Man wordt kriebelig
C. den Hamer | 19 reacties | 06-02-2018| 11:56
Vraag
Ik heb een persoonlijke vraag, waar ik niet anders dan anoniem een antwoord voor hoop te vinden. Omdat ik zelf het gevoel heb, na samen een stel lieve kinderen ontvangen te hebben, nu even vooral psychisch niet nog een zwangerschap aan te kunnen, hebben we besloten om door onthouding in de vruchtbare periode dit te voorkomen. Dit omdat ik niet tegen andere voorbehoedsmiddelen zoals de pil etc kan.
Nu loop ik vooral tegen het volgende aan. Wanneer we dus een tijdje geen seks gehad hebben, wordt mijn man ‘kriebelig’. Hij gaat dan onder andere dubbelzinnige opmerkingen en schunnige gebaren maken. Soms ook waar de oudere kinderen bij zijn. Ik vind dat verschrikkelijk! Gênant ook. Ik laat dat dan ook wel merken door er iets van te zeggen, maar het dringt niet door of hij wordt boos (“je wilt toch nooit”). Het roept ook een afkeer op zodat ik op de momenten dat het wel ‘veilig’ zou kunnen, niet eens de behoefte meer heb. Het respect sijpelt zo een beetje weg en dat heeft dan weer tot gevolg dat we soms gewoon langs elkaar heen leven.
Hoe kan ik hier nu het beste mee omgaan, want ik heb soms de neiging om maar toe te geven om dit puberale gedrag te voorkomen. En dat wil ik ook weer niet, het moet toch uit wederzijdse liefde zijn. Hopelijk kunt u mij helpen?
Antwoord
Beste vragenstelster,
Het probleem wat je hier aansnijdt noemen we in binnen de seksuologie verschil in verlangen. Het probleem lijkt kennelijk te zijn ontstaan nadat er besloten werd tot onthouding als voorbehoedsmiddel. Denkbaar is dat daardoor de frequentie van het vrijen verminderd.
Wat mij opvalt is dat over de moeite die dat geeft niet goed gecommuniceerd wordt. Ik weet niet of jij en je man samen op een rustig moment hebben gesproken wat er aan moeite beleefd wordt door de keuzeverandering? Is de keus welbewust genomen door beiden om voor onthouding te kiezen? En dat dit consequenties heeft voor de mate van seksuele omgang? Is er gesproken over andere oplossingen i.p.v. alleen penetratie?
Jullie zijn enigszins terecht gekomen in een sfeer van aanval en verwijt en dat geeft verwijdering. Dat heeft gevolgen voor de intimiteit, ook geestelijk en het veilig kunnen voelen bij elkaar.
Ga samen om tafel en doe het gesprek over. Neem opnieuw de keuzes door en neem elkaar serieus ook in de moeiten die beleefd worden, over en weer. Samen het geschenk van de seksualiteitsbeleving gekregen te hebben van God binnen onderling respect is te mooi om stuk te laten gaan.
Succes en Gods zegen bij elkaar ontmoeten op dit onderwerp,
Kees den Hamer
Dit artikel is beantwoord door
C. den Hamer
- Geboortedatum:15-03-1953
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:Zwolle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Psychotherapeut/Seksuoloog NVVS, GGZ Cruciaal
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Na de uitvinding van de anticonceptiepil zijn we die opdracht eigenlijk nogal vergeten, maar de sterke gevoelens zijn niet verdwenen. Daarom is seksuele onthouding voor veel gehuwden, (vooral mannen) gewoon te veel gevaagd, met dan ook nogal wat ongewilde en zelfs 'gevaarlijk foute' gevolgen.
Zonder vanuit mijn plaats een houding voor te willen stellen wil ik toch voor deze natuurgebonden wetmatigheid meer duidelijke erkenning vragen.
Je kunt toch ook seksuele omgang hebben met elkaar zonder dat er penetratie plaatsvind?
ik vind het erg gemakkelijk om als man maar gewoon je lusten uit te kunnen vreten wanneer je een kriebel voelt. En volkomen belachelijk dat goed te praten.
Als je als man zo rondloopt moet je om castratie gaan vragen want er is ergens toch een draadje verkeerd aangesloten.
Dit man-beeld hoor ik vaak in ref kringen, en is totaal verknipt. Met een normale opvoeding is het helemaal geen probleem jezelf in de hand te houden.
En er zij vele andere wijzen om samen sexualiteit te beleven.
Hier zijn zoveel huwelijken door kapot gegaan.
Er wordt hier helemaal niet gekapt,alleen de z.g.n onveilige dagen worden
gemeden. Trouwens hoe moet het dan met zeevarenden,militairen,of als
een partner hetzij man of vrouw ziek is? Hebt u er dan begrip voor om maar
op de schunnige tour te gaan?
Ziek of zeevarend is wat anders. Ik zeg niet dat het goed is wat ie doet, maar hij wordt nu verzocht omdat ie kennelijk geen zelfbeheersing heeft. Als ze nou ziek was daxou ie niet moeten zeuren, maar dit is geen goede reden om te zeggen: hou je maar in.
Dat bevreemdt uiteraard niet in het minst, hoort immers wel bij 'deze tijd' en is eigenlijk ook de reden van mijn aandacht voor deze 'achterkant van het gelijk.'
Die 'achterkant' gaat terug naar de scheppingsoorsprong met de bedoeling van seksualiteit, los van alle verwording en verloedering welke we nu waarnemen.
'Dit man-beeld hoor ik vaak in ref kringen, en is totaal verknipt', zien we hans schrijven. Goed zo, dan hoort het hier wel thuis, zeg ik dan. En daarbij stel ik de vraag wat er dan wel 'verknipt' is aan onze Bijbel als het heilige Woord van de grote Schepper van al wat leeft.
Overigens vind ik echtparen welke kinderen durven krijgen veel stoerder dan hen die 'vele andere wijzen om samen sexualiteit te beleven' weten te vinden.
In de jaren '70 werden vrouwen gemiddeld op hun 24e moeder, las ik.
Nu zou dat al zijn opgeschoven naar ruim hun 29e, was de waarschuwende boodschap. Ons autochtone geboortecijfer ligt op zo'n 1,3. Dat is ver onder de benodigde 2,1 kinderen om überhaupt niet uit te sterven.
Als u hogere nationale geboortecijfers leest, dan komt dat vooral door onze moslim-medelanders. Onlangs nog werd hun het krijgen van 5 kinderen opgedragen door sultan Recep Tayyip Erdogan, weten we nog?
Het was wijlen Muammar Kaddafi welke ooit reeds voorspelde dat zij met hun baarmoeders Europa zouden veroveren. Dat was geen grootspraak!
Tellen we daarbij ook nog de ongeremde migranten instroom uit voornamelijk moslimlanden, dan is het rekenkundig te verwachten dat het kalifaat niet meer ver weg is.
Op de alternatieve anti-nep-media zag ik hoeveel uitkering een instromende moslimman met zijn 4 vrouwen en 23 kinderen toebedeeld werd.
Dat verraad ik niet, maar denk wel met weemoed terug aan de tijd dat onze moeders nog 8-12 kinderen kregen in een onbezoedeld huwelijksbed ...
Moet ze dan maar doorgaan en zien waar het schip strandt, alleen omdat jij bang bent voor een komend kalifaat? Of om wedstrijdje te doen met de zgn 'moslimmedelanders'?
Jij bent overduidelijk geen vrouw, en blijkbaar voorstander van een 'ongeremd maar raak leven' voor de pleziertjes van de man en wat de vrouw daarvan vindt of voor problemen van ondervind, ach die heeft maar te luisteren naar de 'natuurgebonden wetmatigheid', uitgelegd door de man. Al zou ze daardoor in een inrichting belanden, dat is niet belangrijk.
Zou jij, wanneer je boer was, zaaien in de winter? Simpelweg omdat het zaad bschikbaar is? Nee toch zeker.
Zo is dat in het huwelijk ook. Met verstand bij je vrouw leven heet dat.
En daar is voor mij natuurlijk niet één nieuwe informatie bij; zo kan het gaan!
Overigens heb ik nog steeds vanaf mijn eerste posting in dezen absoluut geen voorschrift gegeven hè? Wel erg in blijven houden hoor.
Zoals eerder terloops opgemerkt, nieuwgeboren mensen hebben eeuwigheidswaarde, dat wil ik hier gewoon nog weer eens in herinnering brengen. We zijn bedoeld voor de nimmer eindigende zaligheid in de hemel of op de nieuwe aarde.
Ook mensen welke hier nimmer aan een voltooid leven toekomen, zijn niet bedoeld om verloren te gaan voor het hemels paradijs. Heerlijk eigenlijk hè?!
Het is van de 'zwaerte' van uw denominatie afhankelijk, welke verwachting u heeft in kwantitatieve zin van de eeuwige heerlijkheid. Daarbij geldt dus dat van hoe meer mensen u verwacht dat die uiteindelijk verloren zullen gaan, hoe meer mensen er hier geboren zullen moeten worden om Gods Huis vol te maken. Ja, dat is bèta redeneren, dus logica.
Van echte christenen en de in hun geloof geheiligde kinderen verwacht ik in ieder geval dat zij een eeuwige bestemming in grote heerlijkheid mogen verwachten. In onze kerk neem ik nog een vijftal kinderrijke gezinnen waar, daar verblijd ik mij dan over als ze allen eendrachtig om het doopvont zijn geschaard. Wat beloftevol !!
Wat is nu echt de inhoud van je reactie in gewoon, begrijpelijk Nederlands.
En met welke toegevoegde waarde voor de vragenstelster?
(en dat in gewoon begrijpelijk Nederlands, hoop ik)
Mag ik die gedachte, heel ongebruikelijk, nog even wat verder doortrekken?:
Met mijn zoon had ik onlangs een babbel over het mogelijk aantal bewoners straks op de nieuwe aarde, de hemel i.c. het nieuwe Jeruzalem buiten beschouwing gelaten. Die gezaligden, t.w. 'de volken die zalig worden', (Openb.21:24) worden o.a. in dít tijdperk immers geboren.
Omdat bij zinnige verdeling de aarde nu gemakkelijk 10miljard mensen moet kunnen herbergen, kwam ik aan in ieder geval 30miljard mensen bij gelijke grootte als nu en dan zonder zee.
Omdat er straks in die paradijssituatie geen onherbergzame streken meer zullen bestaan, polen, woestijnen, sneeuwbergen (?), kwam mijn zoon wel aan geschat 50miljard. Van dat aantal werd ik heel blij, omdat velen van ons de Heere op dat punt best karig inschatten. (weinig uitverkoren, en zo)
Dan vraag ik u, is het nou oneerlijk van mij, dat ik meen dat de opdracht 'ga heen en vermenigvuldig u' onverkort geldig blijft?
(zo fluister ik heimelijk dat ik eigenlijk zelf ook al 5 jaar overgrootvader had behoren te zijn bij m.i. normaal huwelijksgedrag. Edoch carrière, huis en andere welvaartswensen hebben zo vaak voorrang in deze tijd, toch?)
En 50 miljard is nog te bekrompen, ik lees over een getal dat niemand tellen kan. Je telt niet zomaar tot 50 miljard, maar het kán wel.
'@ben db bd, denkt u niet dat God er zelf wel voor kan en zal zorgen dat Zijn getal vol wordt?'
antw.: Daar ben ik zelfs van overtuigd.
Maar dat is uiteraard wel van invloed op de tijd dat die heerlijke nieuwe situatie zal aanvangen. Met ons versagen vertragen wij m.i. Gods plan (God werkt middelijk!) en klagen onderwijl dat de wederkomst zo lang uit blijft.
citaat:
'En 50 miljard is nog te bekrompen, ik lees over een getal dat niemand tellen kan. Je telt niet zomaar tot 50 miljard, maar het kán wel.'
antw. Komen we 'de schare die niemand tellen kan' niet alleen tegen in Op.7:9 e.v., voor Gods troon? En bestaat die niet uit martelaren, komende uit de grote verdrukking, naar vers 14? In hst.6:9-11 komen we de zielen van de eersten(?) al tegen onder het altaar in de hemel. Die mensen zijn wel de kop afgehakt om het geloof, geslacht zegt de HSV.
En ja, in Op.20:4 zien we hen dan weer tot leven komen op aarde.
Vraag echter: gaan we het daar liever op aan laten komen met onze moraal?
Er is iets mis met beiden hierin. Een stuk zelfbeheersing voor de man is normaal, maar ook een stuk communicatie van de vrouw. Als de vrouw geen seks wil (of kan i.v.m. mogelijke zwangerschap die dan zou volgen (zeer begrijpelijk)) dan kan er nog wel contact zijn ook seksueel tussen beiden.
Gegarandeerd: de man zoekt een stukje troost die hij normaal zou ontladen met een orgasme en weer helemaal tevreden zijn. Maar deze man zoekt mijns inziens vooral ook een stuk liefde en troost. Met alleen maar je eigen mening doen, creëer je als vrouw afstand, iets wat behoorlijk destructief is!Let wel: een man heeft feitelijk meer aan respect, duidelijk respect en waardering, dan alleen aan sex!
Ook nog een andere noot:
Onthouden als de vrouw net vruchtbaar is, wordt sterk gepromoot in de refo cultuur, maar is feitelijk zeer tegennatuurlijk. Het heeft ook iets dubbelzinnigs. Juist als je beiden graag zou willen vrijen, kun je niet vrijen... Let wel. als ze vruchtbaar is, is de vrouw juist het meest aantrekkelijk, ze stoot allerlei lekkere luchtjes af waardoor de man nog meer seksueel geprikkeld is.
Het klinkt misschien simpel, maar gebruik dan een condoom als het echt niet lukt om wel lekker te kroelen, maar geen geslachtsgemeenschap te hebben. Maak wel beiden een heel duidelijke keuze!