Vrouw mocht absoluut niet meer zwanger raken
Ds. C.J. Droger | 18 reacties | 08-08-2018| 09:49
Vraag
Ik heb een vriendin die momenteel in verwachting is. Ze heeft al een aantal kinderen. Ze gebruikte anticonceptie i.v.m. gezondheidsproblemen. Ze mocht absoluut niet meer zwanger raken. Dit zou een gevaar zijn voor haar eigen gezondheid (met kans op sterven). Ondanks de anticonceptie is ze toch zwanger geraakt. Ook psychisch gezien kan ze dit niet aan en ziet ze eigenlijk een kind erbij helemaal niet zitten. Er is een grote kans dat haar toestand zowel lichamelijk als psychisch verslechtert na de bevalling. Ze krijgt begeleiding, zowel op fysiek gebied als psychisch, maar dit lijkt niet toereikend. Ik ben bang dat ze er echt onderdoor gaat.
Ik vraag me (met haar) een aantal dingen af: waarom raakt een vrouw als zij toch zwanger, ook al gebruikt ze anticonceptie en kan ze het echt niet aan? Waarom laat God dit gebeuren? Niet als verwijt bedoeld, maar ik snap er gewoon niks van. Ik ben absoluut geen voorstander van abortus, maar wat zou in zo’n geval een oplossing zijn? Met professionele hulp lijkt ze er ook niet te gaan komen. Ze gaat er echt aan onderdoor! Bovendien lijdt de rest van het gezin er ook onder. Het is zo moeilijk om te zien en te bevatten!
Antwoord
Beste vraagsteller,
Hartelijk dank voor het opsturen van deze vragen aan Refoweb. Ik kan me goed voorstellen dat je het hier heel erg moeilijk mee hebt en dat je je vriendin graag wilt helpen en raad geven. Je legt een bijzonder gecompliceerde situatie aan ons voor. Hoe moet je hiermee omgaan?
Ik voel wat schroom om op deze situatie in te gaan. Ik ken jouw vriendin niet, ik weet niet hoe haar situatie precies is, ik weet ook niet hoe haar gezondheid en haar psychische draagkracht is. Ik krijg wel enigszins een beeld uit jouw bericht, maar dat is een beeld op hoofdlijnen. Eigenlijk zou ik willen zeggen: laat je vriendin zo snel mogelijk haar eigen dominee of een ambtsdrager om hulp vragen in haar uiterst moeilijke situatie. Die kennen haar waarschijnlijk goed en weten wat het beste voor haar is.
Aan de andere kant wil ik toch ook wel voorzichtig iets zeggen over deze situatie. Je eerste vraag is gelijk een heel moeilijke. Waarom is je vriendin toch zwanger geworden, terwijl ze anticonceptie gebruikte en absoluut niet zwanger mocht worden? Die vraag is eigenlijk niet door mij te beantwoorden. Dit heeft te maken met de leiding van God in het leven van je vriendin. Waarom heeft Hij dit laten gebeuren, terwijl Hij haar situatie toch kende? Ik kan alleen maar zeggen: Hij heeft het laten gebeuren. Hij heeft nieuw leven in de baarmoeder van je vriendin laten ontstaan. Blijkbaar wilde Hij haar opnieuw nieuw leven schenken...
Hoe moet het nu verder met je vriendin? Ik denk dat het Bijbels gezien geen optie is om het kindje te laten aborteren. Het kan toch niet de bedoeling zijn om een noodsituatie als deze op te lossen door het doden van het kindje? Tenzij dat het leven van moeder echt acuut in gevaar is. Er is veel nood, begrijp ik, maar je vriendin ligt niet op sterven, als ik het goed begrepen heb. We zullen dus moeten gaan voor het leven van het kindje. En voor een maximale ondersteuning van moeder. Tenzij de huisarts een andere weg beter vindt...
Het lijkt erop dat je vriendin hieraan onderdoor gaat, maar ik kan me niet voorstellen dat God dat laat gebeuren. Hij gaf nieuw leven, je vriendin en haar gezin gaan ervoor. Ik kan me niet voorstellen dat dit gaat eindigen in de dood van je vriendin. Als zij het biddend en worstelend van de HEERE verwacht, zal zij er doorheen komen. Daar ben ik echt van overtuigd. En dat geldt ook voor haar gezin. We hebben een grote God en Hij doet wonderen. In de Bijbel staat dat wie het van Hem verwacht, niet beschaamt uitkomt.
Als deze zwangerschap hopelijk met een goed gevolg achter de rug is, moet je vriendin ervoor zorgen dat ze nooit meer zwanger kan worden. Ik denk dat sterilisatie van haar zelf of van haar man dan de beste optie is. En dan kan ze gaan werken aan haar lichamelijk en psychisch herstel onder professionele begeleiding. En ook biddend, want ook deze weg zal door de HEERE gezegend moeten worden.
Al met al heeft je vriendin een loodzware weg om te gaan. Gelukkig heeft ze een vriendin die naast haar staat en die zich zorgen om haar maakt (jij). Misschien zijn er nog meer van die vriendinnen. Misschien moeten jullie een soort netwerk maken en afspreken wie wanneer bij jullie vriendin op bezoek gaat. Zeg tegen haar dat ze altijd even langs kan komen bij jullie of jullie kan bellen. Laat haar voelen: we gaan er samen voor en we bidden voor je. Misschien mag ze er onder Gods zegen zo goed doorheen komen.
Veel wijsheid en sterkte toegewenst!
Ds. C. J. Droger
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J. Droger
- Geboortedatum:10-01-1963
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Vlaardingen
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mensen wordt eens wakker...
Kan hij zijn vrouw/gezin niet wat meer bijstaan als het allemaal zo moeilijk is?
Wat ik eruit lees:
1. Wij kunnen er niets aan doen
2. De dokters geven aan dat het zeer ernstig is
3. God geeft ons iets wat onmogelijk is
Met name het laatste is het stukje 'bovenmenselijke' waarin je moet geloven dat er een grotere bedoeling mee is. Wij kunnen veel situaties in het leven niet bevatten. Wat punt 2 zegt: Dokters denken als mensen, zij gaan niet van wonderen uit, terwijl die er ook zijn! En in plaats van de schuld willen geven aan God, zou je moeten vertrouwen dat God een plan met je heeft. Een abortus goedpraten is in mijn ogen niet de oplossing. Net zoals bij Abraham en Sara. Sara lacht omdat ze denkt te oud te zijn om nog kinderen te kunnen krijgen. Hun geloof is toen beproeft en door haar gelach uitte ze een stuk ongeloof. Is de moeder echt niet meer in staat om te baren?
Niet alles in ons leven gaat zoals wij het graag willen. Volwassenen en kinderen die door een ongeluk o.i.d. overlijden. We denken vaak al te gemakkelijk dat zoiets ons nooit zal overkomen, totdat...
Iets gebeurt omdat het zo moet. Als het punt komt dat de moeder in levensnood is, dan zal er een keuze op dat moment genomen moeten worden. Hoe God het wil. Daarin is het gebed heel belangrijk. Later in het leven ontdekken we soms waarom het zo ging. Dan kan je achteraf zeggen: Nu begrijp ik het pas..! En soms moet je het in geloof aannemen en die geloofsbeproeving doorstaan.
Alleen Hij kan je het antwoord geven, zoek hulp erbij bij de dominee, doe dit niet alleen!
En nog iets over puntje 1, over je eigen verantwoordelijkheid:
Bij alle anti-conceptie methodes is het bekend dat dit geen 100% garantie geeft. Daarom dat koppels het vaak dubbel gebruiken: Werkt de pil niet, dan werkt de andere methode waarschijnlijk weer wel. Maar ook dan, zal je soms net die 0,0001% zijn. Laat dit je houding veranderen tegenover deze situatie.
Verder is er geen een methode van anticonceptie 100% betrouwbaar.
Als meerdere specialisten deze zwangerschap echt afraden dan durf ik niet zomaar te zeggen. "Abortus mag nooit." Het leven is beschermwaardig absoluut maar het is al heel lang de protestantse ethiek dat het leven van de moeder voorgaat op het leven van het kind. ( ethici zoals Douma en Velema hebben hierover geschreven)
"abortus mag nooit ook niet om medische redenen" is het katholieke standpunt( en ook daar verschuift men volgens mij )
Ik heb tijdens mijn opleiding een keer een abortus meegemaakt omdat het leven van de moeder gevaar liep daar kwam bij dat men niet eens zeker wist of het kind het zou overleven ... want vergeet niet dat als de gezondheid van de moeder slecht is gaat het vaak ook niet goed met het ongeboren kind.
Het "eindresultaat"van zo'n zwangerschap toch doorzetten kan zijn dat er twee doden te betreuren zijn.
Deze situatie ben ik nooit meer vergeten... de moeder werd voor de eerste keer moeder op haar 39e en dan eindigde het zo.. dit is echt niet zo maar besloten
@ Samanthi je hebt gelijk dat er veel te makkelijk over abortus wordt gedacht in de maatschappij. Maar je slaat echt door als je als een soort anti reactie abortus nooit zou toestaan. Het komt niet vaak voor in onze westerse wereld maar er zijn echt echt situaties waarin vrouwen echt om medische redenen de zwangerschap moeten beëindigen. En dat is afschuwelijk hoe dan ook ... en ja zo'n vrouw heeft veel begeleiding nodig. En dat probleem erbij krijgen zoals jij schrijft dat klopt maar komt zoals jij dat schrijft op mij cynisch over. Denk aub niet dat alle artsen makkelijk een abortus adviseren of dat men er altijd veel te makkelijk over denkt. Zo komt je reactie op mij over
Blijf ik met de grote vraag zitten: waar is hier de vader? Wat is zijn rol in dit geheel? Heeft hij eigen genot vooropgesteld? Heeft hij de verantwoordelijkheid nu bij de vrouw neergelegd?
De opmerking van @Leanne381 is er ook een om goed over na te denken!
Hij is de grote geneesheer,daar moet je nu alleen zijn.........
er word geen kindje geboren,die er niet zijn MOET.
door onmogelijkheden heen,kan de Heere helpen hoor!!!!
net wat dominee zegt,wie het van Hem verwacht,zal niet beschaamd uitkomen
en voor t verdere leven.
onthouding als je echt niet meer zwanger mag raken....................................
jezelf er voor over hebben en niet je wil..........................
onthouding is onbijbels.
1 Kor. 7:5 Onttrekt u elkander niet, tenzij dan met beider toestemming voor een tijd, opdat gij u tot vasten en bidden moogt verledigen; en komt wederom bijeen, opdat u de satan niet verzoeke, omdat gij u niet kunt onthouden.
is anticonceptie dan Bijbels?
je moet toch bij de man zijn waar je zwanger van wordt...........
hij is verantwoordelijk hoe hij met zn vrouw omgaat.
een man van gebed krijgt van God de kracht,hoe moeilijk het ook is.
@samanthi
maar zulke dingen zijn meestal opeens ''uit den boze''
maar wel de vrouw eraan overgeven...............
"en voor t verdere leven.
onthouding als je echt niet meer zwanger mag raken....................................
jezelf er voor over hebben en niet je wil.........................."
Dit klinkt vroom, maar is onbijbels, verder heb ik het niet over voorbehoedsmiddelen gehad, dus de rest zijn jou woorden of ideeën.
