Erfzonde
Redactie Refoweb | 9 reacties | 21-08-2017| 11:20
Vraag
Mij is altijd geleerd: kinderen die geboren worden, hebben erfzonde. Dat houd in dat ze onbekeerd en zondig in de ogen van God zijn. Nu vroeg ik mij af: Mogen ouders die beiden onbekeerd zijn gemeenschap hebben terwijl ze weten dat hun kind kan overlijden in de baarmoeder of vlak na de geboorte? Dat betekent als het kind zou overlijden dat het naar de hel zou gaan en dat de ouders hiervoor verantwoordelijkheid dragen.
Antwoord
In Romeinen 14 kun je lezen dat “alles wat niet uit geloof is, zonde is”. Verder lijkt het ons verstandig dat je de bestaande artikelen over 'erfzonde' eens doorleest.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
9 reacties
BdeF
21-08-2017
/ 16:19
Waarom ga je er van uit dat een kindje naar de hel gaat? Door de erfzonde? We blijven altijd strijden met zonde, ook na bekering. Is het rechtvaardig dat een kind wat nog niet eens weet wat een keuze is naar de hel gaat? God is nl. rechtvaardig. Denk bijv. aan het kindje wat voortkwam uit het overspel van David met Batseba. David benoemde dat hij stopte met rouwen, hij zal het later weer zien staat er in de Bijbel. Dit terwijl dit kindje nog niet 'bekeerd' was en geboren was uit een overspelige relatie.
Marnix
21-08-2017
/ 17:04
In de tweede plaats betuigt en verzegelt ons de Heilige Doop de afwassing van de zonden door Jezus Christus [Hnd. 22:16]. Daarom worden wij gedoopt in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest [Mt. 28:19]. Als wij gedoopt worden in de Naam van de Vader, betuigt en verzegelt ons God de Vader dat Hij met ons een eeuwig verbond der genade opricht en ons tot Zijn kinderen en erfgenamen aanneemt [Rom. 8:17]. Daarom wil Hij ons met al het goede verzorgen, al het kwade van ons weren of dat kwade voor ons doen meewerken ten goede [Rom. 8:28]. Als wij gedoopt worden in de Naam van de Zoon, verzegelt ons de Zoon dat Hij ons wast in Zijn bloed van al onze zonden en ons in de gemeenschap van Zijn dood en opstanding inlijft [1 Joh. 1:7]. Zo worden wij van al onze zonden bevrijd en rechtvaardig voor God gerekend. Als wij gedoopt worden in de Naam van de Heilige Geest, verzekert ons de Heilige Geest door dit heilig sacrament, dat Hij in ons wonen en ons tot leden van Christus heiligen wil. Zo wil Hij ons schenken wat wij in Christus hebben, namelijk de afwassing van onze zonde en de dagelijkse vernieuwing van ons leven, totdat wij uiteindelijk in de gemeente van de uitverkorenen in het eeuwige leven geheel rein een plaats zullen ontvangen [Ef 5:27].
(...)
De doop is immers een zegel en ontwijfelbaar getuigenis dat wij een eeuwig verbond der genade met God hebben.
Hoewel onze kleine kinderen dit alles niet begrijpen, mogen we hen toch niet van de doop uitsluiten. Want zonder dat zij het weten, hebben zij ook deel aan de verdoemenis in Adam en zo worden zij ook zonder het te weten in Christus weer tot genade aangenomen. Immers, wat God zegt tot Abraham, de vader van alle gelovigen, geldt ook voor ons en onze kinderen: ”Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en tussen u, en tussen uw zaad1 na u in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om u te zijn tot een God, en uw zaad na u” [Genesis 17:7]. 1) Zaad’ betekent hier ‘nageslacht’.
Hetzelfde verklaart Petrus met deze woorden: ”Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal” [Handelingen 2:39]. Daarom heeft God vroeger bevolen de kinderen te besnijden. Deze besnijdenis was een zegel van het verbond en van de gerechtigheid van het geloof [Rom. 4:11]. Zo heeft ook Christus de kinderen omhelsd, de handen opgelegd en gezegend [Mc. 10:16]. Omdat (onder het nieuwe verbond) de doop in plaats van de besnijdenis gekomen is, behoort men de kleine kinderen als erfgenamen van het rijk van God en van Zijn verbond te dopen.
Erfzonde houdt dus niet in dat je onbekeerd bent en zondig voor God, de doop getuigt dat je schoongewassen bent door het bloed van Christus. Dat geldt sowieso de kinderen van hen die in Hem geloven. Als men niet gelooft, waarom zou je dan je kinderen dopen? Dan stem je in met die heiliging en met de christelijke leer. En als je je kinderen laat dopen, waarom zou je dan bekeerd zijn, en is die definitie van bekering dan wel de juiste?
(...)
De doop is immers een zegel en ontwijfelbaar getuigenis dat wij een eeuwig verbond der genade met God hebben.
Hoewel onze kleine kinderen dit alles niet begrijpen, mogen we hen toch niet van de doop uitsluiten. Want zonder dat zij het weten, hebben zij ook deel aan de verdoemenis in Adam en zo worden zij ook zonder het te weten in Christus weer tot genade aangenomen. Immers, wat God zegt tot Abraham, de vader van alle gelovigen, geldt ook voor ons en onze kinderen: ”Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en tussen u, en tussen uw zaad1 na u in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om u te zijn tot een God, en uw zaad na u” [Genesis 17:7]. 1) Zaad’ betekent hier ‘nageslacht’.
Hetzelfde verklaart Petrus met deze woorden: ”Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal” [Handelingen 2:39]. Daarom heeft God vroeger bevolen de kinderen te besnijden. Deze besnijdenis was een zegel van het verbond en van de gerechtigheid van het geloof [Rom. 4:11]. Zo heeft ook Christus de kinderen omhelsd, de handen opgelegd en gezegend [Mc. 10:16]. Omdat (onder het nieuwe verbond) de doop in plaats van de besnijdenis gekomen is, behoort men de kleine kinderen als erfgenamen van het rijk van God en van Zijn verbond te dopen.
Erfzonde houdt dus niet in dat je onbekeerd bent en zondig voor God, de doop getuigt dat je schoongewassen bent door het bloed van Christus. Dat geldt sowieso de kinderen van hen die in Hem geloven. Als men niet gelooft, waarom zou je dan je kinderen dopen? Dan stem je in met die heiliging en met de christelijke leer. En als je je kinderen laat dopen, waarom zou je dan bekeerd zijn, en is die definitie van bekering dan wel de juiste?
mieke75
21-08-2017
/ 21:28
Kun je als ouders dan wel onbekeerd zijn dan?
Ooit zijn jullie ook geboren, misschien ook gedoopt .....
Kinderen van gelovige ouders worden geboren op erf van het genadeverbond, voor alle andere baby's die ongeboren of net na de geboorte overlijden geldt dat de Heere recht is in al Zijn weg en werk!
Dat wil zeggen dat Hij als Souverein God dingen die voor ons verborgen zijn uitvoert.
De Heere Jezus is zondeloos ontvangen en geboren, opdat Hij onze zondige ontvangenis en geboorte voor Gods aangezicht bedekt( Heidelberger Catechismus vr 36)
Ooit zijn jullie ook geboren, misschien ook gedoopt .....
Kinderen van gelovige ouders worden geboren op erf van het genadeverbond, voor alle andere baby's die ongeboren of net na de geboorte overlijden geldt dat de Heere recht is in al Zijn weg en werk!
Dat wil zeggen dat Hij als Souverein God dingen die voor ons verborgen zijn uitvoert.
De Heere Jezus is zondeloos ontvangen en geboren, opdat Hij onze zondige ontvangenis en geboorte voor Gods aangezicht bedekt( Heidelberger Catechismus vr 36)
Omega
21-08-2017
/ 21:57
Dit is een vraag die voortkomt uit ongeloof. Niet de erfzonde zorgt er voor dat iemand verloren gaat, maar zijn/haar ongeloof. Zie ook dit mooie antwoord van ds. Pieters: http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/1563/jong-gestorven-kindjes/
CorsdeKort
22-08-2017
/ 00:01
Ik begrijp wat je bedoelt maar het woord erfzonde op zich staat nergens in de Bijbel.
Een onschuldig kind, dat nooit gezondigd heeft naar de Hel?
Waarvan zou een kind die nooit kwaad heeft gedaan zich moeten bekeren (afwenden / omdraaien) ?
Wat voor een Godsbeeld heb jij?
Jezus zegt: laat de kleine kinderen tot mij komen want hunner is het koninkrijk!
Een onschuldig kind, dat nooit gezondigd heeft naar de Hel?
Waarvan zou een kind die nooit kwaad heeft gedaan zich moeten bekeren (afwenden / omdraaien) ?
Wat voor een Godsbeeld heb jij?
Jezus zegt: laat de kleine kinderen tot mij komen want hunner is het koninkrijk!
11_10
22-08-2017
/ 00:27
Om mijn reactie af te maken. Dat staat er natuurlijk helemaal niet.
God openbaart zich juist als de genadige en liefhebbende Vader. Zoek eerst Gods Koninkrijk.
God openbaart zich juist als de genadige en liefhebbende Vader. Zoek eerst Gods Koninkrijk.
Omega
22-08-2017
/ 08:44
Bijbellezen @CorsdeKort. David belijdt: "Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren, en in zonde heeft mij mijn moeder ontvangen” (Ps. 51:5). En verder Rom. 5:12: "Daarom, gelijk door een mens de zonde in de wereld ingekomen is, en door de zonde de dood; en alzo de dood tot alle mensen doorgegaan is, in welken allen gezondigd hebben." Vervolgens Rom. 5:18: "Zo dan, gelijk door een misdaad [de] [schuld] [gekomen] [is] over alle mensen tot verdoemenis; alzo ook door een rechtvaardigheid [komt] [de] [genade] over alle mensen tot rechtvaardigmaking des levens."
Wonderlijk dat er altijd nog mensen zijn die op zoek blijven naar nog een beetje goed in zichzelf. En wat je zelf bezit, heb je van God niet nodig...
Wonderlijk dat er altijd nog mensen zijn die op zoek blijven naar nog een beetje goed in zichzelf. En wat je zelf bezit, heb je van God niet nodig...
Jesaja40
22-08-2017
/ 13:51
In Romeinen 14 bespreekt onze apostel Paulus het voedsel. De aanleiding is dat er over en weer sprake is van het beoordelen en/of veroordelen. Op grond daarvan spreekt hij de woorden: "alles wat niet uit geloof is, zonde is".
De begeerte van de mens is de diepe oorzaak van de zondeval. Met gebogen hoofden werden onze voorouders uit de hof van Eden gezet. Het litteken "kennis van goed en kwaad" ruste op hen én al hun nakomelingen.
Als klein kind ben je niet bewust van goed of kwaad. Dan breekt er een moment in het leven aan waarin het bewust zijn "van iets verkeerds te hebben gedaan". Je kan spijt betuigen en om vergeving vragen. Je kan het ook negeren en doen alsof het niet zo heel erg is, want ja, iedereen doet het toch ook.
Omdat de mens niet meer volmaakt is worden er helaas fouten gemaakt tijdens ons hele aardse leven. De vraag is hoe gaan we met die fouten om? Erkennen wij die of verstoppen wij die? Bij het erkennen van de fouten zien we een opwaartse groei tot stand komen. Het erkennen van de fouten is niet alleen het benoemen daarvan, maar ook, als het goed is, weten wat de ontstane schade is.
Bij zonde tegen de Eeuwige weten we hoe hoog de prijs is die ieder mens daarvoor moeten betalen. Bij het erkennen van schuld verkrijgen we genade en mogen we weten dat de hoge prijs door onze Messias is voldaan.
Het leven begint al bij de conceptie, zie Psalm 139. Waar is de mens als die in de moederschoot sterft? Met die vraag staan wij voor de rechterstoel van de Eeuwige met lege handen. Hier worden al onze vragen beoordeeld en uiterst zorgvuldig afgewogen.
Het sterven van een ongeboren kind komt het verdriet bij ouders en grootouders heel hard aan. Ook daar zal "het waarom" gehoord en uitgesproken worden. Natuurlijk is er troost in dat verdriet. De babykamer waar de trotse ouders zoveel aandacht hebben besteed blijft leeg. En met die leegte, die lege handen mogen wij als gelovigen naar de Eeuwige gaan. Hij zal troosten in het verdriet. Dan zal ook heel veel op zijn plaats komen, de vraag hoe het bij ongelovigen zal gaan krijgt een andere dimensie. Wat kunnen wij betekenen voor de ander? Hoe leggen wij de blijde boodschap uit aan de ongelovigen uit? Kunnen wij, en willen wij dan een gids zijn die hen brengt naar G'd die ook hen ziet en op het oog heeft?
Er is dus voor velen werk aan de winkel. Bewandel die weg met vreugde en blijdschap!
De begeerte van de mens is de diepe oorzaak van de zondeval. Met gebogen hoofden werden onze voorouders uit de hof van Eden gezet. Het litteken "kennis van goed en kwaad" ruste op hen én al hun nakomelingen.
Als klein kind ben je niet bewust van goed of kwaad. Dan breekt er een moment in het leven aan waarin het bewust zijn "van iets verkeerds te hebben gedaan". Je kan spijt betuigen en om vergeving vragen. Je kan het ook negeren en doen alsof het niet zo heel erg is, want ja, iedereen doet het toch ook.
Omdat de mens niet meer volmaakt is worden er helaas fouten gemaakt tijdens ons hele aardse leven. De vraag is hoe gaan we met die fouten om? Erkennen wij die of verstoppen wij die? Bij het erkennen van de fouten zien we een opwaartse groei tot stand komen. Het erkennen van de fouten is niet alleen het benoemen daarvan, maar ook, als het goed is, weten wat de ontstane schade is.
Bij zonde tegen de Eeuwige weten we hoe hoog de prijs is die ieder mens daarvoor moeten betalen. Bij het erkennen van schuld verkrijgen we genade en mogen we weten dat de hoge prijs door onze Messias is voldaan.
Het leven begint al bij de conceptie, zie Psalm 139. Waar is de mens als die in de moederschoot sterft? Met die vraag staan wij voor de rechterstoel van de Eeuwige met lege handen. Hier worden al onze vragen beoordeeld en uiterst zorgvuldig afgewogen.
Het sterven van een ongeboren kind komt het verdriet bij ouders en grootouders heel hard aan. Ook daar zal "het waarom" gehoord en uitgesproken worden. Natuurlijk is er troost in dat verdriet. De babykamer waar de trotse ouders zoveel aandacht hebben besteed blijft leeg. En met die leegte, die lege handen mogen wij als gelovigen naar de Eeuwige gaan. Hij zal troosten in het verdriet. Dan zal ook heel veel op zijn plaats komen, de vraag hoe het bij ongelovigen zal gaan krijgt een andere dimensie. Wat kunnen wij betekenen voor de ander? Hoe leggen wij de blijde boodschap uit aan de ongelovigen uit? Kunnen wij, en willen wij dan een gids zijn die hen brengt naar G'd die ook hen ziet en op het oog heeft?
Er is dus voor velen werk aan de winkel. Bewandel die weg met vreugde en blijdschap!
Sammie2016
23-08-2017
/ 08:24
Erfzonde: we hebben allemaal de zonde van de 1ste mens Adam overgeërfd, daar kan niemand aan ontkomen.
Een mens wordt in zonde en onvolmaaktheid geboren en is reeds aan het sterven vanaf het begin van haar leven. Hopelijk zal hij zijn/haar leven weiden aan de zaak van God dat tot redding leidt.
Jezus Christus is voor de gehele mensheid gestorven, hij is voor onze zonde gestorven.
Dus als we Jezus elke dag navolgen en doen wat hij deed en ons heeft opgedragen dan mogen we een beroep doen op zijn reinigende bloed, dan zal de ware God Jahweh ons vergeven en kracht geven.
Een mens wordt in zonde en onvolmaaktheid geboren en is reeds aan het sterven vanaf het begin van haar leven. Hopelijk zal hij zijn/haar leven weiden aan de zaak van God dat tot redding leidt.
Jezus Christus is voor de gehele mensheid gestorven, hij is voor onze zonde gestorven.
Dus als we Jezus elke dag navolgen en doen wat hij deed en ons heeft opgedragen dan mogen we een beroep doen op zijn reinigende bloed, dan zal de ware God Jahweh ons vergeven en kracht geven.