5 argumenten om snel te trouwen
Ds. H. Peet | 3 reacties | 07-08-2018| 15:36
Vraag
Wij zijn een stelletje van allebei 19 jaar en we hebben nu tien maanden verkering. We hebben elkaar daarvoor al een jaar intensief leren kennen. Wij denken dat het mogelijk is om al snel een huwelijk aan te gaan als je van elkaar weet dat je er volwassen en verantwoordelijk mee om kunt gaan en God als fundament hebt. Dit zijn de argumenten die we gevonden hebben:
1. “Want niemand kan een ander fundament leggen dan wat gelegd is, dat is Jezus Christus” (1 Korinthe 3:11). Jezus is het fundament. Je hoeft daarom niet eerst jaren de tijd te nemen om dat fundament samen te bouwen, omdat je al een fundament hebt. Je basis ligt in God en niet in elkaar. Zo is het mogelijk om elkaar onvoorwaardelijk lief te hebben. Waarom zou je eerst nog vijf jaar ‘testen’ of je diegene lief kunt blijven hebben en of die persoon wel leuk of goed genoeg is? Het is veel mooier om er echt voor te gaan dan het te proberen en kijken of het blijft werken. Jezus dacht er ook niet eerst vijf jaar over na of Hij het wel voor ons over zou hebben om helemaal voor ons te gaan door voor ons te sterven. Het huwelijk representeert de liefde van Jezus voor ons (Efeze 5:22-33). Hij koos ervoor om ons lief te hebben. Zo kunnen wij ook het huwelijk in stappen.
2. Prediker 4:12: “En iemand die alleen is kan zich niet verdedigen wanneer hij aangevallen wordt, maar met zijn tweeën houd je stand. Een koord dat uit drie strengen is gevlochten, is niet snel stuk te trekken.” Prediker 4:9: “Twee zijn beter dan één, want samen krijgen zij een goede beloning voor hun zwoegen.” We willen een verbond sluiten met God, zodat we een koord zijn van drie strengen en niet meer kapot getrokken kunnen worden door wat dan ook. Het zou jammer zijn om dit uit te stellen, omdat het dan heel makkelijk kapot kan gaan. Het is fijner om in iets te investeren dat blijft (huwelijk), dan in iets dat breekbaar is (verkering). En als je je verkering als niet breekbaar beschouwt, kan je dus gewoon trouwen.
3. Als je lang wacht met trouwen moet je je op lichamelijk gebied inhouden, terwijl je op emotioneel en geestelijk gebied wel door blijft groeien (verkering). Daarom willen we meteen een verbond met God en elkaar aangaan (huwelijk), zodat we gewoon in alle vrijheid door kunnen groeien in alle aspecten van de relatie, zodat het in balans blijft.
4. Gods liefde voor ons is onvoorwaardelijk. Als je verkering hebt, heb je een soort testperiode om te kijken of diegene wel leuk genoeg is en dus voldoet aan je voorwaardes, terwijl het veel mooier en meer ontspannen is om het huwelijk in te stappen met de houding dat je sowieso van die persoon gaat houden, zoals God ook van ons houdt. “Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven” (Efeze 5:25). In de tijd van het Oude Testament was het ook zo dat als iemand stierf, de broer dan met zijn vrouw moest trouwen (Deuteronomium 25:5). God vond blijkbaar dat ze ook dan elkaar lief konden hebben zoals Hij het bedoeld heeft. Het is dus mogelijk elkaar lief te hebben door een wilsbesluit te maken.
5. “Een mens kiest in zijn eigen ogen altijd de juiste weg, de HEER toetst wat hem innerlijk beweegt” (Spreuken 16:2). Het gaat God erom waarom je bepaalde dingen doet, dat je gericht bent op het doen van Gods wil en niet om goed of fout. We willen graag trouwen omdat wij denken dat God dat wil, ook omdat de Bijbel daar naar ons idee mee instemt, en omdat we samen voor en met God willen leven en elkaar willen liefhebben zoals God ons liefheeft. Zelfs als je een verkeerde keuze zou maken, zou ten eerste je motivatie dus tellen voor God. Ten tweede mag je dan vertrouwen op Zijn genade. “En nadat zij door Frygië en het land van Galatië gereisd waren, werden zij door de Heilige Geest verhinderd het Woord in Asia te spreken. En bij Mysië gekomen, probeerden zij naar Bithynië te reizen, maar de Geest liet het hun niet toe” (Handelingen 16:6,7). “Met uw eigen oren zult u een woord van achter u horen: Dit is de weg, bewandel die. Dit voor het geval u naar rechts of naar links zou gaan” (Jesaja 30:21). Als je oprecht bent, zal God je ook corrigeren, bijsturen door zijn Geest. God laat je niet zomaar een verkeer¬de weg op gaan. Kortom: Het gaat God om de motivatie voor je keuzes, dat je het voor Hem doet. Je mag daarbij vragen om en vertrouwen op de leiding van de Heilige Geest. Wij zijn benieuwd hoe jullie hierover denken.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Zoals gevraagd wil ik kort enkele kanttekeningen plaatsen bij de argumenten die je noemt om gauw te trouwen. Ik loop ze langs in de volgorde die je zelf ook hebt aangehouden:
1. Uiteraard is niets belangrijker dan samen op hetzelfde fundament te bouwen. Het doet goed om te lezen dat jullie verlangen samen te bouwen op het enige fundament dat houdt: Jezus Christus. Een betere basis voor een huwelijk is er niet. Toch betekent dit niet automatisch dat je bij elkaar past en de juiste partners voor elkaar bent. We zijn allemaal zondige en beperkte mensen. De verkeringstijd dient ervoor om te ontdekken of je echt goed bij elkaar past en ook in staat bent samen om te gaan met elkaars zwakheden en tekortkomingen. Ook als er dingen gebeuren waarvan je geen vlinders in je buik krijgt, moet je daar mee om kunnen gaan. Je moet ook in staat zijn om samen conflicten op te lossen. Naar mijn overtuiging vergt het de nodige tijd om te ontdekken of je daar mee om kunt gaan. Ik zou daar toch goed de tijd voor nemen. Je kunt er immers veel beter in je verkeringstijd achter komen dat je niet bij elkaar past dan dat je tot die conclusie zou moeten komen nadat je geruime tijd getrouwd bent. Jullie zijn beide nog jong zo begrijp ik. Neem daar dan ook voldoende tijd voor zodat je echt zeker bent van elkaar.
2. Je maakt hier een tegenstelling die ik niet juist vind. Tijdens een verkering investeren in elkaar is ook investeren in een huwelijk. Het is hier niet of-of. Juist wat je op een goede manier investeert in elkaar in de verkeringstijd betaalt zich uit in het huwelijk. Een christelijk huwelijk is een koord van drie strengen. God wil de voornaamste ‘streng’ zijn als ik het zo mag zeggen en dat is ook jullie verlangen. Dit neemt niet weg dat de ‘strengen’ van jullie beider levens ook op een goede manier in elkaar gevlochten moeten worden. Je mag je verkeringstijd gebruiken om te leren hoe de Heere in je relatie de plek krijgt die Hij verdient. De dingen komen je niet zomaar aanwaaien, dit alles vraagt oefening. Om het maar even heel concreet te maken: samen zoenen lukt doorgaans wel, maar hoe zit het met samen bidden?
3. Om deze reden zou ik ervoor willen pleiten om een verkeringstijd ook niet te lang te laten duren. Toch heeft deze medaille ook een keerzijde. De verkeringstijd mag ook zijn een tijd om jezelf te oefenen in zelfbeheersing. Ook wanneer je getrouwd bent zullen er perioden zijn waarin de lichamelijke intimiteit slechts een bescheiden plaats kan innemen. Echte liefde moet soms wachten. Juist de verkeringstijd is in dit opzicht een goede oefenschool. De geestelijke eenheid gaat aan de lichamelijke vooraf; de laatste mag bezegeling zijn van het eerste. Daarom is het belangrijk dat je daarin ook eerst investeert en leert wat in dit opzicht de juiste volgorde is.
4. Wij mensen kunnen niet (volmaakt) van elkaar houden zoals God van ons houdt. Wij zijn en blijven zondige mensen. Het elkaar liefhebben moet dan ook steeds weer gevoed worden vanuit de bron die God Zelf is. Elkaar leren liefhebben zoals Christus ons heeft liefgehad is een leerschool waar je dan ook tijd voor moet nemen. Het is een hele opdracht naar elkaar toe de liefde te beoefenen zoals Christus Die ons heeft voorgeleefd. Zoals je waarschijnlijk weet heeft het Grieks verschillende woorden voor liefde. Eros -waar het woord erotiek- vandaan komt, duidt een liefde aan waarbij ik de ander vooral lief heb, omdat ik in die ander iets vind wat ik aantrekkelijk vind. Agapè is het woord dat aanduidt dat je de ander lief hebt met een zichzelf verloochenende liefde. Dan vraag je niet: wat heb ik aan de ander maar wat mag ik voor de ander betekenen? Het is dit woord dat in de Bijbel veelal voor liefde gebruikt wordt. Het is echt iets dat je leren moet. Het blijft een gevecht om de eros de agapè niet te laten verdringen. Bij dit punt wijs je ook op het fenomeen dat in Bijbelse tijden het niet zo was dat je trouwde met degene van wie je houdt, maar dat je ging houden van degene met wie je trouwt. Hierbij kun je ook denken aan het feit dat kinderen werden uitgehuwelijkt. Ik vermoed dat je hiernaar niet terugverlangt en dat jullie zo ook niet aan elkaar gekomen zijn. In ieder geval blijft het ook vandaag roeping van stellen om te houden van degene met wie je getrouwd bent ook al blijkt dat die ander ook een mens is met de nodige beperkingen. In afhankelijkheid van God is die roeping zeker te volbrengen.
5. Het gaat zowel om motivatie als om het gaan van Gods weg. Hier kun je geen dilemma van maken. Argwaan naar jezelf toe kan geen kwaad. Ons hart is immers arglistig en daarom moet we vaak vragen of de Heere ons wil beproeven of Hij geen verkeerde weg bij ons aantreft (Ps. 139: 23 en 24). Langere tijd met elkaar omgaan kan je leren of de weg die je gaat echt Gods weg is. Juist waar je steeds meer naar elkaar toegroeit en de relatie steeds mooier wordt en zich verdiept, mag je dit duiden als een bevestiging van het feit dat God jullie echt voor elkaar bestemd heeft. God werkt vaak langs de middellijke weg.
Je begrijpt uit bovenstaande dat ik toch wel wat aarzeling heb bij je argumenten. Je moet jezelf maar eens eerlijk afvragen of toch niet de wens de vader van de gedachte is en je bij die wens (met de nodige vindingrijkheid) een aantal teksten hebt gezocht. Bovendien denk ik dat het verstandig zou zijn je oor eens bij jullie ouders te luister te leggen en hen de vraag voor te leggen of zij vinden dat jullie al aan een huwelijk toe zijn. Ik hoop dat mijn gedachten jullie wat prikkelen en verder zullen helpen. En uiteraard gun ik het jullie van harte dat jullie relatie mag uitlopen op een goed en gezegend huwelijksleven!
Met een hartelijke groet,
Ds. H. Peet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Peet
- Geboortedatum:15-01-1964
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Sliedrecht (Eben-Haëzer)
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ze zeggen dat na 2 jaar de roze bril aan kracht verliest en je de minder leuke kanten gaat zien van de ander.
Ik heb zo vaak gehad dat ik acuut wou trouwen en dan later was ik zo blij dat ik had geluisterd naar iemand die zei nee. Luister vooral naar je ouders. Ik ben ervan teruggekomen hun raad in de wind te slaan.
http://www.boundless.org/relationships/2017/5-signs-your-relationship-may-be-moving-too-fast
Het moet een wel overwogen stap zijn.
Er komen ook heel wat verantwoordelijkheden bij kijken.