Vraag
Ik ben een vrouw, een half jaar geleden bevallen van ons derde kindje. Mijn man wil graag weer gemeenschap hebben, maar ik heb er totaal (nog) geen behoefte aan. Dit is frustrerend voor mijn man. Hij respecteert mij en dwingt mij ook nooit. Ik vind het niet fijn als hij zichzelf gaat bevredigen. Hoe kunnen we dit oplossen?
Antwoord
Er kunnen verschillende redenen zijn waarom een vrouw na de bevalling nog geen behoefte heeft aan gemeenschap. Vermoeidheid (angst voor) pijn, vooral bezig zijn met het moederschap. Het kan helpen om eens na te gaan waarom de behoefte ontbreekt.
Er spelen ook hormonale factoren mee: langere tijd geen gemeenschap hebben maakt dat de stoffen die daarbij aangemaakt worden en maken dat de zin, de lust toeneemt, ontbreken en de behoefte eerder minder dan meer wordt. Zin kan ook ontbreken als er te weinig emotionele verbinding is, man en vrouw zijn druk met hun eigen dingen, er is te weinig tijd voor een gesprek, te weinig echte aandacht voor elkaar.
Je kunt ‘zin maken’ door weer heel rustig aan te beginnen, niet meteen met gemeenschap, maar met praten, vasthouden, strelen en knuffelen. Spreek af dat dat niet meteen leidt tot gemeenschap, laat het de eerste keren hierbij. Zoek je man regelmatig op, raak aan en laat je aanraken, streel en laat je strelen. De kans is zeker aanwezig dat de zin, de behoefte weer gaat groeien.
Joke Ronner-Wattel
Dit artikel is beantwoord door
- Geboortedatum:
26-06-1960
- Kerkelijke gezindte:
Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:
-
- Status:
Actief
151 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zit je hoofd te vol? De zorg voor drie kinderen, kan pittig zijn.... Of ben je bang voor een nieuwe zwangerschap? Bespreek waarom je geen zin hebt en zoek samen een oplossing! Ik hoop dat jullie samen een creatieve oplossing vinden om op een, voor jullie beiden, prettige manier intiem met elkaar te zijn...
Bedenk dat het niet goed is om niet te vrijen samen. Je man heeft er overduidelijk wel behoefte aan. Bijbels gezien moet je aan die behoefte tegemoet komen zodat je man niet gaat zondigen. Zeker als er geen lichamelijk belemmering is, moet je echt aan je plicht gaan voldoen. Paulus is hier heel duidelijk over dat je lichaam niet van jezelf is maar van je partner. Wanneer je je man de seksuele gemeenschap onthoudt zal hij gaan vallen in masturbatie of het op een andere manier gaan krijgen. Ook is het niet goed voor je emotionele band met je man. Je focus ligt dan op je gezin en de kinderen en die speciale band met je man is er dan niet. Je bent meer vrienden dan partners. Dat kan zelfs uiteindelijk het einde zijn van je relatie.
Ga ervoor bidden of de Heere jullie seksuele relatie weer zal herstellen. Vraag Hem wat de reden is dat je geen zin hebt (als je dit niet weet) en vraag Hem of Hij dat deel in jou weer wakker zal maken. En het is natuurlijk bid en werkt... probeer elke dag even in gedachten aan seks te denken, dat kan al goed helpen om het uiteindelijk ook te gaan doen.
3parels, ik snap wat je bedoelt, maar vind het nogal heftig wat je schrijft... een man moet ook met verstand bij zijn vrouw wonen en intimiteit kun je wel stimuleren maar niet forceren... als je dat wel wilt doen, kan dat ook averechts werken...
beste, ik begrijp het van jou en ook van je man. Jij zit met 3 jonge kinderen volledig in de moederrol en bent het "vrouwzijn" (even) kwijt.
Maar hebben jullie allebei er wel eens over nagedacht dat seks/vrijen meer is dan alleen maar gemeenschap. Concreet bedoel ik dat je je man ook kunt bevredigen zonder gemeenschap.
Bij ons op de poli wordt bij de mensen die dit na de bevalling als probleem ervaren aangeraden om één avond per week of per 2 weken oppas te vragen en gewoon een avond samen iets ondernemen, wandelen, ergens eten etc. Zodat de moeder gewoon vrouw van...is en de vader man van...is. even weer de rol maken die je ook gewoon hebt maar door de omstandigheden even zoek geraakt is. Niet om dan te zeggen: dan moet er ook gelijk daarna gemeenschap plaats vinden maar om weer aandacht voor elkaar te hebben. Begin weer met ontdekken van elkaar, en praat ook hierover. Pas als je weet wat je tegenhoudt kun je er ook wat mee. Als het is omdat je bang bent voor een nieuwe zwangerschap dan kunnen jullie bespreken hoe je dit anders gaat doen. Als het is omdat je bang bent dat de kinderen wakker worden kun je hiermee aan de slag gaan. Als je s avonds te moe bent kun je kijken of een uurtje eerder de wekker zetten een mogelijkheid is. Zo is er echt wel een oplossing te verzinnen. En als je merkt dat het alleen is dat je er geen behoefte meer aan hebt dan kun je kijken hoe je dit veranderen kan. Door meer met je man samen te zijn kun je dit weer opkrikken, er de tijd voor te nemen om in de stemming te komen. Er zijn echt veel meer vrouwen die dit zo ervaren, is echt niet raar. Helaas is niet iedereen hier open over en kan het heel scheef gaan groeien. Door op tijd aan de bel te trekken zoals je nu doet kun je samen of evt met hulp (bij poli's gynaecologie is vaak ook een seksuologe werkzaam) hier uitkomen!
