Strijden en overwinnen
Ds. W. Pieters | 6 reacties | 25-10-2017| 15:49
Vraag
Waarin bestaat eigenlijk de strijd tegen de zonde? Hoe gaat dat in de praktijk "tegen de zonde, de duivel en zijn ganse rijk strijden én overwinnen"?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
U hebt, vermoed ik, hierin het doopformulier herkend. Daar wordt gebeden dat God aan u, toen u net gedoopt werd, geeft dat u vroom/dapper tegen de zonde, de duivel en zijn ganse rijk zal strijden; en dat God u in die weg een heerlijke overwinning zal geven over deze vijanden.
Waarin bestaat deze strijd en hoe gaat dat in de praktijk toe? De vijanden zijn de zonde, de duivel en zijn ganse rijk. Waarom zijn zij onze vijanden? Niet omdat wij vanuit onszelf ze als vijanden beschouwen. Nee, dan zijn we er goede maatjes mee. Dan voelen we ons er thuis, als een vis in het water. Dan genieten we van zondige verleidingen. En de duivel zorgt er wel voor, dat we ons in zijn boeien heerlijk vrij wanen en er geen enkel verlangen naar hebben om uit zijn gevangenis los te komen.
Toch zijn satan, wereld en ons zondige ik onze doodsvijanden. Maar geen mens gelooft het. Dit wordt anders, wanneer de Heere in ons gaat werken. De Geest overtuigt ons immers van zonde. Dan zien we de zonde als God onterend, Hem beledigend. Door de Heilige Geest gaan we zien, wát in ons leven zondig is en hoe érg het is. Daarvoor gebruikt God Zijn wet. Dan zien we wat onbijbels is. Vroeger vonden we misschien veel dingen ‘onschuldig vermaak’, ‘geoorloofde ontspanning’, maar nu zien we in het licht van Gods wet, dat heel ons leven wordt veroordeeld door Romeinen 14 vers 23; 1 Korinthiërs 10 vers 31 en Jakobus 4 vers 17: "al wat uit het geloof niet is, is zonde"; "hetzij dat u eet, hetzij dat u drinkt, hetzij dat u iets anders doet, doe het al tot eer van God"; "wie weet goed te doen en het niet doet, voor die is het zonde." En wat gaan we dan doen? Ons zo ver mogelijk van alle zonden verwijderd houden. Ik denk aan een uitspraak van dominee Van der Poel uit Ede: “Volk, zou je de zonde niet haten, die je Borg aan een dwarsbalk spijkerden?”
Maar we merken met smart iets van de oude mens in ons, die sterk is en die verliefd is op wat onheilig en oneerlijk is. Die macht dringt zich steeds, soms ongemerkt, tussen allerlei heilige verrichtingen. De zonde die we leerden haten, laten we weer toe, terwijl we de HEERE ernstig hadden beloofd, dat we ze niet meer zouden doen, en terwijl we er bittere tranen over hadden gehuild... En nu? Kunnen we nu met zonden leven, die we hartgrondig verwensten en bestreden? Nee, door Gods grote genade en nooit ophoudende trouw kunnen we er toch geen vrede mee houden. Dit is vrucht van een heel oude belofte, de eerste belofte die God op aarde heeft uitgesproken voor mensenoren: Ik zal vijandschap zetten tussen de slang / de zonde, de duivel en zijn ganse rijk én Mijn kind. Nu komt er een hevige strijd. Vaak afmattend, vermoeiend, en soms ook moed benemend.
In mijn leven ging het en gaat het als volgt: Nooit had ik, sinds de dag dat ik door Gods onuitsprekelijke grote en zoete liefde mocht leren hoe bitter mijn zonde was, nog kunnen denken, dat zondigen ‘zoet’ zou kunnen zijn. Maar toch bleef en blijft óók waar, dat God mij de strijd steeds weer doet opnemen. Hij onderhoudt het nieuwe beginsel dat nooit wordt overwonnen. Wat er ‘gisteren’ ook aan teleurstellingen en verliezen werd beleefd, toch ga ik ‘vandaag’ (beschaamd) weer op de knieën en roep ik (afhankelijker dan eerst) de Almachtige aan, en gesp ik (met steeds minder inbeelding) de Goddelijke wapenrusting van Efeze 6 weer aan. Zo begin ik de strijd weer in de kracht van het geloof. Ik? Nee, de genade van God, die met mij is. O zeker, ik ben wel eens heel moedeloos en laat het zwaard van Gods Woord wel eens (lang) ongebruikt. Dan geef ik aan satan en zonde ruim baan. Het strijden schijnt immers toch niet te helpen... Maar de Gekruisigde, de Opgestane, de Verrezene, de Verheerlijkte, mijn trouwe Voorbidder schenkt mij door Zijn Woord opnieuw geloofsbemoediging. Dan verzet ik mij weer tegen verleidingen, hoe voordelig of aanlokkelijk ze ook zijn. En in die momenten kan de meest weerbarstige zonde het niet volhouden tegen die liefde van mijn Heiland.
