Zorgen om broers

Ds. H. Peet | Geen reacties | 22-06-2004| 00:00

Mijn broers luisteren op de computer heel vaak naar onchristelijke muziek. Ik word daar soms bang van. Ze vloeken ook vaak en ik ben bang dat zij niet in de HEMEL komen bij de HEERE. Wat moet ik doen om hen te helpen te leren om niet te vloeken? Of moet ik juist niets doen?

Uit je vraag spreekt bewogenheid met je broers en daar heb ik respect voor. Je signaleert ook dat het je inlaten met het kwade je brengt op een hellend vlak. Van het één komt het ander. Het is dan ook zeker niet ten onrechte dat je jezelf zorgen maakt. Allereerst zou ik je erop willen wijzen dat jij niet de eerst verantwoordelijke bent om je broers op het heilloze van de weg die zij gaan te wijzen. De eerste verantwoordelijkheid daarvoor hebben je ouders. Zij hebben dat lang geleden ook bij het doopvont beloofd. Al weten je broers misschien voor hen nog bepaalde dingen verborgen te houden, die voor jou niet meer verborgen zijn, het kan toch ook hen niet ontgaan dat er zich een bepaalde onverschilligheid van je broers meester maakt. Zij moeten zich toch ook wel afvragen wat er gaande is en daarover met je broers in gesprek gaan! Dit te beseffen mag je verlossen van een bepaalde kramp, denk ik. Jij bent niet de enige en zeker ook niet de eerst verantwoordelijke voor hun eeuwig welzijn!

Uiteraard is het niet verkeerd om zelf deze dingen met je broers te bespreken. Doe het dan wel in alle bescheidenheid en vooral niet met een opgeheven vingertje. Begin maar vragenderwijs: Waarom doe je dat nou? Heb je wel in de gaten onder welke slechte invloed je jezelf stelt door zulke muziek te luisteren? Denk je nu echt dat je daarvan gelukkig wordt? Heb je wel in de gaten dat van het één het ander komt? Hoe moet je dit voor God verantwoorden? Wat denk je met vloeken te bereiken? Vloeken mist ieder doel. Het enige gevolg is dat je de Heere er verdriet mee doet en verdere verwijdering bewerkstelligt tussen de Heere en jou. Zo wat vragen die je aan de orde kunt stellen, al realiseer ik me dat dit best moeilijk kan zijn, zeker als je jonger bent dan je andere broers en ze jou misschien zullen wegzetten als het vrome broertje of zusje.

Het kan ook zijn dat er dingen gebeuren, waardoor je jezelf genoodzaakt ziet om het met je ouders te bespreken. Het is dan wel het beste om dat in de richting van je broers gewoon maar eerlijk te zeggen dat je het bij je ouders ter sprake zult brengen. Als er voor dit laatste geen ruimte is, moet je denk ik ook niet schromen je ouders in te lichten. Die zullen dan wel een weg weten te vinden om de dingen te bespreken die besproken moeten worden zonder dat het de relatie tussen jou en je broers onder druk zet. Dit is geen kwestie van verklikken, maar aan je ouders overdoen wat jou schouders nog niet kunnen dragen. Je doet het toch niet om ze in een kwaad daglicht te stellen, maar omdat je het allerbeste voor ze zoekt. Overigens zou je ook kunnen beginnen met het geven van een hint richting je ouders zonder exact te zeggen wat er gebeurd om ze zelf alerter te maken.

Tenslotte nog één ding en dat is dunkt me het allerbelangrijkste: er is altijd de weg van het gebed. Je mag je broers bij de Heere brengen en Hem vragen of Hij ze het verkeerde van hun leefwijze wil laten aanzien. Je mag ook bidden om wijsheid je broers in alle bescheidenheid en ootmoed te wijzen op het verkeerde van hun doen. Tenslotte is het goed te bidden voor je ouders die als eerst verantwoordelijken je broers hebben te corrigeren.    
 
Tot zover het antwoord, met vriendelijke groet,
 

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Peet

• Geboortedatum:
  15-01-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Sliedrecht (Eben-Haëzer)
• Status:
  Actief

109 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven