Verschil tussen Godsgemis en Christusgemis
Ds. A. van Vuuren | 4 reacties | 24-04-2017| 11:55
Vraag
Hierbij een vraag naar aanleiding van een term die ik in preken hoor. Er wordt namelijk gesproken over een verschil tussen Godsgemis en Christusgemis. Ik begrijp dit niet en het gevolg is dat ik diep ga zitten nadenken over wat ik in mezelf ervaar en er niet uitkom over welk gemis het bij mij gaat. Maar is het wel bijbels om hierin verschil aan te brengen?
Antwoord
Beste vraagsteller/ster,
Ik ga er maar vanuit dat het een belevingsvraag voor je is. Want je spreekt over “wat ik in mezelf ervaar.” Je kunt namelijk iets kwijt zijn terwijl je dat toch niet als een gemis ervaart. Bijvoorbeeld in het geval je iets verloren hebt dat je haast nooit gebruikt. Je beseft dan niet eens dat je dat kwijt bent.
Welgemeend Godsgemis is een werk van de Heilige Geest, die de liefde tot de Heere in je hart uitstort. Anders mis je de Heere wel, maar je voelt het niet als een gemis. Natuurlijk stelt een echte Godzoeker zich niet met zijn gemis tevreden. Als je iemand heel erg mist, dan stel je alles in het werk om bij die ander te komen, te zijn.
Jammer dat ik het verband niet ken waarin het door jouw genoemde onderscheid gemaakt werd. Dan zou ik makkelijker een eerlijke mening kunnen geven. In ieder geval: We kunnen niet als zondaar tot God komen buiten de Heere Jezus om. Romeinen 5 zegt: Door Christus hebben wij de toeleiding tot God. Alleen als Christus je Zaligmaker is geworden ben je behouden. Een al te strikte onderscheiding tussen Godsgemis en Christus-gemis lijkt me dan ook niet juist. We hebben met een Drieenig God te doen. Je kunt de Heere Jezus niet los zien van God de Vader en ook niet los van de Heilige Geest. Wel kan het zo zijn dat je je op het ene moment meer betrokken voelt op Een van de Drie. Maar alleen via Christus ontvangen we de verzoening met God. Let er maar op hoe de Heidelberger Catechismus de Heere Jezus steeds centraal stelt. Daarom belijdt elke gelovige: “U kan ik niet missen o Jezus mijn Heer’, ‘k mis alles wanneer ik uw bijzijn ontbeer.” Rust niet voordat je Hem in het geloof leert omhelzen als je zaligmaker en Koning.
Laten we er voor oppassen om in de geestelijke beleving te veel onderscheidingen aan te brengen en de dingen uit elkaar te trekken. Maak het niet ingewikkelder dan de Bijbel zelf doet. Het is net als met een levend menselijk lichaam. Het hoort allemaal bij elkaar. Ga met je gemis in het gebed tot God. Hij maakt het waar: “Gij die God zoekt in al uw zielsverdriet, houdt aan grijpt moed uw hart zal vrolijk leven”( Ps. 69:14, berijmd).
Met vriendelijk groet,
Ds. A. van Vuuren
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. van Vuuren
- Geboortedatum:02-11-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Capelle a/d IJssel
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als de Heilige Geest in het hart werkt ontstaat er een Godsgemis; Je bent God kwijt. Je bent van jongs af aan opgevoed in de kerk en weet dat er 'een' God is, maar echt kennen doe je Hem niet. Nu zegt de ene kerkrichting: Dat kennen van God kan alleen door Zijn Zoon ( ´Niemand heeft ooit God gezien, de Eniggeboren Zoon, Die in de schoot des Vaders is, Die heeft Hem ons verklaard´ en ´Niemand komt tot de Vader dan door Mij´ of ´Buiten Christus is God een Verterend Vuur en een Eeuwige gloed, bij Wie niemand wonen kan´) en de andere kerkrichting zegt: Eerst God leren kennen in Zijn heiligheid en rechtvaardigheid, dàn je eigen strafwaardigheid daarop beamen en dàn wordt er plaats gemaakt voor de Heere Jezus door het Christusgemis. Bijvoorbeeld: Maria Magdalena had een Christusgemis; zij kende de Heere Jezus, maar als ze bij het graf staat dan ziet ze wel de Tuinman , maar niet dat het de Heere Jezus is. De eerste kerkrichting duidt dit als ongeloof, omdat de Heere Jezus dit alles voorzegd had, de andere richting ziet hier een gestalte van al Gods kerk en uiteindelijk een vervuld Christusgemis.
Dus voor jou zelf zou ik zeggen; luister naar de beantwoording van de dominee en kijk niet in je zelf want dan ga je in jezelf iets zoeken , wat je er nooit vinden zult.
Kan je dan niets van God ervaren zonder Christus? Zeker wel. Dat je Hem juist mist. Dat er zo'n afstand is, dat Hij zo ver van je weg is. Dat Hij toornt over de zonde.
Daarom hebben we alle reden om Hem te zoeken!! Hij is de Weg tot God.
God kan een mens niet liefhebben zonder Zijn Zoon. Zouden wij God dan wel kunnen liefhebben zonder Zijn Zoon?
