Strijd om geaardheid

(MA) D. Rosbergen | 1 reactie | 30-01-2018| 11:22

Ik ben ongeveer 30 jaar oud en weet vanaf de basisschool dat ik niet op vrouwen val. Degene die het weet op dit moment, ben ik alleen. Af en toe waren er momenten dat ik afsprak met een meisje, maar het liep eigenlijk nooit op iets uit. Het gaat gewoon niet. Ik probeer me al jaren uit groepen met leeftijdgenoten weg te houden omdat ik bang ben dat anderen mijn geheim ontdekken. Het beangstigt mij. In mijn spreken over homo’s laat ik duidelijk merken dat ik het iets verschrikkelijks vind enz. Dit doe ik zodat anderen maar niet denken dat...

Als ik seksuele gedachten heb, verkeerde sites bezoek of aan jongens denk voel ik mij vies. Soms weet ik mijzelf geen raad. Ik voel steeds meer de trekkracht naar een relatie, maar Gods Woord en wet weerhouden mij. Ik verlang naar geborgenheid, liefde en (ik zeg het met schaamte) seksualiteit. Soms weet ik mij geen raad. Strijd en nog eens strijd. Het is de ene dag erger dan de andere, maar het steekt zo vaak de kop op. Wat moet ik doen? Ik ken de Bijbel goed, weet de teksten die erover gaan. Maar ik zit tussen twee vuren. Aan de ene kant mijn hart, aan de andere kant Gods wet. En ik verlang ernaar om mijn hart te volgen. Ik wil... ja wat wil ik eigenlijk? De toekomst is mist...

Beste jongeman,

Bedankt voor je vraag! Hierin proef ik strijd. Je weet al heel lang dat je gevoelens hebt voor jongens. Misschien heb je gehoopt, dat het door contact met meisjes wegging, maar het blijft. Je laat aan anderen iets anders horen, als dat je van binnen voelt. Je weet dat je je gevoelens niet mag praktiseren. Anderzijds verlang je naar liefde, intimiteit en seksualiteit, zoals je aangeeft. Wat te doen? 

Het is een strijd tussen je verstand en je gevoel. De vraag i, waar deze gevoelens naar hetzelfde geslacht vandaan komen. Het is een gevolg van onze gezamenlijke zondeval. Daardoor is alles ontwricht, ook in wie we zijn. Waren er geen zonden, dan waren er geen wonden. Onze zondeval is niet Gods schuld, maar de schuld van de mens. De vraag is of dit besef er is. Dan ervaar je een verborgen strijd. En laat het maar een strijd zijn! Het is de strijd tegen je zelf, een verborgen kruis (vanwege de zonde). Ook Paulus kende iets van een verborgen kruis. Denk aan de doorn in zijn vlees van 2 Kor. 12. Hij heeft de Heere vele malen gebeden of de doorn weg mocht gaan. Wellicht herken je dat en heb je ook veel gebeden. Maar Paulus moest deze doorn houden, maar de Heere zei tot hem: “Mijn genade is u genoeg, want Mijn kracht in  zwakheid volbracht.” Paulus kreeg er genade bij. En wat is dat een wonder. Dat wens ik je ook van harte toe: om zo te strijden tegen de zonden. Dat lukt jou uit jezelf nooit. Onze gerichtheid is op de zonde. Maar doe dit biddend! God kan ogen geven om op de Voleinder van het geloof te zien, de Heere Jezus Christus (Hebr. 12:1,2).

Dit is één kant van de zaak. Anderzijds moet je ook praktisch denken. Ik las ooit: “Een mens kan niet zonder liefde, maar wel zonder seksualiteit.” Natuurlijk: ieder mens heeft wel eens een arm om zijn schouder nodig. God heeft ons geschapen in relatie tot elkaar. Een mens heeft behoefte aan intimiteit en liefde. Toch kun je je ook teveel focussen op seksualiteit. Dit kan door verkeerde sites te bezoeken. Probeer dit niet meer te doen! Daardoor wek je gevoelens op. Probeer een goede tijdsbesteding te hebben. Hopelijk heb je goede vrienden of familie waar je contact mee kan hebben en fijne dingen mee kunt ondernemen. Wie jij bent als mens, is meer dan je homofiele gevoelens. Dat is maar één deel van je ‘zijn’. De Heere kan je laten zien dat je meer bent en kan ook de kracht geven om andere gaven meer te ontwikkelen, onder de zegen van de Heere.

Ik hoop dat dit een (begin) van een antwoord is. Mail gerust nog eens of neem anoniem contact op.

Hartelijke groet en Gods onmisbare zegen toegewenst,
D. Rosbergen

Dit artikel is beantwoord door

(MA) D. Rosbergen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven