Kind van God en suïcidaal
Ds. P. Roos | 5 reacties | 30-10-2017| 17:01
Vraag
Ik ben een meisje, een jongere. Ik kamp de laatste tijd met behoorlijke somberheid en ben vaak suicidaal. Ik ben hier voor in behandeling. Ik ben twee jaar geleden tot geloof gekomen. Nu is mijn hoofdvraag: Hoe kan het zijn dat ik aan de ene kant weet dat ik een kind van God ben, maar aan de andere kant me zo somber (onderhand depressief, maar dat is nog niet vastgesteld) voel? Ik vind troost bij de Heere. Maar dat betekent niet dat ik ook niet meer somber ben, juist helemaal niet. Ik heb een keer een poging gedaan om zelfmoord te plegen (door veel te veel medicijnen te slikken), maar dat is helaas niet gelukt.
Ik weet dat God de opdracht gegeven heeft om de aarde te bebouwen, kinderen te krijgen en me in te zetten voor Zijn Koninkrijk. Maar hoe kan dat als ik bijna zelfmoord pleeg? Ik heb de laatste tijd veel migraine en hoofdpijn. Hierdoor voel ik me erg somber en zie ik het vaal allemaal niet meer zitten. De enige mogelijkheid die er dan nog lijkt te zijn, is suicide. Ben ik wel echt een kind van God? Of is het maar inbeelding? Kan God zelfmoord wel vergeven? Mag ik wel depressief zijn? Kinderen van God moeten toch altijd vrolijk zijn, of ieder geval getuigen van Jezus? Hoe kan ik nu getuigen van Jezus?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagstelster,
De vragen die je stelt, zijn begrijpelijk. Hoe kunnen zulke tegenstrijdige gevoelens samengaan en tegelijk bestaan? Begrijpelijk ook dat je je afvraagt of je bekering en je geloof wel echt zijn. Dat zijn vragen waar elke christen op z’n tijd mee worstelt. Breng die vraag maar bij de Heere, om Hem te vragen of je geloof echt is. Hij wil het bekronen en Hij wil, juist door de aanvechting en strijd heen, het geloof versterken. Besef dat aanvechtingen juist moeten meewerken om Gods werk aan het licht te brengen. Denk maar aan Luther.
Je eerste vraag (of somberheid of ook suïcidale gedachten en geloof kunnen samengaan) berust op een misverstand. Ieder mens heeft zijn bepaalde karakter. De ene mens is opgewekt, de ander is geneigd tot somberheid. Genade neemt je karakter en aanleg niet weg. Thomas was niet zomaar verlost van zijn neiging tot twijfel. Lees eens psalm 88 van Heman. We geloven toch dat hij een kind van God was. Zo zijn er veel namen te noemen. Ook onder gelovige mensen komt natuurlijk depressie en angst enz. voor. Bedenk dat de Heere Jezus Zelf de diepste angst gekend en gevoeld heeft!
Je moet je eens verdiepen in de levensbeschrijving van Luther en bijv. Bunyan (Genade overvloeiende voor de grootste der zondaren). Dat kan je tot troost zijn. Ook bevestigde gelovigen moesten een lange weg van strijd doormaken. Ook nadat zij tot geloof kwamen!
Wij mensen bestaan o.a. uit verstand en gevoel. Je gevoelens kunnen diep wegzakken; het verstand, ook jouw verstand, mag zich vastklampen aan Gods Woord, aan Christus, aan de beloften. Verstand en gevoel zitten niet altijd op dezelfde golflengte. Voor je gevoel kun je alles kwijt zijn; daartegenover moet en mag ons hart (dat is meer dan ons gevoel) zien op Christus.
Dat juist nadat je tot geloof kwam, de somberheid toenam, is goed mogelijk. De duivel komt juist af op mensen die door de Heere gegrepen zijn. De vijand komt niet op een leeg schip af. Denk aan Paulus die gekweld werd door een engel des satans (2 Kor.12:7-10). Denk eens aan de zware bestrijdingen van psalmdichters. Zodoende kan juist strijd en aanvechting een bewijs zijn van een levend geloof(2 Kor. 1:1-14).
