Geen twistpunt

Ds. H. Peet | Geen reacties | 17-01-2005| 00:00

Waarom wordt altijd in discussie over lang en kort haar, 1 Kor 11 aangehaald en dan vervolgens vers 16 'vergeten'?

Het is een interessante vraag die je stelt. Het raakt onze manier van het lezen van de heilige Schrift. Je legt de vinger bij iets wat ons bij ons lezen van de Schrift gemakkelijk parten kan spelen. Hoezeer kunnen we in beslag genomen worden door onze eigen actuele probleemstelling dat we niet goed meer in staat zijn een bepaald gedeelte in zijn totaliteit te beluisteren. Door wat ons sterk bezighoudt, vernauwt zich onze blik zodat we niet meer alles horen wat de Heere in een bepaald gedeelte tot ons te zeggen heeft. We luisteren naar een bepaald gedeelte door het filter van onze probleemstelling met als gevolg dat we niet alles meer horen. Zo blijven er dingen liggen die op zich wel eens waardevol zouden kunnen zijn. Een hoofdstuk als 1 Kor. 11 heeft hieronder denk ik heel veel te lijden. Er zijn namelijk nog wel meer lancunes aan te wijzen in het luisteren naar dit hoofdstuk. Als je naar discussies luistert naar aanleiding van 1 Kor. 11 zou je haast denken dat het hier alleen maar gaat over haardracht en een hoofdbedekking. Het is echter niet slechts een kwestie van: als je haar maar goed zit. Evenmin kun je zeggen dat je er bent met het dragen van een hoofddeksel in de samenkomsten van de gemeente. Deze vormen zijn uiting van iets veel fundamentelers, namelijk dat de vrouw de plaats inneemt die haar van Godswege gewezen wordt. Hoe vaak wordt ook dat niet vergeten! Ik heb wel vrouwen ontmoet die maximaal wilden honoreren wat Paulus schreef in 1 Kor. 11, maar zich ondertussen tegenover hun eigen man niet zo gedroegen als Paulus in datzelfde hoofdstuk schrijft. Ook dan leidt je aan een zorgelijke blikvernauwing. Dan is er sprake van vormen zonder inhoud! Men is veel meer besmet door het moderne emancipatiedenken dan men in de gaten heeft.

Of om nog iets te noemen: zouden de dure hoeden die nogal eens gedragen worden tijdens de erediensten werkelijk in overeenstemming zijn met wat Paulus bedoeld heeft? Zou dat soms niet meer met pronkzucht te maken hebben dan met het werkelijk onderdanig zijn zoals de apostel het in dit hoofdstuk bedoeld heeft? De hoofdbedekking die Paulus op het oog had, was ongetwijfeld een sobere sluier. Ook dat zou ons wel eens aan het denken mogen zetten. Ik zou in dit verband ook kunnen herinneren aan wat de apostel schrijft over de positie van de man. Hij is geroepen het beeld en de heerlijkheid van God te zijn. Wat zijn de praktische implicaties daarvan voor de praktijk van alle dag, voor de wijze waarop hij in de samenkomsten in de gemeente aanwezig is? Me dunkt dat daarover ook nog wel het nodige te zeggen zou zijn! Meer dan wel eens gebeurt.

Ik heb zo geprobeerd te laten zien dat we nog wel meer uit dit hoofdstuk laten liggen wat we eigenlijk helemaal niet mogen laten liggen! Onze interesse is blijkbaar nogal eenzijdig, zodat het ons dan niet eens zo heel zeer meer hoeft te bevreemden dat ook 1 Kor. 11:16 onderbelicht is gebleven. Paulus heeft blijkens dit vers in ieder geval niet bedoeld om ons een twistappel aan te reiken. Dit vers zegt juist dat de apostel wil dat er niet over getwist wordt. Het mag er niet om gaan slechts uit te zijn op eigen gelijk, het gaat erom dat het onderscheid tussen man en vrouw zoals God dat gewild heeft, ook zichtbaar tot uitdrukking komt. Voor een vrijheids - en gelijkheidsdrang zoals die in de gemeente van Korinthe zijn invloed liet gelden, laat de apostel geen enkele ruimte. Hij verlangt van de gemeente een in de praktijk brengen van de richtlijnen die hij de gemeente heeft voorgehouden. Te meer daar wat hij schrijft niet is het inslaan van een geheel nieuwe weg, maar geheel spoort met wat overal in de gemeenten van toen gepraktiseerd werd. "Uw afwijkende gedragspatroon druist in tegen het algemene gevoelen van de christenheid. Dat is iets dat u niet koud mag laten"  (aldus ds. C. den Boer in zijn mooie commentaar op de brieven van de apostel Paulus aan de Korinthiërs).
 
Paulus bedoelt hier dus ni­et te zeggen: hoe je het ook doet, moet je uiteindelijk zelf maar zien, als er maar niet over getwist wordt. Dat is echt te kort door de bocht! Het gaat erom dat juist de Bijbelse man-vrouw verhouding ook een zichtbare uitdrukkingsvorm krijgt. En dat moet boven alle discussie verheven zijn. Eigenlijk ben ik wel een beetje jaloers op Paulus die op dit punt kon schrijven dat heel de christenheid er hetzelfde over dacht. Dat is vandaag wel anders. Wat we hier in ieder geval uit leren is dat het ons niet onverschillig mag laten hoe andere gelovigen erover denken en wat zeker belangrijk is: hoe er in de kerk der eeuwen mee is omgegaan! Bij alle hedendaagse bezinning zal de Bijbelse man-vrouw verhouding ons uitgangspunt moeten zijn. En ook vandaag zullen we moeten zoeken naar vormen waarin we dit tot uitdrukking brengen. Die zullen niet voor ieder helemaal gelijk zijn, maar duidelijk mag zijn dat geen christen van welke denominatie ook uitkomt onder het "gij geheel anders". We zullen tegen de stroom van het moderne emancipatiedenken in hebben te gaan, maar moeten ons er ook voor hoeden elkaar tot in de kleinste détails de maat te willen nemen. Ook dan hebben ons te binnen te brengen dat we ons moeten wachten twistgierig te zijn en dat geldt zeker jegens hen die praktiseren wat de apostel zegt over de verhouding man-vrouw! De kern van de zaak blijft ook hier dat we de geesten beproeven of ze uit God zijn (1 Joh.4:1).
 

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Peet

• Geboortedatum:
  15-01-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Sliedrecht (Eben-Haëzer)
• Status:
  Actief

108 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven