Schuldig voelen over flesvoeding kindje

Ds. B. J. van de Kamp | 5 reacties | 31-05-2017| 09:15

Na veel geloofsworstelingen heeft God me door Zijn Woord laten inzien dat ik mijn hele zaligheid in Zijn handen mag leggen en hierin op Hem mag vertrouwen! Terwijl ik zo op geestelijk gebied getroost wordt in het hebben van vertrouwen in deze Zaligmaker, krijg ik in mezelf vragen in hoeverre ik dit vertrouwen ook in de praktijk van alledag mag/moet doorvoeren.

Hier komt mijn vraag: ik ben zwanger van ons vierde kindje. Hier zijn we erg blij mee en dit kind is meer dan welkom. Bij de eerste twee kinderen heb ik slechts een korte periode borstvoeding gegeven. Het liep niet vanwege een huilbaby (de oudste) en omdat ik psychisch niet goed opgewassen bleek tegen de onzekerheid bij borstvoeding. Bij de derde besloten op fles over te gaan. Tijdens deze zwangerschap bekruipt me het gevoel: God heeft mijn lichaam niet voor niks zo gemaakt dat het geschikt is voor borstvoeding. Zal God mij dan ook niet helpen met het volhouden van het geven hiervan? Is dat niet Gods wil/bedoeling? Mag ik dan bij voorbaat beslissen om fles te geven? Ik voel enorme stress als ik aan borstvoeding denk en menselijk gesproken ga ik dan qua energie tekort schieten t.o.v. de andere kinderen, maar tegelijkertijd klaagt het gebrek aan vertrouwen in dit praktische onderdeel van het leven mij aan. Kan iemand mijn gedachten hierin ordenen?

Beste vraagstelster,

Het is heel begrijpelijk dat wij in ons leven het graag allemaal laten gaan, zoals het in de goede schepping geweest is, of geweest zou kunnen zijn. Als het om de geboorte en de voeding gaat, weten we dat niet, want er is geen kind geboren in het paradijs. Het heeft allemaal plaats gevonden met smart en moeite. Zowel het baren als het voeden; het opvoeden en begeleiden van kinderen.

Dat je als moeder er naar verlangt om het borstvoeding te kunnen geven, lijkt mij een heel gezond verlangen.  Dat geldt ook voor het verlangen om kinderen te mogen krijgen. Maar, helaas, ontvangen wij niet altijd  wat we verlangen.  Wij leven buiten het paradijs.

Gelukkig heb jij kinderen gekregen. Dat had ook heel anders gekund.  Maar met de borstvoeding lukt het niet. Dat is jammer, maar daar moet je geen gewetenszaak van maken, alsof je ongehoorzaam bent aan God als je geen borstvoeding geeft. Bij jou gaat het gewoon niet. Gelukkig hebben wij ook ons verstand gekregen. Daarmee mogen wij de schepping van God onderhouden, voor zover wij kunnen.

Een andere zegen is dat wij ook de mogelijkheid hebben van flesvoeding. Vroeger was dat er niet. Als een vrouw dan geen borstvoeding kon geven, zocht ze een voedster op. Iemand die heel veel had. Ik herinner mij een oude vrouw in een gemeente, die in de oorlogsjaren zoveel borstvoeding had, dat zij ook haar buurmeisje heeft grootgebracht. Haar buurvrouw had niets. 

Jij hoeft niet op zoek te gaan naar een voedster. Je mag het zelf voeden met drinken, dat je zelf kunt kopen, klaar maken en via de fles geven. Geen huilende baby. Geen gestreste moeder, maar een dankbare moeder voor de veelheid aan mogelijkheden, die God haar in onze cultuur heeft gegeven.

Ik denk aan de mooie woorden van Paulus in 2 Timotheüs 4 : 4 en 5: Want alles wat God geschapen heeft, is goed en niets is verwerpelijk, wanneer het onder dankzegging aanvaard wordt.  Want het wordt geheiligd door het Woord van God en door het gebed.

Wij leven in een gebroken wereld. De een kan goed leren, de ander goed handwerken, een ander goed praten.  Maar wat de een kan, kan de ander niet. Daarom zijn wij geroepen om elkaar te helpen. Wij kunnen elkaar alleen helpen dankzij de vele middelen, die God ons heeft gegeven.  Daar hoort ook de glascultuur, de voedingsproductie en de kinderzorg bij. 

Kortom, dank God dat Hij ons van zoveel middelen heeft voorzien.  Vraag Zijn zegen over het eten  dat je zelf nuttigt en aan je kind geeft. En wees verwonderd en dankbaar. Dan zul je de zegen ervaren:  lichamelijk, psychisch, geestelijk, mentaal en in je moederliefde en moederzorg. God heeft ons veel meer gegeven dan dat wij ooit kunnen beseffen.

Hartelijk hoop ik je hiermee verder te hebben geholpen en wens je een rijk geestelijk leven toe in je Bevrijder en Heiland, onze Heere Jezus Christus. Samen met je man en kinderen.

Hartelijke groet,
Ds. B. J. van de Kamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B. J. van de Kamp

• Geboortedatum:
  21-11-1950
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Hierden
• Status:
  Actief

100 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven