Bijna ondraaglijk verdriet
Alie Hoek - van kooten | 2 reacties | 13-03-2018| 08:07
Vraag
Ik ben een meisje van 16 jaar en heb veel zorgen. Er is iemand die dat weet, maar heeft eigenlijk ook geen oplossing. Waarom kan God mij zoveel verdriet doen? En God ziet toch dat het bijna ondraaglijk is? Soms zie ik het echt helemaal niet meer zitten en is alles echt zwart om me heen. Ik wil geen mensen pijn doen en daarom niet praten met een psycholoog. Wat moet ik doen?
Antwoord
Beste vraagstelster,
Toch is het goed om je zorgen met iemand te delen. Je hebt dat gelukkig ook gedaan, al had die persoon geen oplossing voor je. Maar waarom zou je niet gaan praten met een psycholoog? Ik neem aan dat je met je 16 jaar nog op school zit en op de meeste scholen hebben ze een schoolpsycholoog of maatschappelijk werker. Ik zou je echt willen aanraden daar naar toe te gaan. Een psycholoog en maatschappelijk werker hebben een beroepsgeheim en mogen er dus met niemand over praten. En als jij met een deskundige over een moeilijke situatie praat, doe je daarmee ook geen mensen pijn. Heb je het gevoel dat je dan diegene die jou die zorgen heeft aangedaan pijn doet omdat je erover praat met een deskundige? Het is mooi van je dat je anderen geen pijn wilt doen maar ondertussen heb je zelf wel veel pijn. En het lucht echt op als je je verhaal aan iemand kwijt kunt ook al is er misschien niet direct een oplossing voor handen. Bovendien kan zo iemand je adviezen geven hoe je er mee om moet gaan. Als je er alleen mee blijft zitten, dan dreig je erin vast te lopen.
Je schrijft: “Waarom kan God mij zoveel verdriet doen? En God ziet toch dat het bijna ondraaglijk is?” Allereerst is het niet zo dat God ons dit aandoet. Het heeft met de gebrokenheid van de schepping te maken. En daar krijgen we allemaal mee te maken. De een krijgt met een lichamelijke ziekte te maken, een ander met een handicap. Weer iemand anders krijgt ontslag of maakt sterfgevallen in de directe omgeving mee. Enzv. De Heere kijkt niet van een afstand toe. Je mag zeker ook met dit probleem in gebed naar God toe gaan. Ook dat kan steun, rust en kracht geven dat de Heere God er van afweet. Ook is het zo dat de Heere er voor zorgt dat er allerlei hulpverleners zijn die je willen helpen. Als je lichamelijk ziek bent, ga je naar een arts. En als je moeilijkheden hebt zoals jij, kun je hulp krijgen van een psycholoog. Maar je moet dan wel van die hulp gebruik willen maken.
Alie Hoek-van Kooten
Dit artikel is beantwoord door
Alie Hoek - van kooten
- Geboortedatum:27-08-1949
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Auteur van o.a.
- 'Vonk of vuur' (als je verliefd bent...)
- 'Trouw en teder' (seks in het huwelijk)
- 'Verkeringsperikelen' (50 vragen)
- 'Tiener op weg' (seksuele opvoeding)
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik hoop echt dat je hulp gaat zoeken. Het is niet goed alleen met jouw problemen te blijven lopen. Volgens mij doe je er niemand er een plezier mee dat het niet goed met je gaat. Spreek uit wat je dwars zit, vertel je verhaal. Zoek een luisterend oor en begrip en steun bij een vertrouwd persoon. Je hebt het nodig en je verdient het. Ook al moet je dan misschien negatieve dingen over iemand vertellen, doe het toch maar.
Stel dat een vriendin van jou, in jouw omstandigheden was, wat zou je dan adviseren? Ik denk dat ze toch praat, zodat mensen met haar mee kunnen leven en haar helpen...?! Doe dit dan zelf ook alsjeblieft!
Ik wens je heel veel moed en begrip toe en hoop dat je gaat praten en dat het beter met je zal gaan! Je bent een mooi en waardevol mens!
Groetjes...
Heel veel sterkte en kracht toegewenst, je bent het waard
