Groet elkaar met een heilige kus (2)
Ds. A. de Lange | 1 reactie | 25-10-2017| 09:53
Vraag
Een tijdje geleden werd er een vraag gesteld over de heilige kus. Uit het antwoord blijkt dat we dit niet letterlijk hoeven op te volgen vanwege cultuurverschillen. Maar hoe bepaal ik wat ik wel en wat ik niet letterlijk moet nemen? Hoe weet ik dat ik de teksten over de heilige kus niet letterlijk hoef te nemen en die over bijvoorbeeld homoseksualiteit of de vrouw in het ambt wel? Waar ligt de grens? En is er niet het gevaar dat als we een paar dingen niet letterlijk nemen dat we steeds meer dingen niet letterlijk nemen?
Antwoord
Bedankt voor deze vraag. Bij de beantwoording van de vraag over de heilige kus heb ik kennelijk deze vraag opgeroepen. Graag wil ik er dan ook iets over zeggen.
Je schrijft dat uit mijn antwoord blijkt “dat we de oproep die Paulus aan een aantal NT gemeenten doet om elkaar te groeten met een heilige kus niet letterlijk hoeven nemen vanwege cultuurverschillen.” Eerlijk gezegd gaat die conclusie me wat kort door de bocht.
Ik zou de oproep om elkaar te groeten met een heilige kus zo direct mogelijk en letterlijk mogelijk willen nemen door de betekenis die ze toen had ook vandaag te laten gelden. En dat is: “De notie die hierin ligt verstaan en oppakken. En dat is, dat ons in de christelijke gemeente onderlinge verbondenheid en gemeenschap geschonken wordt in en vanuit Christus en dat de gemeente geroepen is daaraan uiting te geven naar elkaar.” Ik denk dat het dan minder ter zake is, of dat met een kus gedaan wordt, of met een omarming, een handdruk, of door andere uitingen van verbondenheid – als het maar gebeurt!
Als het gaat over de teksten rondom homoseksualiteit of de vrouw in het ambt zou ik er op dezelfde manier mee omgaan: “De notie die hierin ligt verstaan en oppakken.” En wat is de notie in die teksten? Ik zal het kort proberen te verwoorden. Ik vat hier erg samen; het is ook niet mijn bedoeling om in dit verband de discussie over deze onderwerpen hier breedvoerig te gaan houden; het gaat me enkel om de wijze van omgaan met Bijbelteksten aan te duiden: Wat betreft homoseksualiteit is de grondnotie dat, omdat God man en vrouw geschapen heeft en het leven in seksuele gemeenschap met elkaar bedoeld heeft binnen een huwelijksgemeenschap in liefde en trouw, het ook vandaag niet Gods bedoeling is dat personen van gelijk geslacht met elkaar seksuele gemeenschap hebben, of dat nu in of buiten een (inmiddels volgens de Nederlandse burgerlijke wetgeving mogelijk) huwelijk zou zijn.
Wat betreft de vrouw in het ambt is de notie, dat het niet bij de roeping, rol en taak van de vrouw past om een kerkelijk ambt te bekleden, waarin ze geroepen wordt een kerkelijke leidinggevende- en regeertaak te vervullen.
Als je vraagt: “Waar ligt de grens?” Dan is mijn antwoord: er is geen grens aan het zorgvuldig luisteren naar het Woord van God en de opdracht om de gehele boodschap van God ter harte te nemen. We moeten de Bijbel steeds weer onderzoeken, proeven en zorgvuldig tot ons nemen. Net zozeer als van tal van uitleggingen en ideeën geldt: “Geliefden, gelooft niet een iegelijke geest, maar beproeft de geesten of ze uit God zijn; want vele valse profeten zijn uitgegaan in de wereld.” Dat is geen gemakkelijke opdracht. We hebben ook vandaag de gave van de onderscheiding der geesten zeer nodig. Ook als we anderen de Bijbel horen uitleggen.
“Is er niet het gevaar als we een paar dingen niet letterlijk nemen dat we steeds meer dingen niet letterlijk nemen?” Zeker is dat gevaar er. Daarom zou ik er zeer op tegen zijn om als norm bij het Bijbellezen te gaan gebruiken dat je bepaalde teksten niet letterlijk hoeft te nemen en te gehoorzamen. Ik zou daar juist voor willen waarschuwen. Maar dat neemt niet weg dat tussen lezen van de Bijbel en leven naar de Bijbel voor ons de opdracht ligt om de Bijbel te verstaan. Tot in haar kern.
De kernkwestie die vanuit de Bijbel naar ons toekomt is trouwens: “Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken van welke ik de voornaamste ben” (1 Tim. 1:15) Neem dat alsjeblieft letterlijk.
Nieuw-Lekkerland,
Ds. A. de Lange
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Bof ik even dat ik in Frankrijk woon. Elkaar groeten met een kus in de kerk is hier de normaalste zaak van de wereld.
Maar in Nederland kan ik dat niet doen, behalve bij mensen die de Franse cultuur kennen.
Het is mijn doel Gods geboden steeds meer letterlijk te volgen. Ik ben doodsbang dat ik vergeestelijk wat ik gewoon had moeten doen en gehoorzamen....