Een voorbeeld: als je één euro op zak hebt, heb je daar geen zorg over. Maar stel dat je heel veel geld in je portemonnee zou hebben, dan zou je daarover veel meer bezorgd zijn. Als je de schat van de genade in Christus mag bezitten, krijg je daar veel zegen van, maar ook meer zorg. Je wilt en moet ook telkens weer nagaan of je het wel echt hebt. Geloof en bestrijding kunnen niet alleen samengaan, maar gaan juist vrijwel altijd van tijd tot tijd samen.
Hoe staat dat met suïcidale neigingen? Vertrouw er allereerst op dat de Heere echt machtig is om je daarvoor te bewaren. Over de mogelijkheid tot vergeving wordt verschillend gedacht. Misschien neem ik iets van je spanning weg door te zeggen dat het bloed van Christus reinigt van álle zonden. Wil de Heere zonden als overspel of diefstal vergeven? Zeker wel. Maar dat betekent natuurlijk niet dat we dus die zonden ook wel kunnen bedrijven. Jij moet dat natuurlijk ook niet doen. Waarom niet? Omdat het leven met de Heere juist zo mooi is. Omdat de Heere juist in de benauwdheid bij ons wil zijn. Omdat de Heere waard is Hem te dienen met al je krachten.
De Heere heeft je geschapen en allerlei gaven gegeven. Ook jouw karakter heeft zijn sterke en goede kanten. Dien de Heere daarmee. De vrouw van Luther deed het volgende toen hij door somberheid overvallen was. Ze deed de blinden dicht, alle gordijnen gingen voor de ramen. Toen hij vroeg waarom ze dat deed, zei ze: God is toch dood? Zo leef jij toch? Je doet alsof de Heere niet meer aan je denken kan.
Trek jij de gordijnen ook maar eens open. Kijk naar het zonlicht, hoor de vogels. Ik hoop dat je daar veel van zult genieten.
Dan de vraag: Zijn kinderen van God altijd vrolijk? Ik had het al over de psalmen. De Heere Jezus noemt niet de vrolijke menen, maar hen die treuren, zalig!
Is mijn geloof geen inbeelding, zo vraag je. Lees eens wat David daarover zegt in psalm 139:14. De Heere weet of ons geloof echt is. We moeten ons wel steeds weer onderzoeken, maar je mag het werk van God niet ontkennen. Dat mag ook niet.
Enkele praktische raadgevingen: Medicijnen kunnen soms veel betekenen. Gebruik je die? Ik denk het wel, maar bespreek dat met je dokter. De Heere geeft ook de middelen. Heb je een christelijke hulpverlener? Dat lijkt me wel heel belangrijk. Iemand die jouw diepste vragen begrijpt. Zijn er mensen in je omgeving die je echt vertrouwen kunt? Spreek met hen over je moeiten.
Ik hoop dat ik iets van je somberheid en strijd heb kunnen wegnemen. Kijk niet vreemd op als deze vragen telkens weer blijven op spelen. Juist door de strijd heen wil de Heere je kracht geven om sterker te staan in het geloof. Maar aanvaard jezelf met al je vragen, ook met je somberheid. Laat het gewoon over je komen en lees een psalm, of een ander Bijbelgedeelte.
De Heere heeft het beloofd: In de benauwdheid zal Ik bij hem zijn (psalm 91). Het stormde op de zee van Galilea. Daardoor stak de storm ook op in het hart van de discipelen. Maar Jezus was aan boord en de zee stilde. Dat kan ook nu nog.
Komen er nieuwe vragen: blijf deze gerust stellen. Veel sterkte en Gods zegen.
Ds. P. Roos
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. Roos
- Geboortedatum:29-10-1938
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. P. Roos is overleden op 26-10-2021.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ook hartelijk bedankt voor het antwoord.
Ik heb ook moeite met teksten als:
Verblijdt u in de Heere ten alle tijd. Wederom zeg ik u verblijdt u!
Het zal er niet voor niets staan denk ik.
Misschien is het zelfs een geneesmiddel.
Blijf omhoog kijken naar de koperen slang.
Heel veel sterkte toegewenst.
Ik neem je mee in gebed.
Wat je zegt over suicidaal zijn en een kind van God zijn herken ik. Dat kan zeker samen gaan. Ook ik wilde er een eind aan maken en had serieuse plannen gemaakt. Nu zie jij geen uitkomst. Je vindt het jammer dat je zelfmoordpoging niet is gelukt. Dat kan ik begrijpen. Het leven kan zo ontzettend zwaar zijn... Bij God is kracht. Dat kan alleen ook slap klinken. Immers, ook kinderen van God kunnen zelfmoord plegen... Ik vind het moeilijk om iets te zeggen.
Toch wil ik je wel op de kracht en liefde van God wijzen. Ook als je het misschien niet ziet, ook dan is Hij er voor jouw.
Hij weet ook dat nu niet alles (meer) lukt. Het blij zijn met God, het getuigen. Hij weet van jouw en je moeilijkheden af en zal je nu zeker niet overvragen. Vraag Hem om kracht en hulp. Als je Zijn kind bent (je twijfelt hier nu over) zal alles meewerken ten goede.
Hiermee wil ik niet zeggen dat je situatie veranderd. Ik weet ook niet welke dat is of zijn. Sommige dingen zijn niet te veranderen. Zoals iemand tegen mij zei: accepteer wat je niet kan veranderen, en verander beetje bij beetje wat je wel kan veranderen. Op jouw eigen tempo.
Maar juist in de moeilijkste donkere tijd is de Heer zo dichtbij.
Hij was het die mij tegen hield om me zelf wat aan tedoen .
En nu mag ik , als het weer eens zo donker is, en ik geen uitweg zie , terug kjjken op wat de Heer allemaal gedaan , en belooft heeft aan mij.
Dan krijg ik rust .
Daar komt niemand tussen .
Veel sterkte
De satan is machtig , maar de Heer Almachtig
Ik hoorde eens de theorie dat mensen die suicidaal zijn, niet een psychische depressie hebben (door dingen die gebeuren) maar een fysieke (dus simpel gebrek aan bepaalde stoffen). Ik weet niet of dat zo is en het verandert natuurlijk je gevoel en je depressie niet, maar zulke feitjes kunnen misschien wat (be)grip geven in je hersenpan.
Toen ik depressief was ben ik gaan twijfelen aan het bestaan van God, omdat ik Hem niet meer ervoer (ziedaar het gevaar van geloven op gevoel) - en dacht ik dat dat voor iedereen zou gelden die depressief was. (Voor jou dus niet!) Achteraf zie ik dat ik van mijn depressie heb geleerd om God ook te blijven zoeken als ik Hem nergens kan vinden, dat Zijn bestaan niet afhangt van mijn gevoel, en dat Hij me opvangt zodra ik accepteer dat het is afgelopen. Mijn geloof is ontzettend verdiept door die tijd. Maar alle lessen van moeilijke tijden leer je pas na afloop.
Wat mij indertijd hielp was het lezen van het boekje 'verdriet, dood en geloof' van C.S. Lewis, vooral vanwege het gevoel van herkenning. Hij durft de moeilijkste vragen te stellen en hij durft kwaad te zijn op God, na het overlijden van zijn vrouw. Het luchtte me op om een gelijkgestemde te vinden, al was het maar via papier en al had ik een andere reden om depressief te zijn dan hij.
Ook het lied 'desert song' van Hillsong kon me een sprankje licht geven.
Ik hoop van ganser harte dat je behandeling vruchten afwerpt. Antidepressiva hebben al ontzettend veel mensen geholpen. Als je nog iemand zoekt om mee te praten; mijn mailadres is hanneke_1991@hotmail.com .
Ik zal voor je bidden!
