Niet-pluis-gevoel

dr. J. van der Wal | 15 reacties | 26-07-2018| 14:59

Wij hebben een tweeling van vijf jaar oud, een jongen en een meisje. Als zij zonder ons bij hun opa en oma zijn, gaat mijn schoonvader met hen mee naar de wc en veegt hun billen af (ze zijn zindelijk vanaf hun tweede al, dus dit is onnodig). Wij hebben aangegeven dat we dit niet meer willen. Maar nu is het recentelijk weer gebeurd. Mijn dochter zat op de wc en opa kwam er bij. Ze zei dat ze niet wilde dat opa haar hielp maar hij zei dat opa’s dat nu eenmaal mogen doen. Eerder vertelde hij aan ons dat hij mee was geweest naar de wc en dat hij even een cremetje had gesmeerd bij de billen van mijn dochter, omdat het wat rood was. Ik word een beetje misselijk bij het idee dat mijn schoonvader aan mijn dochter zit.

Soms komt mijn dochter huilend thuis en wil ze de weken daarna niet alleen met opa zijn. Ze huilt dan en smeekt mij om niet weg te gaan. De andere keren zegt mijn dochter dat ze zelf opa heeft geroepen toen ze op de wc zat. Wat kan ik nu doen? Mijn man vindt het erg lastig en zegt dat ik mij te veel zorgen maak, maar ik voel me er ontzettend naar onder. Een gesprek met mijn schoonvader hierover lukt niet goed omdat hij vindt dat hij het gewoon mag doen. Wat is nu goed om te doen?

Hier kan ik kort over zijn: dit moet direct stoppen. De redenen daarvoor geeft u zelf aan:
-het is niet nodig want ze kunnen het zelf;
-u zegt dat het niet moet gebeuren en u bent ouder met gezag; daar moet ook een opa zich gewoon aan houden;
-uw dochter zegt dat ze het niet wil en reageert zelfs soms wekenlang (!) zeer emotioneel als opa toch aan haar zit;
-u hebt een sterk 'niet-pluis-gevoel'. 

Er zijn met name twee omstandigheden die ernstig te denken geven. De eerste is dat uw dochter zo lang en hevig kan reageren. Dat is echt een signaal dat u ernstig moet nemen. De tweede is dat uw schoonvader tegen uw duidelijke wensen in, toch het ‘recht’ opeist om dit te doen. Dat getuigt niet van respect en invoelend vermogen en ook niet van het besef dat hier het belang van het kind centraal staat en niet een geheel onterecht geclaimd recht van opa. Dit is niet acceptabel. En neem ook uw 'niet-pluis-gevoel' serieus. 

Daarbij nog dit. Als uw dochter op een ander moment zegt dat ze opa er zelf bij heeft geroepen, kan dat er op wijzen dat ze druk voelt om loyaal naar haar opa te zijn. Deze ogenschijnlijke tegenstrijdigheid kan een extra signaal zijn dat dit voor uw dochter een heel lastige situatie is, die ze als klein en afhankelijk kind niet op aan andere manier kan hanteren. Een reden temeer dus om hier een einde aan te maken.

Dat dit niet eenvoudig is binnen de familieverhoudingen, is duidelijk. Maar dat mag geen reden zijn om dit niet subiet te stoppen. De veiligheid van uw kind moet voorop staan en dat is uw eerste verantwoordelijkheid. 

Met dit alles zeg ik niets over eventueel misbruik. Ik zeg wel dat de signalen beslist te denken geven en nader onderzoek rechtvaardigen. Mijn advies is dat u de situatie bespreekt met Veilig Thuis in uw gemeente. U kunt hen anoniem bellen en de situatie anoniem voorleggen. Doet u dat beslist. Het resultaat kan zijn dat onterechte zorgen worden weggenomen, of dat erger wordt voorkomen en dat u en uw dochter de hulp krijgen die misschien nodig is. 

Dr. J. van der Wal

Dit artikel is beantwoord door

dr. J. van der Wal

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven