Familiegraf onderhouden

Wat zegt de Bijbel over het onderhoud van familiegraven? Zijn nabestaanden daartoe verplicht?

De Bijbel geeft heel veel aandacht aan het begraven worden. Sterven en niet begraven worden werd als iets ergs gezien. Vaak gebeurde dat in rotsgraven, in bergwanden uitgehakt of in spelonken. In Genesis 35: 20 staat dat Jacob een gedenkteken oprichtte op het graf van Rachel. Van nazorg van de graven vernemen we eigenlijk niets.Mogelijk hangt dat samen met de tijd toen die anders was dan nu. In ieder geval werd er niet aan dodenverering gedaan. 
 
Voor zover mij bekend zegt de Bijbel niets over het onderhoud van familiegraven. Of nabestaanden daartoe vandaag verplicht zijn lijkt mij afhankelijk van wat we onder ‘verplicht’ verstaan. Verplichting in de zin van een wet van Meden en Perzen kan het niet zijn. Verplichting in morele zin is een andere zaak. Uit respect voor en liefde tot overleden familieleden lijkt het me goed om graven te verzorgen, ook als het geld gaat kosten. De vraag is ondertussen wel tot hoe lang dit moet doorgaan? Een vraag die ook belangrijk is in verband met het ruimen van graven. Verder speelt mee hoe nauw de familierelatie is en of de kosten gedragen kunnen worden. Vanuit liefde en respect voor de overledenen, zeker als we hen gekend hebben en er een nauwe familierelatie was, lijkt het me een heel goede zaak zo lang mogelijk de graven te onderhouden. Mogelijk door het zelf te doen of door het te laten doen. 
 
We geloven in de wederopstanding van de doden op de jongste dag. Wat zou het mooi zijn als de Heere Jezus onze overleden familieleden dan zou vinden in een goed verzorgd graf. Maar nogmaals, het moet mogelijk zijn en Jezus staat niets in de weg om de opstanding te verrichten, want aan Hem is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Het belangrijkste is dat we dan op die grote dag zullen mogen opstaan met een nieuw verheerlijkt lichaam, waarmee we Hem zullen mogen dienen en loven. Daartoe is nodig Hem nu aan deze kant van het graf, in het heden der genade,  reeds te voet te vallen als onze Heiland en Redder. 

Ds. R. H. Kieskamp