Hierin bestaat de strijd tegen de zonde. Laten we gelegenheden tot zondigen vermijden. Laten we uit ons huis verwijderen wat Gods Naam onteert, wat onze ziel en de zielen van onze kinderen schade berokkent. Laten we dan alles verwerpen wat met de vreze des HEEREN strijdt.
En het overwinnen? Hoe wordt dat overwinnen van zonde, duivel en zijn ganse rijk praktijk? Overwinnen is voor de vraagsteller het belangrijkste. Hoe gaat dat in de praktijk eigenlijk? “Stríjden, dat kan ik nog begrijpen”, schrijft hij, “maar overwìnnen, hoe gaat dát dan in de praktijk? Dat is immers onmogelijk?”
Ja en nee. Het is vanuit ons zelf geheel onmogelijk, maar in Christus toch mogelijk. Wanneer wij door geloof in Jezus Christus hebben geleerd Hem te voet te vallen en te kussen, zoals Psalm 2 het ons zegt, dan delen wij in al Zijn schatten en gaven. Onder andere ook in de genadegave van de overwinning. De apostel schrijft in Romeinen 6 vers 14: “De zonde zal over u niet heersen, want u bent niet onder de wet, maar onder de genade.” En in Romeinen 8 vers 37: “In dit alles zijn wij meer dan overwinnaars, door Hem, Die ons liefgehad heeft.” Deze overwinning was voor Jezus Christus Zelf geen genadegave, want Hij heeft haar duur gekocht op het kruis van Golgotha. Maar nu deelt Hij deze door Hem behaalde en volkomen volbrachte overwinning gratis/genadig uit in de weg van het geloof, de geloofsoefening. Dit houdt in: al verliezen we het in de geestelijke strijd tegen de zonde en de duivel nog zo vaak (en hiermee reik ik geen vrijbrief tot zondigen uit), toch delen we door het geloof, in de door Christus behaalde overwinning. O, wat een wonderlijke troost en bemoediging!
Ten tweede geldt: we kunnen in de praktijk ook door de Heilige Geest (deel)overwinningen ontvangen. Hij maakt ons verlangend naar volkomen heiligheid en zondeloosheid. De Heidelbergse Catechismus zegt het in antwoord 86 zo: Nadat Christus ons met Zijn bloed heeft gekocht en vrijgemaakt, vernieuwt Hij ons door Zijn Heilige Geest ook tot Zijn evenbeeld. Dan vragen we ons in allerlei dingen af: hoe zou Jezus Christus Zich hierin hebben gedragen? Zo ontstaat er een praktijk van liefdesgehoorzaamheid en godzaligheid. Maar we zullen aan deze kant van het graf geen zondeloze toestand bereiken. We gaan op vraag 114 van de Heidelbergse Catechismus (Kunnen zij die tot God bekeerd zijn, deze geboden volkomen houden?) antwoorden: Neen, maar ook de allerheiligsten, zolang zij in dit leven zijn, hebben maar een klein begin van deze gehoorzaamheid.
Wel staat er bij: ...maar zo, dat zij met een ernstig voornemen niet alleen volgens sommige, maar volgens al de geboden van God beginnen te leven.
De weg is wat antwoord 127 ons voorhoudt: In de zesde bede (leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze) belijden we: Vanuit onszelf zijn wij zo zwak, dat wij geen ogenblik kunnen blijven staan, en onze doodsvijanden, de duivel, de wereld en ons eigen vlees, houden niet op ons aan te vechten. Daarom smeken we: Wil ons toch vasthouden en sterken door de kracht van Uw Heilige Geest, zodat wij in deze geestelijke strijd niet verliezen, maar altijd sterke tegenstand bieden, totdat wij uiteindelijk volkomen de overwinning behalen.
Werp u maar steeds vol vertrouwen op uw getrouwe Borg, die de eindoverwinning voor eeuwig schenkt!
Ds. W. Pieters
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. Pieters
- Geboortedatum:27-06-1957
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Elspeet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
website: dspieters.refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Dat is de strijd tussen vlees en Geest. Gal.5:17
"Want het vlees begeert tegen de Geest in, en de Geest tegen het vlees in; en die staan tegenover elkaar, zodat u niet doet wat u zou willen."
Deze strijd verschilt met de strijd van een niet-wedergeborene. Die heeft ook een strijd nl. Romeinen 2:15: “’Als die betonen het werk der wet geschreven in hun harten, hun geweten mede getuigende en de gedachten onder elkander hen beschuldigende of ook onschuldigende.”
Interessant vond ik wat ik las van Ds Philpot(baptist), hij zegt hier het volgende over: “Veel zijn de misvattingen in deze zaak. Maar één van de grootste is wel deze: dat men de tegenstand, die de natuurlijke consciëntie heeft tegen de zonde, houdt voor de geestelijke strijd tussen het vlees en de Geest. Menigeen is godsdienstig opgevoed en van jongs af onderwezen in de leer der waarheid. Zij zijn door het gezag en het voorbeeld van ouders teruggehouden van een uitleven in openlijke zonden. Hun consciëntie is nog niet geheel verhard door de bedrieglijkheid van de zonde. Zij bevinden in zich een inwendige tegenstand tegen uitwendige zonden, vóór het begaan van de zonde en wroeging ná het begaan van de zonde. Deze aanklagende consciëntie houden zij voor het inwendige twisten van de Geest. Maar zij bedriegen zichzelf hierin. Zij nemen de schaduw aan voor het wezen. Er is in geen pijnlijke worsteling tussen natuur en genade. Ja, zij mogen enige tederheid in hun natuurlijke consciëntie hebben, maar de geestelijk strijd is hun vreemd.”
1 Kor.2:13 "Van die dingen spreken wij ook, niet met woorden die de menselijke wijsheid ons leert, maar met woorden die de Heilige Geest ons leert, om geestelijke dingen met geestelijke dingen te vergelijken."
We moeten er dagelijks tegen strijden, strijden dat we Gods reine wetten geen geweld aandoen.
Romeinen 7:21-25 zegt: ..
Ik bemerk in mijn geval dan deze wet: dat wanneer ik het juiste wens te doen, het slechte bij mij aanwezig is. 22 Naar de innerlijke mens schep ik werkelijk behagen in de wet van God, 23 maar in mijn leden zie ik een andere wet, die strijd voert tegen de wet van mijn verstand en mij in gevangenschap voert aan de wet der zonde, die in mijn leden is.
24 Ellendig mens die ik ben! Wie zal mij verlossen van het lichaam dat deze dood ondergaat?
25 God zij gedankt door bemiddeling van Jezus Christus, onze Heer! Zo ben ikzelf dan met [mijn] verstand een slaaf van Gods wet, maar met [mijn] vlees van de wet der zonde.
Paulus beschrijft hier de innerlijke strijd die we allemaal te voeren hebben.
Deze kunnen we alleen maar winnen als we Gods zegen en heilige geest ontvangen en samen met God strijden tegen de "zonde die in ons woont".
Zondigen doen we nog steeds omdat we regelmatig uit Hem weggaan, voor kortere of langere tijd.
Het is dus zaak om Hem telkens opnieuw op te zoeken, je aan Hem vast te klemmen en Hem niet meer te verlaten.
En als het dan toch weer gebeurt dat je bent gaan dwalen (want het blijft gebeuren, zolang we hier op aarde zijn), dan mag je dat aan Hem vertellen, belijden wat je verkeerd hebt gedaan, en dan vergeeft Hij je en kun je weer (opgelucht) aan Zijn hand verder.
Dit gaat zo dus een leven lang door.
Maar: de tijden dat je gaat dwalen worden door Zijn genade wel korter, je zonden worden daardoor ook minder. Je ervaart dat je alleen IN Hem vrede en echte vreugde kent, rust vindt voor je ziel. Hij is ons enige Houvast. Hij heeft het voor ons volbracht. Hij geeft ons Zijn overwinning, uit genade en legt ook het verlangen in ons hart om steeds meer op Hem te mogen gaan lijken.
Hoe overwin je? Stap voor stap... Je leert jezelf steeds een beetje meer door de ogen van God te zien - al je fouten en tekortkomingen.... Er komt geen eind aan. Door daar niet voor weg te lopen maar het onder ogen te zien, word je steeds afhankelijker van God en Zijn genade.
Je gaat steeds meer bidden. Je weet steeds beter wat je zwakke plekken zijn en kunt daar met gebed steeds beter op anticiperen (de wapenrusting aandoen).
Wat wijzelf missen, dat heeft Hij in overvloed en Hij wil het ons geven. We hoeven Hem er 'alleen maar' om te bidden.
Een voorbeeld:
Uit mijzelf heb ik de (meeste) mensen niet lief. Maar als ik Hem bid om Zijn liefde voor Zijn schepselen in mijn hart te leggen, dan..... ja, dan DOET HIJ DAT. En dat ervaar ik als een groot wonder.
Als nakomelingen van de zondige Adam en Eva dragen we ons leven lang de "deuk" van de zonde met ons mee.
Net als alle broden die gemaakt zijn met een bakblik met een deuk erin.
We kunnen gewoon niet anders dan te zondigen.
De Bijbel zegt in Romeinen 5:12 ...
Dus door één mens is de zonde in de wereld gekomen en door de zonde de dood, en zo heeft de dood zich tot alle mensen uitgebreid omdat ze allemaal hebben gezondigd.
Hier blijkt duidelijk uit dat omdat we zondigen, ons allemaal de doodstraf te wachten staat.
Maar God de Almachtige, Jahweh, heeft zijn zoon Jezus gegeven en Jezus is voor onze zonden gestorven.
Christenen moeten dus met God wandelen door in het juk van Jezus en mét Jezus te lopen, de christelijke vracht van verantwoordelijkheden dragend!
Jezus nodigt christenen uit ......
(Mat 11:28-30) ..
Kom bij mij als je vermoeid bent en gebukt gaat onder een zware last, dan zal ik je nieuwe kracht geven. 29 Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtaardig en nederig van hart. Dan zul je nieuwe kracht krijgen. 30 Want mijn juk (van christelijke verantwoordelijkheden) is makkelijk te dragen en mijn last is licht.’
Dank God voor onze bevrijding.
