Dwanggedachten en zonde tegen de Heilige Geest

dr. J. van der Wal | 4 reacties | 27-04-2017| 09:56

Ik ben een jonge vrouw van 28 jaar. Ik heb al twaalf jaar last van dwanggedachten. Deze gingen altijd over mezelf, familie en dieren. Daar kreeg ik medicatie voor en na verloop van tijd vond ik het wel beter gaan en ben ik de medicatie gestopt. Af en toe had ik die gedachten nog wel, maar dan kon ik ze handelen. Dan zei ik tegen mezelf dat het niet zo was en dat God dat ook wist van mij en dat Hij kon zien dat ik een serotinetekort had. Dan gaf ik dus wel toe aan de dwanghandeling, maar dan was het voor mij wel weer goed. Alleen het feit dat God er van wist was voor mij genoeg.

Nu ben ik twaalf jaar verder en heb ik aardig wat stress. Mijn dwanggedachten zijn weer erg geworden. Ik heb nu medicatie en er is een afspraak gemaakt bij de psycholoog. Maar nu las ik op internet iets over de Heilige Geest en de onvergeeflijke zonde. Voor mijn brein was dat aanleiding om daar angst mee te kweken. Ik heb dan ook spijt als haren op me hoofd dat ik het gelezen heb in mijn toestand. Zo stond er dat mensen in de Bijbel hadden gezegd dat Jezus mensen genas met behulp van een de duivel. Waarop mijn hoofd zei: ja misschien was dat wel zo. Net zoals alle andere dwanggedachten. Alleen ben ik nog nooit zo bang geweest voor een gedachte als deze. Hier zit ik  al dagen over in en heb ik het gevoel dat ik ervan doordraai. Mijn hoofd bonkt er van, ben er middelijk van en heb maagpijn. ’s Nachts stap ik huilend uit mijn bed en kan er niet van slapen. Mijn moeder zegt ook dat God weet dat ik dit niet meen. Dat zeg ik ook tegen mezelf, maar deze angst blijft hangen.

Ik ben eergisteren tante geworden en ik was jarig, waar ik erg naar uitzag. Ik heb er niet van genoten. Het enige waar ik nog mee bezig ben is die ene gedachte. Zou u mij kunnen zeggen hoe ik hier mee om moet gaan? En als ik de zonde niet gedaan heb als ik het verkeerd heb begrepen, dan niet zeggen wat het wel is want ik ben erg ziek in mijn hoofd. Niet omdat ik de waarheid niet wil horen, maar uit zelfbescherming want ik moet nog geholpen worden.

Wat een nood klinkt er door in uw vraag! U geeft daarin veel informatie. Duidelijk wordt dat u intussen al veel hebt geleerd van eerdere ervaringen in het leren omgaan met deze gedachten. Ook geeft u aan waar de kwetsbaarheid momenteel ligt, als u schrijft over stress als mogelijke oorzaak. Een ander risico noemt u terecht ook, namelijk dat een ander komt met een gedachte over een mogelijke oorzaak waar u vervolgens ook last van krijgt. Dat maakt mij erg terughoudend om hier veel van te zeggen. Temeer omdat u al hulp hebt gevraagd en in afwachting bent van behandeling. Ik houd het daarom maar kort.

Probeer spanning zoveel mogelijk te vermijden. Dat kan lang niet altijd, maar neem uw situatie serieus en trek uw grenzen. Kies zoveel mogelijk voor regelmaat en voorspelbaarheid. Vraag uw omgeving u daarbij te helpen, want dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Over de gedachte de zonde tegen de Heilige Geest te hebben begaan, merk ik slechts op dat de angst daarvoor een teken is dat u dit niet hebt gedaan. Deze zonde kenmerkt zich namelijk door verharding en dat gaat niet samen met angst hiervoor. Overigens is er op Refoweb al veel hierover geschreven. U kunt dat opzoeken, maar ik betwijfel of dat nu verstandig is.

Hier laat ik het bij, omdat al het meerdere u langs deze weg niet gaat helpen en mogelijk nog meer onrust geeft. Behalve dit: vraag uw omgeving heel concreet voor u te bidden. Dat is het belangrijkste. Ik zal dat ook voor u doen.

Dr. J. van der Wal

Dit artikel is beantwoord door

dr. J. van der Wal

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven