Bang voor straffende God
Ds. S.T. Lagendijk | 3 reacties | 14-03-2017| 13:56
Vraag
Ik heb een vraag over God die je straft voor je zonde. Ik heb al veel antwoorden gelezen op Refoweb over dit onderwerp en dit heeft mij goed gedaan. Toch blijf ik met een vraag zitten. Ik heb soms gedachten dat als ik mijn zonden bijvoorbeeld niet belijd aan iemand etc., dat ik gestraft word door God. Het klinkt gek, maar bijvoorbeeld dat ik dan een keer in mijn broek plas onverwacht, een ziekte krijg of dat er iets ergs gebeurt. Zulke gedachten heb ik dan. Ik heb al eerder zulke gedachten gehad, bijvoorbeeld dat als ik dat niet zou doen, ik niet zou slagen of in de klas zou flauwvallen, maar ik ben gewoon geslaagd en nog nooit flauwgevallen. Hoe ga ik hiermee om? Ik voel mij schuldig om dat te zeggen over dat God mij zal straffen en zo God afbeeld als een straffende God, terwijl Hij zoveel goeds voor mij heeft gedaan.
Antwoord
Als ik je vraag goed begrijp, ben je bang dat God je zonden straft met een concrete straf. Hoe moet je daar mee omgaan?
Ik heb een aantal vragen voor je, om over na te denken. Mijn eerste vraag is: Waarom ben je zo bang voor de straffen die je noemt? Al de straffen die je noemt, zijn straffen die gaan over het aardse leven. Waarom ben je zo bang voor een straf in dit aardse leven, zoals flauwvallen, een ziekte krijgen, of dat er iets ergs gebeurt? Is de eeuwige straf die de Heere in de Bijbel noemt op onvergeven zonden niet veel erger?
Mijn tweede vraag is: Heb je deze dingen al concreet in je gebed tegen de Heere verteld? Ook met onze angst voor Zijn straffen mogen we tot Hem gaan.
Mijn derde vraag is: Hoe denk je over de Heere? Denk je over Hem als een God die erop uit is om jou te straffen? Dat is geen Bijbels beeld van God. God maakt Zich in de Bijbel bekend als een God, die je behoud zoekt. Hij heeft geen lust in de dood van de goddeloze, maar daarin, dat hij zich bekeert en leeft. God wil niet dat je bang voor Hem of Zijn straffen wordt, maar dat je met je zonden naar Hem toekomt, om Hem om Zijn vergeving te vragen. Als we onze zonden belijden aan de Heere en Hem om vergeving vragen, dan wil Hij ons de zonden vergeven. Dan hoeven we ook niet bang te zijn voor straf.
Zoek dáár je rust. Bij de Heere. Zoek Zijn vergeving. Want God is een rechtvaardig God. Hij straft de zonden niet twee keer. Als we mogen weten dat de Heere Jezus de straf voor onze zonden gedragen heeft, dan hoef je niet bang te zijn dat God ook jou nog voor die zonden zal straffen.
Lukt het je niet om van deze gedachten af te komen, dan kan het goed zijn om hier eens met je predikant of met een hulpverlener over te spreken.
Ds. S. T. Lagendijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. S.T. Lagendijk
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat zal hij anders druk zijn, hij heeft wel wat beters te doen.
Nee, hij is juist een barmhartig God vol vergeving.
Hij weet als geen ander dat wij voortdurend bewust en onbewust zondigen.
Ps 14:1 zegt Er is niemand die het goede doet (zelfs niet één).
Jezus is toch voor ons gestorven, een rechtvaardige voor (alle) onrechtvaardigen en Jesaja 53 laat duidelijk zie dat hij al onze zonden draagt.
Maar als we elke dag zondigen hoe moeten we daar dan mee omgaan?
Jezus leerde ons in het modelgebed o.a. ......
en vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaars hebben vergeven.
Zonden moeten ook aan God worden beleden, berouw hebben/en werken van berouw doen, men moet dan de zonde niet meer doen, eventuele schade herstellen als dat kan en i.p.v. de zonde goede werken verrichten.
Dat is een heel pakket van maatregelen, maar het is zeker te doen met Gods hulp.
Kan het misschien zo zijn dat jij het bij God, maar ook bij de mensen, allemaal heel graag goed wil doen? Misschien zelfs wel 'perfect'?
Dat hoeft niet hoor...! Je mag gewoon een mens zijn.
Zoals de dominee ook zegt: leg de vervelende of verontrustende gedachten die je hebt bij de Heer. Hij wil je Zijn vrede geven. Daar mag je Hem om vragen.
Ik heb ook meegemaakt wat jij nu meemaakt, en ik heb geleerd dat het het beste is om me van dit soort gedachten zo weinig mogelijk aan te trekken en mijn blik dan juist te richten op mijn Verlosser. Het helpt al om alleen maar aan Jezus te denken, in gedachten Zijn Naam uit te spreken, of een kort gebed tot Hem te richten. Wat me ook helpt is het besef dat Hij, die Overwinnaar is, bij mij is, dat ik zelfs IN Hem leef en Hij in mij - wie doet me wat...? ;-)
Een mooie bijbeltekst in dit kader vind ik Filippenzen 4:8
,,Verder, broeders, al wat waar is, al wat eerbaar is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat lieflijk is, al wat welluidend is, als er enige deugd is en als er iets prijzenswaardigs is, bedenk dat.''
Wens je alle goeds.
God werkt volgens levens wetten. Net als de wet van de zwaartekracht: als je een voorwerp los laat dan valt het (naar beneden).
Zo heeft iedere zonde de straf al in zichzelf. Als je liegt ben je bang dat men toch vroeg of laat achter de waarheid komt. Als je steelt of niet eerlijk bent (met belasting) dan ben je bang dat men het merkt of dat het later alsnog aan het licht komt. Wie roddelt zaait ruzie, wie scheld en ruzie maakt zaait haat. Wie in overspel leeft zet zijn huwelijk en gezinsband op het spel en wie porno kijkt bederft zijn eigen geest en relatie met God en partner.
Let wel ALLES komt aan het licht. Als het niet op de aarde is dan wel in de eeuwigheid. Alles wordt openbaar!
Het is zaliger te geven dan te ontvangen. Geven dus, dat is veel beter dan hebben en eisen, wensen, afgunstig zijn e.d.
Anderen helpen is het motto, anderen dienen, je inzetten. DAT is God en je medemensen meer liefhebben dan jezelf. Tevreden zijn is veel beter dan mopperen, toch? Welnu, de deugd tevredenheid AAN DOEN en strijden tegen mopperen. Dit geldt voor alle deugden.
Lees Kolossensen 3:12 waar in staat: “Zo doet dan aan, als uitverkorenen Gods, heiligen en beminden, de innerlijke bewegingen der barmhartigheid, goedertierenheid, ootmoedigheid, zachtmoedigheid, lankmoedigheid”. Alle ondeugden kunnen we afleggen (in onze gezindheid, net als de oude mens; aan het kruis er mee) en de deugden aandoen. DAARNA ervoor strijden dat zo te houden.
En wie zo leven die kunnen zich verblijden in het leven (zij ontmoeten blijde mensen die dankbaar met hun zijn) en bij het sterven. Dan wordt immers openbaar wat zij in hun leven hebben verricht en zij verblijden zich dan in hun erfdeel, in de schatten die zij zich hebben verzameld.
Ik raad je aan je te bekeren dwz te stoppen met te doen waarvan je weet dat het slecht en verkeerd is. Vraag vergeving aan mensen en maak het goed (voor zover je hun heb benadeeld of hebt bezeerd) en vraag vergeving aan God. Hij wil je graag vergeven (en dan is het helemaal weg!) als jij het slechte wil nalaten.
cors.dekort@anico.nl
