Weduwe van Zarfath en eenzijdig Gods werk

Ds. J. Driessen | Geen reacties | 29-01-2005| 00:00

Ik wil iets vertellen/vragen over wat ik pas hoorde in een preek. De dominee had het over de weduwe van Zarfath en haar zoon. Hij zei toen dat zoals Elia het kind uit de handen van zijn moeder nam toen het al gestorven was, wij onszelf niet kunnen overgeven maar dat het eenzijdig Gods werk is. Hij zei: we denken altijd dat we wat moeten doen zoals bidden, enz. Maar dat dat dingen zijn die ons alleen maar verder van God afbrengen. We moeten niets doen want Hij is een VOLKOMEN zaligmaker. Als Hij ons zalig maakt, zal Hij het voor 100 procent doen en wij zullen er niet 1 procent aan toe hoeven/kunnen voegen.

Ergens anders staat toch "klopt en u zal worden opengedaan"? Dan zijn toch beide gedachten  bijbels? Of toch niet? De Heere wil er toch ook om gebeden zijn, staat ergens. Het gebed brengt ons juist toch in een bepaalde 'verhouding' met God?

Beste vraagsteller(ster),
 
Uit je vraag is me niet helemaal duidelijk wat de dominee nu bedoeld heeft in de preek over de zoon van de weduwe te Zarfath. Het lijkt me eigenlijk dat er sprake is van een misverstand bij het luisteren, want ik kan me niet voorstellen dat de betreffende predikant heeft willen zeggen dat je niet zou moeten bidden "omdat onze gebeden ons alleen maar verder van God afbrengen". Het is inderdaad waar dat we met onze gebeden niets kunnen verdienen, maar de Heere schenkt Zijn heil wel in de wég van het gebed. Wat is de eerste psalm die we onze kinderen leren? Opent uwe mond...., enz.! Houdt dus maar aan in het gebed!

Iets anders is dat de Heere in een weg van ontdekking aan al Zijn kinderen leert dat er van ons niets in aanmerking komt om behouden te worden, en dat zij zelf zo totaal onmachtig zijn. Onze gebeden komen niet in aanmerking, onze tranen niet, onze bevindingen niet! We kunnen onszelf niet “opwerken" tot de gemeenschap met de Heere, en we kunnen ons eigen hart ook niet beter maken. Jezus is inderdaad een volkómen Zaligmaker, en van ons is er geen nagelschrap bij!
Eerlijk gezegd denk ik dat de dominee dat in de preek heeft willen zeggen en dat hij niet bedoeld heeft dat bidden en waarnemen van de genademiddelen niet zo belangrijk zijn. Ter verduidelijking voeg ik hier een stukje toe uit een preek die ik zelf over deze tekst gehouden heb:
 
"De profeet Elia heeft met een bewogen hart geluisterd naar de vertwijfelde vraag van deze beproefde weduwe. Hij deelt in haar verdriet; hij begrijpt wat haar ziel neerdrukt, maar Hij weet óók dat de Heere in gunst aan haar denkt. Dat Hij bewogen is over haar; dat Hij haar niet wil verwerpen om haar zonde, maar haar verlossen wil van alle ongerechtigheid. Hier is de Heere Zélf tegenwoordig in Elia. Hier is Christus, de medelijdende Hogepriester Die toen nog niét verzocht was, maar in alles verzocht zou worden, opdat Hij deze vrouw te hulp kan kom. Hij zal haar zonden straks volkomen wégdragen, en Hij zal haar nù doen ondervinden wie Hij voor haar zijn wil. Hij gebruikt daarvoor de profeet Elia, die in Zijn Naam handelt. Elia zegt: geef mij uw zoon! De vrouw moet dat dode kind loslaten en aan Elia, de knecht van de Gód van Israël geven. Ze moet daarmee in haar hart zeggen: het is goed wat de Heere doet. En dat dóet ze ook. Gehoorzaam aan het woord van de profeet laat ze het toe, dat deze de jongen van haar schoot neemt. Haar nood, haar dood en ál haar onmógelijkheid legt ze in de armen van de knecht van God, die de jongen gaat neerleggen voor God.

En wat zien we ook hier een heerlijk voorbeeld van Hem Die oneindig veel méér is dan Elia, de Heere Jezus Christus. De bewogenheid van Elia is alleen maar vrucht van Zijn priesterlijk bewogen hart. Toen Hij bij het graf van Lazarus stond, weende Hij. Hij bestormde de hemel en zei: Vader, Ik weet dat Gij Mij altijd hoort! Méér dan Elia is hier. O, dóde zondaar, die in uzelf geen greintje leven kunt bespeuren; u die midden in de dood ligt, méér dan Elia is Jezus Christus, de Levensvorst. En Hij komt in de verkondiging van het Woord vlak vóór u staan en zegt: geef Mij uw dood; geef Mij uw schuld, geef Mij uw onmogelijkheid! Hij weet er raad mee! Waarom wilt u dan in de dood blijven? Waarom wilt u het dan zelf vasthouden? U kùnt uzelf in eeuwigheid niet redden! Van uzelf komt het nooit in orde met de schuld van uw leven. Want u kunt niet één penning ervan aan God voldoen! Maar nu komt in het gewaad van het Woord de meerdere Elia voor u staan en Hij zegt: laat Mij het doen; laat Mij Zaligmaker zijn in uw leven! Wát uw nood en wat uw dood ook is! Hij is de Machtige! Hij is de Gewillige! Hij heeft een ontfermend hart, een bewogen hart, waardoor Hij ook vandaag achter u aandringt en zegt: och, of ge ook bekende, ook in deze uw dag, hetgeen tot uw vrede dient!"
 
Met hartelijke groet,
ds. J. Driessen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. Driessen

• Geboortedatum:
  25-07-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Status:
  Inactief

59 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven