Leren van verbroken relaties

Een persoon ís niet zijn psychische stoornis. Ik ken een hele hoop mensen met psychische stoornissen en heb er zelf ook één (of zelfs meerdere, afhankelijk van wie je het vraagt), maar toch zijn sommige mijn dierbaarste vrienden en anderen met precies hetzelfde stempeltje houd ik bewust op afstand omdat het anders misgaat. Besef dat een label met een stoornis niet meer betekent dan dat iemand een combinatie van symptomen heeft die zo hinderlijk worden ervaren dat er een diagnose/behandeling gewenst voor was/is. Deze labels worden geklassificeerd via de DSM V, een handboek voor psychische diagnostiek. Dit werkt als volgt: bij elke stoonis worden een aantal symptomen weergegeven, en een hoeveelheid waaraan minimaal moet worden voldaan om het lanel te krijgen. Stel, er staan 6 mogelijke symptomen en om de stoornis te hebben moet je er minimaal 4 van vertonen. Dan kun je dus twee mensen hebben waarvan de één symptoom A, B, C en D heeft, waar persoon twee symptoom C, D, E en F heeft. In dit geval zouden ze evenveel overeenkomsten als verschillen hebben op psychodiagnostisch vlak. Het is dus heel goed mogelijk dat je met persoon 1 grote problemen hebt omdat symptoom A en/of B echt onuitstaanbaar voor jou zijn, maar persoon 2 prima bij jou past. Het is zelfs mogelijk dat je bij persoon 1 symptoom C of D als hinderlijk ervaart, terwijl dat bij persoon 2 niet zo is omdat hij er op een andere manier mee omgaat.
In dit laatste geval kan het ook zijn dat persoon 2 dus niets verkeerds doet, maar jij het als triggerend of onveilig ervaart omdat persoon 1 vanuit dezelfde symptomen nare dingen heeft gedaan. In dit laatste geval raad ik je zeker aan om eens een psycholoog/coach te spreken over je nare ervaring(en), er lopen namelijk heel veel mensen op de wereld rond met dezelfde eigenschappen en het kan je erg beperken als je daar steeds door in verwarring komt of je zo naar voelt dat je niet meer passend kan reageren. Er is echter ook de mogelijkheid dat als je een keer door iemand verkeerd behandeld bent in een relatie, je jezelf onbewust/ongewild steeds weer in een zelfde misbruikbare positie laat komen. Dit gebeurt vaker als je eerste relatie verkeerd is gelopen en je een laag zelfbeeld hebt. Hierdoor kun je een vertekend beeld hebben gekregen van je eigen grenzen en van wat ‘normaal’, acceptabel, prettig, of gewenst is binnen een relatie. Vaak negeer je dan je gevoel of ga je juist rare sprongen maken omdat je gevoel en gedachten niet bij elkaar lijken te kloppen. Als je je daarin herkent raad ik je met klem aan een psycholoog te zoeken, en het te bespreken met iemand in je omgeving die je vertrouwt.
Aan dat je het herhaaldelijk uit hebt gemaakt met je tweede relatie leid ik af dat je nogal verwarrende dubbele signalen hebt afgegeven. Het is verstandig dat je tweede relatie dat een halt toe heeft geroepen, dit is namelijk geen gezonde situatie. Het is mogelijk dat hij nu een nieuwe relatie aan is gegaan om een extra duidelijk signaal te zenden: het is klaar. Laat je niet meeslepen in obsessie hierover, dan stel je jezelf in een makkelijk te misbruiken positie en van zo’n obsessie komt niets goeds, alleen maar narigheid. Bezin op wat er gebeurd is, reflecteer en vraag een ouder, vriendin, broer, zus, gemeentelid, oma, of iemand anders bij wie je je veilig voelt en die genoeg afstand tot de situatie heeft, om met je mee te denken over wat er is gebeurt, welke fouten je hebt gemaakt en wat je daarvan kunt leren om er beter uit te komen. Als je niemand hebt die je genoeg vertrouwt, weet dan dat je altijd naar God toe mag komen en dat Hij wijsheid en inzicht geeft door Zijn Geest als je erom vraagt, dat Hij je begrijpt en je je zwakheden vergeeft, en je je fouten aan wil wijzen, niet uit gemenigheid maar zodat je ervan kan leren en groeien. Ga in gebed tot Hem met dit alles en stort al je vragen en emoties, heel je hart maar bij Hem uit. Zoek Hem en laat je door Hem leiden. Wees niet trots, maar nederig. Nederigheid is niet dat je jezelf waardeloos vindt, het is dat je je eigen fouten durft te erkennen en de verantwoordelijkheid ervoor neemt, maar niet onder de last daarvan bezwijken omdat je in je hart weet dat God jou waardevol vindt en dat die waarde niet afhankelijk is van wat jij fout of goed doet maar van Zijn keuze om jou tot Zijn kind te maken en al je fouten te vergeven uit de goedheid van Zijn hart, door het offer van Jezus aan het kruis. Laat je door Hem leiden! Soms gebeurt dot door mensen die Hij op je pad stuurt, soms door een liedje, bijbeltekst of gewoon een sterk gevoel dat Hij je geeft, dat niet anders dan van God kan zijn. Veel zegen en wijsheid!