Steeds weer zonde belijden
Ds. E. Gouda | 1 reactie | 13-02-2018| 13:55
Vraag
Ik heb mijn bedenkingen, mijn twijfels, over zonde belijden en vergeving. Ik wil mijn vraag opdelen in twee stukken om het overzichtelijk te houden.
1. Als ik geloof dat mijn zonde vergeven zijn door het bloed van onze Heere Jezus, en ik kan het uitjubelen van blijdschap en dankbaarheid (omdat Hij op wat voor manier; door het lezen in de Bijbel of het horen en of bekijken van meditaties of kerkdiensten mij er op wijst dat Hij mijn zonde vergeeft) en ik Hem dan alle lof wil toezingen die Hij zo waard is en tegen iedereen die het wil horen vertel wat er is gebeurd, hoe kan het dan dat ik twee dagen later –als er iets is gebeurd- ik mezelf weer aanklaag en beschuldig over diezelfde zonde? Tot het moment dat het hele ‘riedeltje’ zoals hierboven geschreven staat, weer opnieuw begint. Ik neem het me dan best wel kwalijk dat ik een zwak geloof heb. Hoe, wat waar en waarom?
2. Zonde met betrekking tot karakter, iets te snel zeggen en dan pas nadenken of vragen al beantwoorden zonder de volledige vraag te hebben gehoord. Ik weet uit mijn omgeving dat dat andere mensen kapot kan maken als ze niet gehoord worden. God eist van mij dat ik me naaste lief heb, maar ik heb mezelf vaak net iets liever. Hiermee kan ik het bij tijden moeilijk hebben. Want dit zijn allemaal zonden. Ik vraag om vergeving, om de hulp van de Heilige Geest, dat Hij me leidt. Maar er gaat geen dag voorbij dat me dit volmaakt lukt en ik er bijna cynisch van word als ik mezelf weer hoor bidden: “Heilige Geest, help me met het er zijn voor anderen. Werk door mij heen.” Nou weet ik en geloof ik dat voor beide vragen geldt dat de duivel er ook is en dat hij mij in een cynische of ongelovige bui en het erg zondige gevoel wil gooien. Want als ik in zo’n stemming ben sluit ik me juist af voor vergeving en hulp van Hem. Zoals u tussen de regels door kunt lezen zijn dit soms cirkeltjes waar ik tegen aanloop.
Antwoord
Beste vragensteller, dank voor je eerlijke vragen waarin je jezelf niet spaart. Heerlijk om als zondaar te leven uit de vergeving van de zonden. Te weten: Het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinigt van ALLE zonde.
Wat is dat ook alweer “de vergeving der zonden”? De Heidelbergse Catechismus antwoordt: “Dat God, om des genoegdoens van Christus' wil, al mijn zonden, OOK MIJN ZONDIGEN AARD, WAARMEDE IK AL MIJN LEVEN LANG TE STRIJDEN HEB, nimmermeer wil gedenken, maar mij uit genade de gerechtigheid van Christus schenken, opdat ik nimmermeer in het gericht Gods kome.” Dat is het!
Maar dan begint het ook. Wat? Een strijd op leven en dood. Hoogtepunten en dieptepunten wisselen elkaar af in het geestelijke leven. Het is de ervaring van elke christen. Wat jij schrijft is daarmee herkenbaar.
Ik zou je willen adviseren om gebruik te maken van de genademiddelen (Gods Woord, de sacramenten, het gebed, enzovoort) en hiernaast ook de Christenreis van John Bunyan te lezen. Dit boek zal je helpen om de dingen waar jij en ik mee worstelen beter te begrijpen en zal ons tegelijk aansporen om het alleen en blijvend van Christus in het strijdperk van dit leven te verwachten. Want wij zijn toch zwak... (Ps.103), maar in en door Hem is een christen meer dan overwinnaar (Rom. 8). Volmaakt wordt het niet in dit leven, maar “Uw komst is 't, die mijn heil volmaakt!”
Ter bemoediging een lied van Dirk Rafaelsz. Camphuysen:
Daar moet veel strijds gestreden zijn;
Daar moet veel leeds geleden zijn;
En veel gebeds gebeden zijn;
En Christelijke zeden zijn;
Een nauwe weg betreden zijn,
Zolang wij hier beneden zijn:
Zo zal 't hierna in vreden zijn.
Een meelevende strijdgroet,
Ds. E. Gouda
Dit artikel is beantwoord door
Ds. E. Gouda
- Geboortedatum:25-12-1968
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat je verkeerd doet is vergeven. Het verkeerde doen is niet wie je bent. Gods kind is wie je bent. Dit geeft je het vermogen om je fouten toe te geven. Je fouten zijn immers wat je gedaan hebt, niet wie je bent. Ook complimenten zijn slechts commentaar op wat je doet, daar hoef je niet van afhankelijk te zijn als Gods kind. Je hoeft er niet van te leven dus word er ook niet hoogmoedig van, maar geeft de eer door aan degene die je het vermogen heeft gegeven tot het doen van goede dingen: God.
Het enige wat je kunt doen om Zijn vergeving te blokkeren, is je hele leven lang weigeren naar Hem toe te komen, Zijn geschenk daarmee afwijzen, de vergeving niet aannemen. En laat dat nou net zijn wat de duivel graag wil. Daarom fluistert hij mensen leugens in dat ze het nu wel zo verpest hebben dat ze niet meer naar God terug mogen komen.
De heiliging die volgt op de vergeving bestaat uit het volgende: De heilige Geest wil in je hart komen wonen, daarom gaat Hij het ‘opruimen’. Hij leert je steeds minder egoïstisch te zijn en alle eer aan God te gaan geven. Ook mag je groeien in de vruchten van de Geest (liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, nederigheid, zelfbeheersing). Hoe gebeurt dat? Beproevingen. Als je God vraagt om zelfbeheersing te leren, grote kans dat Hij binnen de kortste tijd iets op je weg brengt waarbij je het moeilijk vind jezelf te beheersen. Als je hierin faalt, is dit een fout waarvan je iets leert, op die manier keert God het dan ten goede. Als je de volgende keer weer een beproeving krijgt weet je waar je valkuil zit en waar je niet in moet trappen. Gods doel met een beproeving is dat je ervan leert. Hij wil niet dat je de fout ingaat, maar als je dat wel doet wil Hij nog steeds dat je ervan leert, niet dat je jezelf uit gaat schelden en niet meer bij God terug komt uit schaamte. Natuurlijk mag je je schamen en God vertellen hoe je ervan baalt dat het misging. Vergeet echter niet hoe goed Hij is, hoe lief Hij jou heeft als Zijn kind en hoe graag Hij jou wil helpen en leiden en een relatie met jou wil, hoe graag Hij daarom wil dat je terugkomt. Ga juist naar Hem toe als je baalt van je fouten, jij kunt ze niet zelf oplossen, Hij kan dat en wil dat heel graag voor je doen, met jouw medewerking. Als je naar God toekomt met moeilijkheden is Zijn eerste vraag niet: ‘en... wat heb je er zelf al aan gedaan om het op te lossen?’ Nee, Hij wil juist graag dat je een probleem metéén als eerste bij Hem brengt, je hart bij Hem uitstort en je door Hem laat leiden in het omgaan met het probleem. Hij wil jouw karakter verbeteren zodat je meer op Jezus gaat lijken. Het enige wat je hoeft te doen, de enige voorwaarde voor vergeving is dat je naar Hem toegaat, in ontvangst neemt wat Hij je wil geven. Ook daarin zijn wij geen foutloze mensen, en het is ook niet zo dat als je niet elke dag naar God toe bent geweest en het even verslapt is, de vergeving opeens weg is. Maar kom terug! Alles wat Hij met jou doet om je leven te heiligen komt ná de vergeving, het is nooit een voorwaarde voor verdere vergeving. Onthoud ook: wij zijn in de macht van de zonde geboren op deze wereld. Om ons hiervan te bevrijden kwam Jezus en is nu de Heilige Geest in ons hart, die niet van deze wereld en zonder zonde is. Dit levert strijd op van onze oude zondige ‘ik’ en het aardse lichaam waar wij in leven, tegen de vernieuwde Geest in ons die het goede, onaardse Goddelijke wil. Zolang wij op deze aarde leven, zullen wij helaas nog zondigen. Als wij sterven, en onze eeuwige ziel loskomt van ons aardse lichaam, dán zullen wij pas permanent van de zonde vrij zijn en als Gods kinderen bij Hem mogen wonen. Dat is wat God ons met Jezus komt heeft beloofd, en wat de Heilige Geest in ons doet is een voorproef hiervan. Geef dus de moed niet op als je beproevingen ondervindt, want dit betekent juist dat God met je bezig is! Laat je niet ontmoedigen door leugens van de duivel dat je niet meer naar God terug mag, je mag in dit hele leven élk moment naar God terug! Wat je ook doet, je bent Zijn kind en Hij houd van je, wacht op je en wil je helpen.