Omgaan met kritiek
C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 26-02-2005| 00:00
Vraag
In mijn leven (werk, hobby) krijg ik veel kritiek. Of men het met goede bedoelingen zegt of niet, ik kan daar gewoon niet tegen. Wat doe ik er aan? Ik vat alles dus als aanval, negatief op.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste briefschrijver of -schrijfster,
Kort en krachtig zul je gedacht hebben toen je je vraag stelde! Tja, dat maakt antwoord geven niet gemakkelijk. Ik weet niet eens of je een jongen of een meisje bent, hoe oud of hoe jong je bent, welk werk je doet, wat je hobby's zijn... Kortom, ik kan alleen maar een heel algemeen antwoord geven. En ik hoop dan, dat je daar genoeg aan hebt.
Kritiek. Beoordeeld worden. We krijgen er allemaal mee te maken. Hoe ga je daar nu mee om? Kritiek kan opbouwend zijn, een positieve bijdrage leveren aan je functioneren: je leert er iets van en gaat dat vervolgens gebruiken, toepassen. Kritiek die als opbouwend bedoeld is kan ook negatief opgevat worden waardoor je je niet gesteund maar afgewezen en/of veroordeeld voelt. Kritiek kan natuurlijk ook negatief, afbrekend bedoeld zijn. Dat is heel vervelend en zegt misschien meer over de kritiekgever dan over jou. Ga na of je er iets mee moet of dat je het naast je neer kunt leggen.
Je schrijft dat je alles negatief opvat, als een aanval op jou. Wat jij nu moet doen om zicht te krijgen op jezelf is het volgende:
-probeer na te gaan of gekregen kritiek positief dan wel negatief bedoeld is (navragen bij diegene die de kritiek heeft geuit), of je er iets mee wilt/moet.
-bij kritiek vraag je je af of het terecht is; zo ja, doe er iets mee (men heeft kennelijk gelijk)!
-vind je het niet terecht, vraag je dan af of je gevoel van afgewezen zijn wel op z’n plaats is: stel, dat je zeker weet dat de ander fout zit, dan kun je toch met opgeheven hoofd blijven lopen? (Kwestie van oefenen! Bedenk dat je een waardevol mens bent, dat gerust wel eens een fout mag maken!. En realiseer je, dat het soms ook gewoon aan de kritiekgever ligt!)
Meestal wordt kritiek gegeven om iemand een zetje in de goede richting te geven (opbouwend dus), maar willen wij het niet horen. Zoals je schrijft “goede bedoelingen of niet, ik kan daar gewoon niet tegen”. Dan ligt het dus niet aan de kritiek zelf, maar aan onze houding er tegenover! Vraag je zelf af -ook hier- of de kritiek terecht is, of je er iets mee wilt of kunt. Schrijf je gedachten erover eens op en kijk daar dan goed naar: zijn het reële gedachten of niet. Meestal niet, he... en dat geeft je een vervelend gevoel. Probeer er 'goede' gedachten van te maken, dan zul je zien dat je gevoelens ook veranderen!
Ik zal je een voorbeeld geven. Je fietsband is zacht en je gaat er toch op naar je werk (eigenlijk weet je natuurlijk wel, dat je je band had moeten oppompen, maar je gunde je daar de tijd niet voor, je was te laat opgestaan en nu bang om te laat te komen). Je moeder ziet je aan het eind van de dag weer aankomen en ze zegt: “kun je niet beter voor je vanavond weer weggaat je band oppompen?”
Dit is positief bedoeld (je moeder wil je de narigheid van een lekke band besparen), maar jij denkt “zeur toch niet, dat zal ik toch zelf wel uitzoeken” of iets dergelijks en je voelt je moeders opmerking als kritiek op jou. Terecht of niet?
Kijk eens naar wat ik tussen haakjes zette:
-je wist wel dat je de fietspomp vanmorgen vroeg had moeten gebruiken
-je bent zelf te laat opgestaan
-om niet te laat te komen neem je het risico van een kapotte band.
Zie je dat je zelf verantwoordelijk bent voor de situatie... en dat je dus eigenlijk boos bent op jezelf? (maar dat over je moeder 'uitgooit' door je gevoelens van kritiek-krijgen-van-haar). En dat je je in zo'n situatie niet happy voelt is dus eigenlijk logisch!
Om het voorbeeld te vervolgen: wat doe je nu? Luisteren naar je moeder, je band oppompen en haar hartelijk bedanken voor haar meeleven omdat ze een-lekke band-plakken heeft helpen voorkomen. Je zult zien dat je je geweldig voelt als je je moeder bedankt (met een kus)!
Groeten en sterkte, Marijk Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook: