn mening en voorstelling. Misschien zijn er mensen die er op een geheel andere manier mee omgaan in hun geloofsleven. Niemand is (gelukkig) hetzelfde.
Ik ben niet Rooms. Ik probeerde alleen maar aan te geven dat bepaalde seksuele 'handelingen' kunnen overkomen als 'niet natuurlijk'. Ik kan heel goed begrijpen dat je hierdoor moeite kan krijgen met je verantwoording naar en dankbaarheid richting de Schepper.
En uiteraard is seksualiteit bedoeld om van elkaar te mogen genieten (ook als je geen kinderen (meer) kunt krijgen). Ik zet alleen wel mijn vraagtekens bij manieren van seksualiteit waarbij je iets anders met je lichaam doet dan biologisch gezien 'logisch' lijkt. Maar misschien ben ik inmiddels een van de weinigen.
Sommigen zouden dat fijn vinden, dan weten ze hoe ver ze kunnen gaan en het geeft houvast. Maar wie moet dat dan bepalen? In de bijbel staan deze regels niet zo.
Mij lijkt het het beste dat je met elkaar dit bespreekt en afspreekt wat je geoorloofd vindt en niet. En dat kan in de loop van de tijd ook nog weleens veranderen.
Als je iets hebt gedaan waar je geen goed gevoel over hebt, doe dat dan niet meer, maar wees vooral niet krampachtig, geniet vooral. Je zult echt niet vanwege een handeling waar je geen goed gevoel over hebt afgestraft worden. Want dan leefden we geen van allen meer. Wees in je eigen geweten verzekerd.
Hoe zou de mensheid tot ontstaan zijn gekomen zonder seks?!
God zei: (Genesis 1:27-28) ...
En God ging ertoe over de mens te scheppen naar zijn beeld, naar Gods beeld schiep hij hem; als man en als vrouw schiep hij hen. 28 Voorts zegende God hen en God zei tot hen: „Weest vruchtbaar en wordt tot velen en vult de aarde.."
Over seksualiteit in het huwelijk zei Paulus ....
"Maar omdat seksuele immoraliteit zo veel voorkomt, moet iedere man zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man.
Onthoud het (seks) elkaar niet, behalve met wederzijdse instemming ....."
en ook ....
"Laat de man aan zijn vrouw geven wat haar toekomt, en ook de vrouw aan haar man."
