Hertrouwen na eigen overspel
Ds. A.A. Egas | 1 reactie | 12-05-2017| 15:09
Vraag
Ik heb ruim tien jaar geleden binnen mijn huwelijk overspel gepleegd. Ik had daar heel veel spijt van, dus ik heb het contact met die ander helemaal gestopt en ik heb het toen verteld aan mijn ex. Hij wilde het mij vergeven en samen verder gaan. Helaas wilde hij geen professionele hulp zoeken en konden we er samen niet goed over praten. Na ongeveer een jaar heeft hij zelf overspel gepleegd en ben ik daar achter gekomen. Dat heb ik hem vergeven en we hebben hulp gezocht om er samen toch uit te komen. Het was erg moeilijk omdat hij de andere vrouw bleef zien en daarover bleef liegen. Het dieptepunt kwam toen hij op een avond fysiek geweld naar mij heeft gebruikt.
Een paar weken later is hij bij me weggegaan. Na een aantal maanden apart van elkaar te hebben gewoond en intensieve relatietherapie, heb ik de knoop doorgehakt om te scheiden. Hij is een paar jaar later hertrouwd en heeft inmiddels een gezin. Ik heb daarna pastorale hulp gekregen om met mijn overspel en de scheiding om te gaan en dat heeft me veel geholpen. Ik weet nu dat God het mij heeft vergeven wat voor mij het belangrijkste is om te weten.
Maar nu ben ik begin 30 en hoop ik erg om weer iemand tegen te komen. En wat ik dan heel lastig vind, is dat ik steeds lees dat overspel een Bijbelse grond mag zijn om te scheiden, maar in dit geval ben ik de eerste geweest en zou je kunnen zeggen dat toen het huwelijk al ontbonden was. Mijn vraag is nu, mag ik hertrouwen binnen de CGK?
Antwoord
Beste vriendin,
Het is een heel verdrietig relaas wat je vertelt. Wat voel je onder het lezen de gebrokenheid door de zonden. Er is ook door jullie zondige handelen veel pijn en smart gekomen. Het is een groot voorrecht als we daarmee bij de Heere mogen komen en Hem om vergeving bidden. Hij is genadig en gaarne vergevende. Maar de zonden brengen wel littekens mee. Voor David gold na zijn overspel het woord van de Heere: “En het zwaard zal van uw huis niet wijken.” We zondigen niet goedkoop. Gods straft wel, maar o wonder, naar onze zonden niet. Dan hadden we voor Hem niet meer kunnen bestaan. Maar, zoals ik zei, we dragen wel de gevolgen en de littekenen mee van de verschrikkelijke zonde van overspel.
Juist ben ik bezig met een preek over 1 Thess. 4:1-8 en er heel indringend bepaald bij de ernst van deze zonden. Weet je waarom? Omdat ons huwelijk een afspiegeling moet Zijn van het huwelijk met Zijn bruid. Hij blijft trouw en zo horen zijn kinderen ook trouw te zijn, als een getuigenis in de wereld van Gods verbondstrouw.
Nu meer naar je vraag toe. Bepaalde situaties kunnen soms heel ingewikkeld zijn, zodat een kerkorde er geen direct antwoord op geeft. Het komt natuurlijk niet veel voor dat eerst de vrouw overspel pleegt en daarna de man. Dat er ook sprake is van geweld en dat tenslotte door de vrouw die met overspel begonnen is, echtscheiding wordt aangevraagd.
Verder is van belang om te weten of jij ook zelf bij de kerkenraad schuldbelijdenis hebt gedaan van alles wat er gebeurd is. Want dat is in de eerste plaats noodzakelijk.
Verder zou ik willen adviseren, wanneer je weer een man ontmoet en je gaat wat voor elkaar voelen, dat je voordat je verder gaat in gesprek gaat met je kerkenraad of je predikant met de vraag of jullie verder mogen gaan. Hier speelt natuurlijk ook de vraag met wie je een eventueel een huwelijk wilt aangaan.
Ik begrijp dat ik je teleurstel met het feit dat ik je geen concreet antwoord kan geven, maar daarvoor is de situatie te ingewikkeld en moeten er bepaalde vragen nog beantwoord worden.
Maar ik hoop boven alles dat je vrede mag kennen met de Heere in de vergeving van al je zonden en je door genade je kruis achter Hem mag opnemen, ook als dat in een bepaald opzicht eenzaamheid betekent. Want dat heeft in alle moeilijke omstandigheden je leven toch een heerlijk uitzicht op die tijd, waarin geen zonden en gebrokenheid meer zal zijn. Dat bid ik je van harte toe.
Met een hartelijke groet en Gode bevolen,
Je ds. A. A. Egas
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.A. Egas
- Geboortedatum:30-05-1957
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Damwoude
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Vervolgens is hij in overspel gegaan en je mag en hoeft dat niet te zien als: ja maar ik ben zelf eerst de fout ingegaan. Die zonde was namelijk tussen jullie onderling al vergeven. Je kunt je daarover nog wel schuldig voelen, maar nu was je ex echt in de fout en hij kan en mag zich daarvoor niet verschuilen achter jouw (inmiddels verlaten en vergeven) zonde.
Ook zijn misstap is door jullie besproken en ditmaal heb jij hem vergeven. Echter, jij hebt daarna goede gronden om aan te nemen dat zijn belijdenis van schuld voor jou niet oprecht was: hij bleef de betrokken vrouw zien en hij heeft daarover zelfs gelogen. Deze verdrietige situatie is zelfs tot een escalatie gekomen: hij heeft fysiek geweld gebruikt en na een paar weken heeft hij jou verlaten. Dit laatste gedrag van jouw ex hoef je niet te verbinden aan jouw eerste overspel, want dat was vergeven!
Op grond van de informatie die ik vervolgens heb, kan m.i. niet zonder meer geconcludeerd worden dat jouw echtscheidings initiatief Bijbelse gronden heeft, en daarom zou ik je adviseren om daarover met je kerkenraad verder door te spreken. Maar vooralsnog mag jouw eerste daad van overspel niet (meer) meewegen met een eventuele conclusie dat je niet zou mogen hertrouwen. Die zonde in dit verhaal was beleden, verlaten en vergeven. Daar staat een streep door.
Een moeilijk punt vind ik dat jij het initiatief tot echtscheiding hebt genomen, maar je ex heeft van zijn kant definitief jullie vorig huwelijk ontbonden (elk herstel is inmiddels onmogelijk geworden) doordat hij zelf een tweede huwelijk is aangegaan.
Helaas kan ik je dus ook geen definitief antwoord geven, maar hopelijk heb je iets aan het bovenstaande. Bedreven zonden kunnen je in je schuldgevoel je leven lang achtervolgen, maar Bijbels gezien is vergeven zonde een last die je niet mee hoeft te sjouwen!
Sterkte verder!
