Teveel op mijn bordje
C. M. Chr. Rots - de Weger | 3 reacties | 26-02-2018| 08:02
Vraag
Ik zie geen uitweg meer. Mijn man en ik hebben erg veel ruzie en snappen elkaar niet, ook al willen we dat wel. Er is geen affectie meer. Op mijn werk is een reorganisatie. Mijn baan staat al maanden, zo niet jaren, op het spel. Onze kinderen merken dat het tussen papa en mama niet goed zit. Relatietherapie hielp niet. Gesprekken met een predikant liepen op niets uit. We moesten maar actief blijven in de kerk en wachten tot het beter ging.
Vrienden waar we mee optrokken hebben te kampen met een ernstige ziekte. Ook onze zoon was een jaar ziek. Ik kan met niemand praten. Ik bid wel, maar er is geen uitkomst. We hebben ons tot het uiterste ingezet voor elkaar, maar het lukte toch niet. Ons is meegegeven dat God de getrouwden altijd wil bijstaan. Ik merk daar echter helaas niets van. Alle affectie tussen ons is weg. Ik probeer er te zijn voor mijn kinderen, voor onze vrienden en voor mijn collega’s maar niets lukt meer. Ik krijg steeds meer negatieve feedback. Mijn man is niet tevreden over het huishouden, ook vindt hij dat ik zeur over mijn werk. Op mijn werk moeten er mensen uit en is iedereen tot het uiterste gespannen. Ik deel hierover nu dus nog maar zo weinig mogelijk met mijn man, hij wordt er boos van. Ik probeer door te leven voor de kinderen, maar het lukt steeds minder goed.
Ben ook al onder behandeling geweest. Volgens de arts ben ik niet depressief, maar heb ik teveel op mijn bordje. Echter lukt het nergens die last te verminderen. Heb wel geprobeerd hulp te zoeken, maar er is niemand in mijn omgeving die kan bijspringen. Hoe kan ik nu in deze omstandigheden toch een goede moeder zijn? Ik bid om kracht maar heb geen energie meer. Ik wil dat mijn kinderen wél gelukkig zijn. Alleen hoe zorg ik nu goed voor hen. Ik kom er niet goed uit.
Antwoord
Beste mevrouw,
Van alles geprobeerd en niets helpt. Gelukkig hebben we Refoweb nog waar u anoniem uw verhaal kwijt kunt. Helaas, helaas, dat gaat niet werken als u zélf geen verandering aanbrengt!
U bent onder behandeling geweest, schrijft u, en de conclusie was dat u teveel op uw bordje hebt. Dat is ook mijn gedachte na het lezen van uw brief. U trekt het niet. Nee, geen wonder als u vindt dat u alle ballen in de lucht moet houden. Ga om de tafel zitten met manlief en bespreek waar het ánders kan. Minder werken, of zelfs stoppen in deze spanningoproepende baan? Ander werk zoeken? Echtgenoot en/of kinderen betrekken bij huishoudelijke taken? Minder kerkelijke activiteiten ontplooien? Oppas inschakelen (natuurlijk is er iemand te vinden: probeer een jongere van de kerk bijvoorbeeld, of vraag eens aan de buren,eventueel met gebruikmaking van een babyfoon), zodat u een ontspannen avondje kunt organiseren met uw echtgenoot.
Een wandeling samen kan al een eerste stap in de goede richting zijn. Het ontspant en geeft gespreksmogelijkheid. Wie weet worden het stappen in groeien naar elkaar! Ik noem maar wat.
Wachten tot het vanzelf beter gaat werkt niet, want veranderingen gaan nu eenmaal niet vanzelf. Hoeveel therapieën er ook nog volgen, nadat u eerder afgehaakt bent: als de hulpvrager niet luistert naar gegeven adviezen, richtlijnen of eventuele huiswerkopdrachten verandert er niets en groeit de onvrede uit tot bitterheid. Aan de bak dus, en kritisch kijken naar uzelf: wat zou u veranderd willen hebben? Begin bij wat u het eerste te binnen schiet, want dát is het grootste struikelblok. Toegeven, dat juist op dat punt verandering nodig is, maakt een volgende stap mogelijk: veránderen!
Ja, God wil elk mens bijstaan, in welke omstandigheden dan ook. Dat we daar soms zo weinig van zien ligt aan de manier waarop wij kijken! Soms wíllen we niet zien. Maar wellicht is dit zo’n eye-open-moment: ga met uzelf aan de slag. Vraag daarbij hulp van uw echtgenoot. En eventueel nogmaals relatietherapie.
U hebt nu déze stap gezet... zet ook de volgende! In het belang van u zélf en van uw hele gezin!
Natuurlijk mag u mij nog eens schrijven!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik heb toch nog een vraag aan de vraagsteller: Wat zouden wij praktisch gezien voor jou kunnen doen? Waar ben het meest mee geholpen?
Veel sterkte!
Haggai
En wat doet meneer daar zélf aan? Of heeft hij nooit geleerd hoe een wasmachine werkt?
Google eens op gaslighting misschien herken je je er wel in.
En waarom zeg ik dat ? In het kleine stukje wat je schreef zie ik een sterke vrouw die graag alles goed wil hebben die het iedereen naar de zin wil maken en daardoor zichzelf voorbij loopt, wegcijfert, rekening houd met wat ze wel en niet kan zeggen. Dit was mijn leven 19 jaar lang, totdat er iemand me wees op wat ik hierboven benoem, en degene die dat gedaan heeft ben ik nog steeds dankbaar. Toen snapte ik wat er gebeurde.
Succes en heel veel sterkte, kracht en God onmisbare zegen toegewenst
